Νομικά επιχειρηματα για δάνειο σε ελβετικό φράγκο

Το δάνειο σε ελβετικό φράγκο ή άλλο αλλοδαπό νόμισμα θεωρείται ως δάνειο επενδυτικού χαρτοφυλακίου, καθώς εξαρτάται άμεσα από την αγορά συναλλάγματος (FX ή FOREX), που καθορίζει τις συναλλαγματικές ισοτιμίες. Για το λόγο αυτό εμπίπτει στις διατάξεις του Ν 3371/2005, ως ειδικά επενδυτικά προϊόντα, για τα οποία ο δανειολήπτης πρέπει να ενημερώνεται επαρκώς και επισταμένως, προκειμένου να μπορεί να προβεί σε αντιστάθμιση του συναλλαγματικού κινδύνου, κάτι που μπορεί να συμβεί μόνο με καθοδήγηση από εξειδικευμένο σε συναλλαγματικά ζητήματα σύμβουλο της τράπεζας.

Αντιθέτως, πολλάκις οι δανειολήπτες ουδέποτε ενημερώνονταν αρμοδίως για τους κινδύνους από τη διακύμανση του επιτοκίου, αφού συχνότατα ουδείς εκ των υπαλλήλων των υποκαταστημάτων σύναψης των δανειακών συμβάσεων κατείχε πιστοποιητικό Β1, προκειμένου να μπορεί να παρέχει ασφαλείς συμβουλές για τις κινητές αξίες. Τα πιστοποιητικά αυτά χορηγούνται από την Τράπεζα της Ελλάδος, έπειτα από γραπτές εξετάσεις. Συνεπώς μη διαθέτοντας ο δανειολήπτης ως μέσος άνθρωπος τις απαραίτητες επιστημονικές οικονομικές και χρηματοπιστωτικές γνώσεις δεν μπορούσε να αντιληφθεί τους κινδύνους από τη διακύμανση του επιτοκίου, για τον οποίο οι τράπεζες παρότι είχαν σχετική υποχρέωση δεν ενημέρωναν.

Συνεπώς οι δανειολήπτες δε λάμβαναν ειδική και εμπεριστατωμένη πληροφόρηση από τον τραπεζικό υπάλληλο με τον οποίο συζητούσαν τις λεπτομέρειες του δανείου και σαφώς η όποια πληροφόρηση δεν ήταν επαρκής και εξειδικευμένη, προκειμένου να είναι ο δανειολήπτης σε θέση να λάβει εμπεριστατωμένες και συνετές αποφάσεις. Επίσης δεν συχνότατα ενημερώνονταν εκτενώς για τις επιπτώσεις που θα είχε στις δόσεις και το κεφάλαιο του δανείου, μια σοβαρή υποτίμηση του Ευρώ και τυχόν αύξηση του επιτοκίου του ελβετικού φράγκου ή άλλου αλλοδαπού νομίσματος. Το σημαντικότερο όμως στοιχείο, είναι ότι οι δανειολήπτες δε λαμβάνουν ειδική ενημέρωση για την αντιστάθμιση του συναλλαγματικού κινδύνου, δηλαδή την προστασία έναντι της μεταβλητότητας του Ελβετικού φράγκου. Ειδικότερα δεν ενημερώνονταν από τις τράπεζες ποια ήταν τα παράγωγα επενδυτικά προϊόντα και τα ασφαλιστικά προγράμματα στην ελληνική και ευρωπαϊκή αγορά που θα μπορούσαν να μειώσουν τους κινδύνους που σχετίζονται με τη θέση του εκπεφρασμένη σε Ελβετικό φράγκο, ποιο το κόστος τους και αν θα μπορούσε να έχει πρόσβαση σε αυτά. Το σημαντικότερο που πρέπει να τονιστεί είναι πως σχεδόν ουδείς τραπεζικός υπάλληλος των υποκαταστημάτων των τραπεζών, στους οποίους τα κεντρικά γραφεία της κάθε τράπεζας είχε αναθέσει την ενημέρωσή των δανειοληπτών, δε διέθετε κατά το χρόνο σύναψης της δανειακής σύμβασης το πιστοποιητικό τύπου Β1.

Επιπρόσθετα στους γενικούς όρους συναλλαγών, κατά τη σύναψη του των δανείων σε ελβετικό φράγκο ή άλλο αλλοδαπό νόμισμα οι τράπεζες απαγορεύουν στους δανειολήπτες πληρωμή της δόσης σε CHF (δηλ στο νόμισμα του κάθε δανείου!!!), και ταυτόχρονα καρπώνονται σήμερα τη διαφορά της ισοτιμίας μεταξύ της ισοτιμίας που «κλείδωσαν» με χρηματοπιστωτικά παράγωγα (1,60 περίπου) και της ισοτιμίας που σήμερα υποχρεούμαστε να αποπληρώσουμε την οφειλή μας (1,20 περίπου). Κατά τον τρόπο αυτό οι τράπεζες δρουν αντισυναλλακτικά, παράνομα και καταχρηστικά, αφού περιόριζαν σε σημαντικό βαθμό την οικονομική ελευθερία του δανειολήπτη όπως αυτή και συνταγματικά κατοχυρώνεται. Επιπλέον, συχνότατα τον παραπάνω γενικό όρο συναλλαγών ουδέποτε εγγράφως τον αποδέχεται ο δανειολήπτης υπογράφοντας το συγκεκριμένο γενικό όρο συναλλαγών.