ΔΙΚΗΓΟΡΙΚA ΓΡΑΦΕΙA

Δικαστηριακή - Συμβουλευτική Δικηγορία και Διαμεσολάβηση, DPO σε:
Θεσσαλονίκη, Aθήνα, Πέλλα (Αριδαία, Γιαννιτσά, Έδεσσα, Σκύδρα), Μακεδονία και σε όλη την Ελλάδα.




Δευτέρα 5 Μαΐου 2014

Απόφαση υπερχρεωμένων για απόστρατο στρατιωτικό. 148/2013 Ειρηνοδικείο Αλμωπίας



Οι πιστώτριες δεν μπορούν να αξιώνουν από τον οφειλέτη την αναφορά στην αίτησή του περισσότερων στοιχείων από όσα οι ίδιες του παρέχουν. Η συνδρομή και βοήθεια του δανειολήπτη στην από τη σύζυγό του άσκηση του ελεύθερου επαγγέλματος δεν του προσδίδουν το χαρακτήρα επαγγελματία. Αποπληρωμή των προηγούμενων ληφθέντων δανείων και οφειλών από μέσω επανειλημμένης δανειοδότησης καταναλωτικών δανείων υπό μορφή ανακύκλωσης και μετακύλισης των χρεών. Εφάπαξ από συνταξιοδότηση πριν την έναρξη της διαδικασίας ρύθμισης του χρέους. Μείωση εισοδημάτων απόστρατου στρατιωτικού. Ύπαρξη προβλημάτων υγείας. Οι από μέρους του αιτούντα μη ορθολογικοί, αν όχι επιπόλαιοι, χειρισμοί των οικονομικών και της εν γένει διαχείρισης που τον οδήγησαν σε υπερδανεισμό, δε συνεπάγεται ύπαρξη δόλου, ούτε καν ενδεχόμενου, αντίθετα, εννοιολογικά, υπό τα διδάγματα του ποινικού δικαίου, η συμπεριφορά του ίσως να ταυτίζεται με την ενσυνείδητη αμέλεια, η οποία είναι εν προκειμένω αδιάφορη

Αριθμός Απόφασης 148/2013
ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΛΜΩΠΙΑΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από την Ειρηνοδίκη Πολυξένη Αρχιτεκτονίδου και τη Γραμματέα Μαριάνθη Πανέλου-Λαδά.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια και στο ακροατήριό του την 17η Μαΐου 2013 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ: …………. του ……….και της ………., κατοίκου ………… Αριδαίας, ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξούσιου δικηγόρου του, Εμμανουήλ Εμμανουηλίδη.
ΤΩΝ ΚΑΘ' ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ: 1) Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρείας με την επωνυμία «………………», που εδρεύει στην, Αθήνα (………….) και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου δικηγόρου του, Θωμά Παπατάσου, 2) Ανώνυμης Εταιρείας Παροχής Πιστώσεων με την επωνυμία «……………….», η οποία είναι θυγατρική του «…………………», εδρεύει στην …………Αττικής, ……….. και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της, Αλεξάνδρας Μέλκου, 3) Ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «………….» και το διακριτικό τίτλο «………………» που εδρεύει στην Αθήνα (………..) και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της, Έλλης Τόλη, 4) Ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «…………………….» που εδρεύει στην Αθήνα (………..) και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της, Ελισάβετ Γρηγοριάδου και 5) Ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «………………….» και το διακριτικό τίτλο «…………..», πρώην τράπεζα «…………….», που εδρεύει στην Αθήνα (………….) και εκπροσωπείται νόμιμα, για τον εαυτό της και ως διαχειρίστρια των τιτλοποιούμενων απαιτήσεων ………….και της ………….. που εδρεύουν στο Λονδίνο και εκπροσωπούνται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της, Ευθαλίας Ούρδα.
Ο αιτών με την από 16.05.2011 αίτησή του με αριθμό κατάθεσης 105/20.05.2011, που απευθύνεται στο Δικαστήριο τούτο, ζητεί να γίνει δεκτή για όσους λόγους επικαλείται στην αίτησή του αυτή.
Κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από το σχετικό πινάκιο στη σειρά της οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις που κατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1 και 4 παρ.1 ν. 3869/10, σαφώς προκύπτει ότι για το ορισμένο της αίτησης, αρκεί να αναφέρεται ότι ο οφειλέτης είναι φυσικό πρόσωπο στερούμενο πτωχευτικής ικανότητας, ότι κατέβαλε προσπάθεια εξωδικαστικού συμβιβασμού, ο οποίος απέτυχε, ότι βρίσκεται σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του και ότι δεν έχει υπάρξει άλλη απαλλαγή από τα χρέη του στο παρελθόν με βάση το νόμο. Ακόμη στην αίτηση πρέπει να περιέχεται ακριβής περιγραφή της οικογενειακής (έγγαμος ή μη, προστατευόμενα μέλη), και περιουσιακής κατάστασης του οφειλέτη (το μέσο μηνιαίο εισόδημά του, τα πάσης φύσεως εισοδήματα του και τα περιουσιακά του στοιχεία), κατάσταση όλων των πιστωτών και των απαιτήσεών τους κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα και σχέδιο διευθέτησης των οφειλών (ΕιρΡόδου 4/2012, ΕιρΈδεσσας 94/2012, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΕιρΈδεσσας 11/2012 αδημοσίευτη, Αθανάσιου Κρητικού, Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων Φυσικών προσώπων Ν. 3869/2010, σ. 64, Δ. Μακρή, κατ’ άρθρο ερμηνεία του Ν. 3869/2010 και Ε. Κιουπτσίδου, Αρμ. / 64- Ανάτυπο σελ. 1477), στοιχεία τα οποία μπορούν να περιέχονται σε συνημμένα στην αίτηση έγγραφα, οπότε κοινοποιούνται μ' αυτήν. Τέλος, απαιτείται ορισμένο αίτημα, που είναι αυτό της ρύθμισης των χρεών του οφειλέτη με σκοπό την απαλλαγή του, εφόσον δε, επιθυμεί να εξαιρεθεί η κύρια κατοικία του, πρέπει να υποβάλλεται και σχετικό αίτημα (ΕιρΠατρών 2/2012, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ). Παραπέρα, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 216 και 747 ΚΠολΔ δεν απαιτείται πανηγυρική διατύπωση των παραπάνω στοιχείων και του αιτήματος της αίτησης, αλλά μπορούν να περιέχονται οπουδήποτε στο δικόγραφο, γιατί δεν καθορίζεται από το νόμο η παράθεσή του σε ορισμένη θέση ή σειρά, αρκεί μόνο να προκύπτουν με σαφήνεια (ΑΠ 173/81, ΑρχΝ
32.258, ΑΠ 1293/93, Δνη 35.140, ΕφΑθ 2212/83, Δνη 24.1417 και
ΕφΑθ 11416/87, Δ.19.332). Εξάλλου, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 111 παρ.2, 216 και 747 παρ.2 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι το δικόγραφο
της αίτησης κατά την διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, πρέπει
να περιέχει εκτός των άλλων και ακριβή περιγραφή του
αντικειμένου της διαφοράς κατά τρόπο σαφή, ορισμένο και
ευσύνοπτο. Αν δεν περιέχονται στο δικόγραφο της αίτησης, ευκρινώς όλα τα πραγματικά γεγονότα, όσα κατά νόμο είναι αναγκαία για το δικαίωμα πού αξιώνεται ή περιέχονται με ασάφειες και ελλείψεις, τότε η έλλειψη αυτή καθιστά την άσκηση της αίτησης μη νομότυπη και η αίτηση απορρίπτεται ως "απαράδεκτη λόγω της αοριστίας της. Ωστόσο, κατά το ισχύον, στο πεδίο της εκούσιας δικαιοδοσίας, ανακριτικό σύστημα και όπως προκύπτει από τις διατάξεις των άρθρων 744, 745 και 751ΚΠολΔ, επιτρέπεται συμπλήρωση με τις προτάσεις, στο δε ειρηνοδικείο και προφορικά κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο (άρθρο 115 παρ.3 ΚΠολΔ), εκείνων των στοιχείων της αίτησης που αναφέρονται στο άρθρο 747 παρ.2 ΚΠολΔ. (βλ. ΑΠ 1131/87 ΝοΒ 36-1601-02 πλειοψηφία, ΕφΑθ 2735/00,4462/02,2188/08, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ και Π.Αρβανιτάκη στον ΚΠολΔ Κεραμέα-Κονδύλη-νίκα, υπ’άρθρο 747 αρ.7)
ΙΙ. Κατά τη διατύπωση του νόμου (άρθρο 1 παρ. 1 του Ν. 3869/2010), για να μπορεί να επωφεληθεί ο οφειλέτης από τη ρύθμιση του νόμου, που θα τον οδηγήσει σε ρύθμιση των οφειλών του και απαλλαγή από αυτές, θα πρέπει η αδυναμία αυτή να μην οφείλεται σε δόλο του οφειλέτη. Τότε ο οφειλέτης δεν θεωρείται έντιμος και δεν κρίνεται άξιος να τύχει των ευνοϊκών ρυθμίσεων του νόμου. Πότε συμβαίνει αυτό είναι ζήτημα συγκεκριμένης περίπτωσης και με την απόδειξή του βαρύνεται ο πιστωτής (π.χ. απώλεια σημαντικών χρηματικών ποσών σε χαρτοπαίγνιο ή άλλο τυχερό πεδίο). Ο δόλος του οφειλέτη πρέπει να αναφέρεται στην πρόκληση μόνιμης αδυναμίας εξοφλήσεως των χρεών. Δηλαδή η πρόκληση της μόνιμης αδυναμίας πρέπει να οφείλεται σε δόλο του οφειλέτη, περιεχόμενο του οποίου είναι η πρόκληση μόνιμης -αδυναμίας. Δεν θεωρείται ότι ο οφειλέτης ενεργεί δολίως, όταν ήδη κατά την ανάληψη του χρέους αδυνατεί να το εξοφλήσει κατά το χρόνο της λήξης, με βάση την εν γένει οικονομική του δυνατότητα (η έλλειψη δολιότητας καταλαμβάνει όχι μόνο την αδυναμία πληρωμής αυτή καθεαυτή, αλλά και την ανάληψη του εγχειρήματος της λήψης του δανείου, εάν προδήλως ήταν αδύνατη η εξυπηρέτησή του), δεδομένου μάλιστα του ότι ο δανειολήπτης, που αιτείται λήψη δανείου δεν έχει τη δυνατότητα να υποχρεώσει τον πιστωτή να αποδεχθεί την πρότασή του, ενώ, αντιθέτως, τα πιστωτικά ιδρύματα έχουν τη δυνατότητα, εκτός από την έρευνα των οικονομικών δυνατοτήτων του αιτούμενου δάνειο (μέσω εκκαθαριστικού σημειώματος ή βεβαίωσης αποδοχών), να διαπιστώσουν και τις λοιπές δανειακές υποχρεώσεις του (σε άλλα πιστωτικά ιδρύματα) ή την εν γένει οικονομική του συμπεριφορά (ύπαρξη ακάλυπτων επιταγών, κατασχέσεων κ.λπ.) μέσω του συστήματος «Τειρεσίας» (ΕιρΈδεσσας 11/2012, ό.π., ΕιρΑθηνών 3/2012, ΕιρΛάρισας 78/2013, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, Αθανάσιου Κρητικού Ρύθμιση των οφειλώνυπερχρεωμένων φυσικών προσώπων Ν. 3869/2010, σελ. 44, αρ. περιθωρίου 14 κα Δ. Μακρή, κατ' άρθρο ερμηνεία του Ν. 3869/2010, σελ. 30, 31).
ΙΙΙ. Με τη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 10 του Ν.3869/2010 επιβάλλεται στον οφειλέτη το καθήκον για ειλικρινή δήλωση των περιουσιακών του στοιχείων και εισοδημάτων, για όλο το διάστημα της διαδικασίας της ρύθμισης, που αρχίζει με την κατάθεση της αίτησης του άρθρου 4 παράγραφος 1, αλλά και για την περίοδο της ρύθμισης των άρθρων 8 παράγραφος 2 και 9 παράγραφος 2 του νόμου. Ειδικότερες μορφές του καθήκοντος αυτού αποτελούν οι υποχρεώσεις για ακρίβεια των στοιχείων που περιέχονται στις καταστάσεις της παραγράφου 1 του άρθρου 4, για αλήθεια του περιεχομένου της δήλωσης της παραγράφου 2 περίπτωση β΄ του άρθρου 4. Η παράβαση των υποχρεώσεων του αυτών εφόσον έγινε από ,δόλο ή βαριά αμέλεια έχει ως συνέπεια την απόρριψη της αίτησης ρύθμισης ή την έκπτωση από τη ρύθμιση ή την έκπτωση από την απαλλαγή, που έχει ήδη αποφασιστεί και μέχρι δύο χρόνια μετά την επέλευση της, παράλληλα δε νέα αίτηση ρύθμισης μπορεί να υποβληθεί μετά την πάροδο δύο ετών από την τελεσίδικη απόρριψη της προηγούμενης αίτησης ή την τελεσιδικία της απόφασης περί έκπτωσης. Για να επέλθουν οι δυσμενείς αυτές κυρώσεις σε βάρος του οφειλέτη θα πρέπει οι ατελείς δηλώσεις του να είναι πρόσφορες να μειώσουν την ικανοποίηση των πιστωτών (βλ. Αθ. Κρητικό «Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων και άλλες διατάξεις», έκδοση 2010, σελ. 157, ΕιρΡοδ 11/2012, ΕιρΘεσ 5105/2011, ΕιρΠατρ 2/2011, ΕιρΧαν 309/2011, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών, ΝΟΜΟΣ).
Με την υπό κρίση αίτηση, για τη συζήτηση της οποίας καταβλήθηκαν τα νόμιμα ένσημα, ενώ επιδόθηκε στις μετέχουσες πιστώτριες και αντίγραφο αυτής, με ορισμό δικασίμου για τη συζήτησή της και πρόσκληση να υποβάλουν στη γραμματεία του Δικαστηρίου εγγράφως τις παρατηρήσεις τους και να δηλώσουν αν συμφωνούν με το προτεινόμενο σχέδιο διευθέτησης των οφειλών, μέσα σε αποκλειστική προθεσμία δύο μηνών από την υποβολή της αίτησης (άρθρα 5 παρ.1 ν. 3869/2010 και 708παρ.2 ΚΠολΔ), εμπρόθεσμα (βλ. την υπ’αριθμ. 3074΄Β/24.05.2011, 3077΄Β/24.05.2011, 3076΄Β/24.05.2011,3072΄Β/24.05.2011και 3073΄Β/24.05.2011 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του του Πρωτοδικείου Έδεσσας Ιωάννη Αραμπατζή), ο αιτών, κάτοικος …………. Αλμωπίας, επικαλούμενος αποτυχία του συμβιβασμού που επιχειρήθηκε εξωδικαστικά, έλλειψη πτωχευτικής του ικανότητας και μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπροθέσμων χρηματικών οφειλών του, προς τις μετέχουσες στη δίκη πιστώτριες, από στεγαστικό δάνειο, καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες, .ζητεί, σύμφωνα με το σχέδιο διευθέτησης που υποβάλλει και αφού ληφθούν υπόψη η περιουσιακή και οικογενειακή του κατάσταση που εκθέτει αναλυτικά, την μερική απαλλαγή του από το σύνολο των χρεών του και επικουρικά τη ρύθμιση των χρεών του από το Δικαστήριο, με την εξαίρεση της κύριας κατοικίας του, με, σκοπό την απαλλαγή του από μέρος των χρεών του και την αναγνώριση ότι με την τήρηση της ρύθμισης των χρεών του προς τις πιστώτριες τράπεζες θ' απαλλαγεί από αυτά. Με το περιεχόμενο αυτό, η ένδικη αίτηση, φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου το οποίο είναι αρμόδιο να δικάσει, κατά την προκείμενη εκούσια δικαιοδοσία (άρθρα 3 ν.3869/2010 και 741 επ. ΚΠολΔ) και είναι παραδεκτή, εφόσον α. τηρήθηκε η προδικασία του εξωδικαστικού συμβιβασμού, ο οποίος απέτυχε, όπως προκύπτει από την-εμπρόθεσμα (εντός της νόμιμης μηνιαίας προθεσμίας) κατατεθείσα στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, την 20.05.2011, υπ' αριθμ. πρωτ. 837/28.04.2011 βεβαίωση του εδρεύοντος στη Θεσσαλονίκη Κέντρου Προστασίας Καταναλωτών (ΚΕ.Π.ΚΑ.) που υπογράφεται από τους Νικόλαο Τσεμπερλίδη και Ευαγγελία Κεκελέκη, πρόεδρο και γενική γραμματέα αυτού,  αντίστοιχα, στην οποία διαπιστώνεται η αποτυχία της προσπάθειας εξωδικαστικού συμβιβασμού την 28.04.2011, εντός του προηγηθέντος της κατάθεσης της αίτησης εξαμήνου (άρθρο 2παρ.1,2 ν.3869/2010), β) κατατέθηκε (η αίτηση) μέσα στην εξάμηνη προθεσμία του άρθρου 2παρ.1 ν.3869/2010 από την αποτυχία του εξωδικαστικού συμβιβασμού και γ) δεν εκκρεμεί άλλη
αίτηση του αιτούντος για ρύθμιση των χρεών του στο Δικαστήριο αυτό ή άλλο Ειρηνοδικείο της χώρας, ούτε έχει εκδοθεί απόφαση για ρύθμιση των οφειλών του η απορριπτική προγενέστερης αίτησης του για ουσιαστικούς λόγους, όπως διαπιστώθηκε μετά από αυτεπάγγελτο έλεγχο κατ' άρθρο 13παρ.2 ν.3869/2010 και την υπ' αριθμ. 125779/28.12.2010 ,ΦΕΚ Β' 2096/31.12.2010 απόφαση Υπουργού Δικαιοσύνης Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων (βλ. υπ' αριθμ. πρωτ. 528γ/28.08.2012 βεβαίωση της Γραμματείας του Ειρηνοδικείου Αθηνών και την από 16.05.2013 βεβαίωση της Γραμματέα του Δικαστηρίου τούτου). Παραπέρα, παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση μετά: α) την εμπρόθεσμη και νομότυπη κλήτευση των μετεχουσών πιστωτριών και την επίδοση σ' αυτές των εγγράφων του άρθρου 5παρ.1 ν.3869/2010, β) την εμπρόθεσμη κατάθεση στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου των εγγράφων του άρθρου l4παρ.2 και 4 ν.3869/2010 και ειδικότερα, την, 20.05.2011, της από 28.04.2011 βεβαίωσης αποτυχίας εξωδικαστικού συμβιβασμού και των από 20.05.2011 υπεύθυνων δηλώσεων του αιτούντος οφειλέτη για την ορθότητα και πληρότητα των καταστάσεων που προβλέπονται στο άρθρο 4παρ.1περ.α&β ν.3869/2010 και για τις μεταβιβάσεις εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί ακινήτων, στις οποίες προέβη την τελευταία τριετία. Οι μετέχουσες πιστώτριες κατέθεσαν εμπρόθεσμα, εντός της νόμιμης δίμηνης προθεσμίας από την υποβολή της αίτησης, στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, την 19.07.2011, 14.07.2011, 14.07.2011, 14.07.2011 και 19.07.2011 αντίστοιχα, έγγραφες παρατηρήσεις τους (άρθρο 4 παρ. 5 και 5 ν.3869/2010), όπου περιέχεται αρνητική απάντηση στο εμπεριεχόμενο στην αίτηση σχέδιο διευθέτησης οφειλών. Η υπό κρίση αίτηση είναι, κατά τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη (Ι) της παρούσας, ορισμένης, απορριπτόμενης της ένστασης αοριστίας που υπέβαλαν όλες οι μετέχουσες πιστώτριες, αφού η έλλειψη των αναφερόμενων από αυτές στοιχείων δεν καθιστά απορριπτέα ως απαράδεκτη την κρινόμενη αίτηση λόγω αοριστίας, εφόσον περιέχει τα αναγκαία για την πληρότητά της στοιχεία. Ειδικότερα, η πρώτη των καθ' ων ……………, ως θεμελιωτικά της εν λόγω ένστασής της στοιχεία, προέβαλε την παράλειψη αναφοράς των λόγων  δημιουργίας των οφειλών, του χρόνου και της αιτίας περιέλευσης σε οικονομική αδυναμία, του απρόβλεπτου γεγονότος που οδήγησε σε οικονομική αδυναμία, της χρονικής στιγμής μέχρι την οποία εξυπηρετούσε ομαλά τα ληφθέντα δάνεια και το χρόνο που κατέστησαν ληξιπρόθεσμες οι απαιτήσεις των πιστωτριών, στοιχείων μη αναγκαίων για το ορισμένο της υπό κρίση αίτηση. Η  δεύτερη των καθ’ών ……………..  στηρίζει την ένσταση αοριστίας της υπό κρίση αίτησης, αφενός, στη μη αναφορά του χρόνου παύσης εξυπηρέτησης αυτών (όπως εκτιμάται- ο ισχυρισμός περί παύσης των πληρωμών) και αφετέρου στη μη αναφορά του χρόνου συνταξιοδότησης και λήψης εφάπαξ ώστε να εκτιμηθεί η περιουσιακή κατάσταση του αιτούντος και στην
αόριστη και  γενικόλογη εκτίμηση του κόστους διαβίωσης της οικογένειας του αιτούντος, εκ των οποίων το πρώτο μεν δεν είναι στοιχείο του ορισμένου της υπό κρίση αίτηση, το δε δεύτερο αποτελεί αντικείμενο απόδειξης. Η τρίτη των καθ' ων …………. ισχυρίζεται ότι η υπό κρίση αίτηση είναι αόριστη διότι ελλείπει αναφορά του χρόνου συνταξιοδότησης και λήψης εφάπαξ, των ακριβών εισοδημάτων της συζύγου του αιτούντος, των περιστατικών που οδήγησαν τον αιτούντα σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής και περαιτέρω ότι δεν είναι επαρκώς ορισμένο, ως προς κάθε απαίτηση πιστωτή ξεχωριστά, το σχέδιο διευθέτησης οφειλών εκ των οποίων το μεν εισόδημα της συζύγου του αιτούντος προσδιορίζεται επαρκώς στην αίτηση, η λήψη εφάπαξ αποτελεί αντικείμενο της αποδεικτικής διαδικασίας και τέλος, το σχέδιο διευθέτησης κρίνεται αρκούντως ορισμένο με αναφορά κάθε απαίτησης των πιστωτριών κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα, ενώ, παραπέρα, σημειώνεται ότι εφόσον ήδη δεν έγινε αποδεκτό από τις πιστώτριες λόγω αντίθεσης τους σ' αυτό κι όχι λόγω ατελούς προσδιορισμού των επιμέρους απαιτήσεών τους, πλέον οι καταβολές καθορίζονται από το Δικαστήριο το οποίο δε δεσμεύεται απ' ότι προτείνει ο οφειλέτης (ΕιρΠατρ 52/2012, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ). Η τέταρτη των καθ' ………….., ως λόγους αοριστίας επικαλείται την έλλειψη αναφοράς των στοιχείων (αριθμός, διάρκεια, καταβληθέν και οφειλόμενο ποσό, επιτόκιο και λοιποί συμφωνηθέντες όροι) των συμβάσεων που συνήφθησαν, την ατελή, ως προς τις ρυθμίσεις για κάθε απαίτηση των πιστωτών χωριστά, διατύπωση του σχεδίου διευθέτησης οφειλών, την παράλειψη αναφοράς της προς εξασφάλιση του ληφθέντος στεγαστικού δανείου εμπράγματης ασφάλειας και του ποσού αυτής και τη μη αναφορά των λόγων περιέλευσης σε αδυναμία πληρωμής, εκ των οποίων οι μεν συμβάσεις που καταρτίστηκαν προσδιορίζονται επαρκώς, τα δε επιμέρους στοιχεία που αξιώνονται πέραν του ότι δεν είναι αναγκαία. για την εξατομίκευση αυτών (των συμβάσεων), περαιτέρω, είναι σε γνώση των πιστωτριών ως αντισυμβαλλόμενων του αιτούντος και παραπέρα ως προς το σχέδιο διευθέτησης ισχύουν τα ως άνω αναφερόμενα, ενώ ως προς την παράλειψη αναφορά; της εμπράγματης ασφάλειας, αφενός, συνομολογείται η ύπαρξη αυτής στις από την ως άνω πιστώτρια κατατεθειμένες παρατηρήσεις, αναλυτικά ως προς αυτήν στοιχεία παρατίθενται στις νόμιμα κι εμπρόθεσμα κατατεθείσες προτάσεις της κι αφετέρου, η παράλειψη αυτή δε συναρτάται με το ορισμένο της αίτησης αλλά, με το βάσιμο αυτής και συγκεκριμένα με το καθήκον ειλικρινούς δήλωσης, υπό τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη (ΙΙΙ) της παρούσας. Τέλος, η πέμπτη των καθ' ων ……………. στηρίζει την ένσταση αοριστίας στην απουσία από την υπό κρίση αίτηση λόγου μόνιμης αδυναμίας αποπληρωμής των χρεών και στη μη αναφορά απρόβλεπτου ή έκτακτου περιστατικού που δικαιολογεί την εν λόγω αδυναμία του αιτούντος, εξ αυτών το μεν στοιχείο της μονιμότητας της αδυναμίας πληρωμής των οφειλών του αιτούντος, ως προϋπόθεση για την υπαγωγή στο ν. 3869/2010, δεν εντάσσεται στην έρευνα του παραδεκτού -(ορισμένο. της αίτησης), αλλά στην περαιτέρω εξέταση από το Δικαστήριο του βάσιμου αυτής, το δε στοιχείο των λόγων που οδήγησαν στην ως άνω αδυναμία δεν είναι αναγκαίο για το ορισμένο, θα προκύψει, εξάλλου, από την αποδεικτική διαδικασία. Σχετικά δε με την έλλειψη αναφοράς του χρόνου λήψης των επίδικων δανείων που επικαλούνται όλες οι πιστώτριες τράπεζες, πλην της …………… αναφέρονται τα ακόλουθα:
Για το ορισμένο της αίτησης υπαγωγής στο ν.3869/2010 πέραν όσων περιλαμβάνονται στην ως άνω μείζονα σκέψη ουδέν άλλο στοιχείο απαιτείται (Ειρ.Θεσ 5105/2011, ΕιρΗρακλ 566/2011 Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ). Η προδικασία ορίζεται λεπτομερώς στο άρθρο 5 του, ως άνω νόμου και αφορά στην προς τους πιστωτές εμπρόθεσμη επίδοση της αίτησης εντός των προθεσμιών του νόμου και στην προσκομιδή των λοιπών εγγράφων (Ευδοξία Κιουπτσίδου - Στρατουδάκη, Η απόφαση διευθέτησης οφειλών κατά το νόμο 3869/2010, Αρμ 2010.1478). Η ύπαρξη χρεών τα οποία ανελήφθησαν τον τελευταίο χρόνο πριν την κατάθεση της αίτησης και εξαιρούνται από τη ρύθμιση ανάγεται σε στοιχείο το οποίο αφορά τη νομιμότητα και όχι το ορισμένο της αίτησης. Σε περίπτωση που μεταξύ των προς ρύθμιση χρεών υπάρχουν και χρέη τα οποία αναλήφθηκαν το τελευταίο έτος πριν την κατάθεση της αίτησης, τότε η αίτηση θα είναι απορριπτέα ως μη νόμιμη μόνο κατά το μέρος που αναφέρεται σε αυτά και θα γίνει δεκτή ως προς τα υπόλοιπα τα οποία θα ρυθμιστούν' με τη ρυθμιστική παρέμβαση του Δικαστηρίου(Ευδοξία Κιουπτσίδου - Στρατουδάκη, ό.π.). Ως εκ τούτου, το γεγονός ότι υποβάλλονται προς ρύθμιση χρέη τα οποία έχουν αναληφθεί τον τελευταίο χρόνο πριν την κατάθεση της αίτησης αποτελεί ισχυρισμό τον οποίο οφείλουν να προτείνουν και να αποδείξουν οι πιστώτριες οι οποίες σαφώς και γνωρίζουν η καθεμία χωριστά το χρόνο ανάληψης κάθε  οφειλόμενου προς αυτές χρέους, προκειμένου το αίτημα για τη ρύθμιση αυτού του χρέους (που αναλήφθηκε εντός του προ της κατάθεσης έτους) να απορριφθεί ως μη νόμιμο. (βλ. Βενιέρη- Κατσά, Εφαρμογή του ν.3869/2010 για τα Υπερχρεωμένα Φυσικά Πρόσωπα, σελ. 137). Περαιτέρω, οι πιστώτριες δεν μπορούν να αξιώνουν από τον όφειλέτη την αναφορά στην αίτησή του περισσότερων στοιχείων από όσα οι ίδιες του παρέχουν, διότι η εμμονή στην ανάγκη αναλυτικής παράθεσης των απαιτήσεων θα οδηγούσε σε αφαίρεση της δυνατότητας για δικαστική προστασία του οφειλέτη και μάλιστα λόγω της συμπεριφοράς των δανειστών οι οποίοι στις σχετικές αναλυτικές καταστάσεις οφειλών που χορηγούν στους οφειλέτες σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 4 του v. 3869/2010, δεν κάνουν καμία αναφορά στο χρόνο κατάρτισης των συμβάσεων. (βλ. Βενιέρη-Κατσά, ό.π. σελ. 133). Συνεπώς, εφόσον τα πιστωτικά ιδρύματα στην αναλυτική κατάσταση οφειλών την οποία χορηγούν στους οφειλέτες δεν αναφέρουν το χρόνο χορήγησης των δανείων δεν μπορούν να  αξιώνουν από αυτούς την-παράθεση αυτού του στοιχείου στην αίτηση. Άλλωστε, η κάθε τράπεζα γνωρίζει πότε χορήγησε το δάνειο και συνεπώς, αν αυτό έχει αναληφθεί το τελευταίο έτος πριν την υποβολή της αίτησης και συνεπώς εξαιρείται της ρύθμισης, μπορεί να το  επικαλεστεί και να το αποδείξει πετυχαίνοντας την εξαίρεση αυτού του χρέους από τη ρύθμιση, αφού αυτή είναι η μοναδική κύρωση που θα επέλθει και µόνο ως προς το δάνειο αυτό. Περαιτέρω, η αίτηση, πλην του αιτήματος αναγνώρισης απαλλαγής της από τα χρέη µε την τήρηση της ρύθμισης, διότι αφενός, υποβάλλεται πρόωρα, καθώς η πιστοποίηση της απαλλαγής γίνεται μετά τη λήξη της ρύθμισης (αρθρ. 11παρ.1εδ.τελ. ν.3869/2010) και αφετέρου, υποβάλλεται εκ περισσού, καθώς η απαλλαγή προβλέπεται απευθείας από το νόμο ως αποτέλεσμα της κανονικής εκτέλεσης των υποχρεώσεων, που επέβαλε η απόφαση (αρθρ.11 παρ.1εδ.α του νόμου), είναι νόμιμη, στηρίζεται δε στις διατάξεις των άρθρων 1,4,5,8,9 και 11 παρ.1 ν.3869/2010, όπως αυτές τροποποιήθηκαν και ισχύουν σήμερα καθόσον µε βάση τα εκτιθέμενα σ' αυτήν-περιστατικά
συντρέχουν οι προϋποθέσεις υπαγωγής του αιτούντος στη ρύθμιση του νόµου, εφόσον πρόκειται για φυσικό πρόσωπο, στερούμενο πτωχευτικής ικανότητας, το οποίο έχει ήδη περιέλθει σε κατάσταση μόνιμης αδυναμίας πληρωμής των ληξιπροθέσμων χρεών του και, συνεπώς, πρέπει, να ερευνηθεί περαιτέρω στην ουσία.
Η πρώτη, τρίτη και τέταρτη των καθ' ων (…………………….. αντίστοιχα) µε προφορική δήλωση των πληρεξούσιων δικηγόρων τους που καταχωρήθηκε στα πρακτικά, αλλά και µε τις εμπρόθεσμα και νόμιμα κατατεθείσες προτάσεις τους, υπέβαλαν την ένσταση καταχρηστικής άσκησης του κρινόμενου δικαιώματος του αιτούντος, διότι, κατά την πρώτη των καθ’ών, με βάση το εισόδημα του αιτούντος δεν δικαιολογείται μόνιμη, αλλά, ενδεχόμενα μόνον πρόσκαιρη αδυναμία πληρωμής, κατά την τρίτη και τέταρτη των καθ' ων, δεν αναφέρεται στην υπό κρίση αίτηση γεγονός ιδιαίτερο, αναπάντεχο κι απρόβλεπτο που μετέβαλε την ικανότητα εξόφλησης των οφειλών του αιτούντος και επιπλέον με απλή επίκληση αδυναμίας εξόφλησης, επιδεικνύοντας την ίδια συμπεριφορά και έναντι άλλων πιστωτικών ιδρυμάτων, ο αιτών ζητεί την υπαγωγή του στο ν. 3869/2010 προκειμένου να διαγραφεί σχεδόν .το σύνολο του χρέους του ενεργώντας αντίθετα στην καλή πίστη, τα χρηστά ήθη και τον κοινωνικό ή οικονομικό σκοπό του δικαιώματος. Ο εν λόγω ισχυρισμός, αν και νόμιμος µε έρεισμα στη διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ (πρβλ. ΕιρΡοδ 17/2012 µε εκεί παραπομπές, κατά την, οποία είναι η εν λόγω ένσταση είναι παραδεκτή µόνο για δικαίωμα, το οποίο απορρέει από διατάξεις ουσιαστικού νόμου και όχι από διατάξεις δικονομικές, όπως εν προκειμένω, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ), κρίνεται απορριπτέος ως αβάσιμος στην ουσία διότι, αφενός, αδυναμία συνιστά, όχι απαραίτητα κάποιο έκτακτο γεγονός, αλλά και άλλοι παράγοντες, όπως αστοχία ως προς την οικονομική δυνατότητα του οφειλέτη, ατυχείς προγραμματισμοί, επιθετικές πρακτικές προώθησης των πιστώσεων, εισοδηματική στενότητα, υψηλά επιτόκια κλπ(ΕιρΛαυρ 24/2013 Τράπεζα ΝοµιΚών Πληροφοριών  ΝΟΜΟΣ) και αφετέρου, τα άνω πραγματικά περιστατικά, αληθή υποτιθέμενα, δεν καθιστούν καταχρηστική την άσκηση της υπό κρίση αίτησης. Επιπλέον, σημειώνεται ότι μόνη η επίκληση της αδυναμίας πληρωμής δεν οδηγεί στην υπαγωγή του εκάστοτε αιτούντος στις διατάξεις του ν. 3869/201 Ο, αλλά απαιτείται στο πρόσωπό - του να ' συγκεντρώνει τις από το νόμο αυτό- προβλεπόμενες προϋποθέσεις και περαιτέρω, δεν προκύπτει αντίθετη στην καλόπιστη εκπλήρωση των συμβατικών υποχρεώσεων, πολύ δε περισσότερο καταχρηστική, συμπεριφορά του αιτούντος από μόνη την υποβολή της κρινόμενης αίτησης, µε χρήση της παρεχόμενης από τον ίδιο το νόμο ευχέρειας.  Περαιτέρω δε, κάθε οφειλέτης που αρχικά αιτείται τραπεζικού δανεισμού και στη συνέχεια διαγραφής των εξ αυτού χρεών του, ενεργεί, κατ' ερμηνεία του ως άνω ισχυρισμού των πιστωτριών τραπεζών, αντισυμβατικά και παραπέρα καταχρηστικά, ώστε, κατά λογική ακολουθία, αποκλείεται εκ προοιμίου της υπαγωγής του στο ν. 3869/2010. Πέραν του λογικώς άτοπου του ανωτέρω συμπεράσματος αντισυμβαλλόμενος των πιστωτριών τραπεζών οφειλέτης υποβάλει µεν προς δανειοδότησή του «μονομερές αίτημα» (όπως διατείνεται εν προκειμένω η …………………) στο εκάστοτε πιστωτικό ίδρυμα, πλην όμως, κατά τη συνήθη τραπεζική τακτική, απαιτείται έγκριση του τελευταίου (πιστωτικού ιδρύματος) για να του χορηγηθεί, ώστε δεν είναι πάντοτε βεβαία η ευόδωση του ως άνω αιτήματος. Εξάλλου, µέσω της συλλογικής ικανοποίησης των πιστωτών παρέχεται δεύτερη ευκαιρία στο υπερχρεωμένο φυσικό πρόσωπο, για ένα νέο οικονομικό ξεκίνημα, χωρίς τα ανυπέρβλητα βάρη του παρελθόντος, µε τη δυνατότητα απαλλαγής από τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει, εφόσον για ένα χρονικό διάστημα εξαντλήσει τις δυνατότητες ικανοποίησης των πιστωτών του(ΕιρΑθ 161/2013, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ),ώστε να εξασφαλιστεί σ' αυτόν ένα ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης και να μπορέσει να επανενταχθεί στην οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα, που αποτελεί σκοπό του νόμου και εξυπηρετεί το γενικότερο συμφέρον, το οποίο υπερτερεί του-αντίστοιχου συμφέροντος των πιστωτριών τραπεζών(ΕιρΠατρ2/2012, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ). Τέλος, η δυνατότητα ρύθμισης των χρεών του φυσικού προσώπου (έστω και µε απαλλαγή του από αυτά) βρίσκει - τη νομιμοποίηση της ευθέως στο ίδιο το κοινωνικό κράτος δικαίου πού επιτάσσει να µην εγκαταλειφθεί ο πολίτης σε µια χωρίς διέξοδο και προοπτική κατάσταση, από την οποία, άλλωστε, και οι πιστωτές δεν μπορούν να αντλήσουν κανένα κέρδος (ΕιρΣαµου 82/2012, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ). Πέραν των παραπάνω ενστάσεων, όλες οι μετέχουσες πιστώτριες, µε προφορική δήλωση των πληρεξούσιων δικηγόρων τους που καταχωρήθηκε στα πρακτικά, αλλά και µε τις εμπρόθεσμα και νόμιμα κατατεθείσες προτάσεις τους, υπέβαλαν την ένσταση δόλιας περιέλευσης του αιτούντος σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής η οποία συνίσταται κατά την πρώτη και δεύτερη των καθ' ων, στην εκ των προτέρων γνώση του αιτούντος περί αδυναμίας εξυπηρέτησης των δανειακών του υποχρεώσεων, δεδομένων των οικονομικών ,δυνατοτήτων του, προκειμένου, κατά την τρίτη και τέταρτη των καθ’ ών, να εξασφαλίσει επίπεδο ζωής ανώτερο του επιτρεπόμενου, το οποίο λαμβανομένων υπόψη και των δαπανών διαβίωσης, κατά την τρίτη και πέμπτη των καθ' ων, δε θα μπορούσε άλλως πως να καλυφθεί παρά µε υπερδανεισµό, καθώς τα εισοδήματά του ήδη προ της οικονομικής κρίσης δεν επαρκούσαν για την κάλυψη μόνον αυτών (των δαπανών διαβίωσης), χωρίς να υπολογίζονται οι προς τις πιστώτριες οφειλόμενες δόσεις. Με το περιεχόμενο αυτό η εν λόγω ένσταση δεν κρίνεται αρκούντως, ορισμένη και παραπέρα είναι µη νόμιμη, διότι στηρίζεται σε περιστατικά πρωθύστερα, αφού κατά το χρόνο του δανεισμού δεν περιέρχεται ο οφειλέτης σε αδυναμία πληρωμών, ακόμη και αν είναι βέβαιη η πρόβλεψή της εξαιτίας του υπερβολικού δανεισμού του (έτσι ΕιρΝικ 39/2012, αντιθ. ΕιρΦλωρ 1/2012, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ που έκρινε ότι δολιότητα καταδεικνύει και ο υπερβολικός, ακαταλόγιστος δανεισμός), περαιτέρω δε, κατά τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη (ΙΙ) αβάσιμη και πρέπει να απορριφθεί. Σε κάθε δε περίπτωση, τα πιστωτικά ιδρύματα έχoυv την υποχρέωση να προβαίνουν στον λεγόμενο «υπεύθυνο δανεισμό» των οφειλετών τους και ως εκ τούτου, υποχρεούνται να εξετάζουν την πιστοληπτική ικανότητα του κάθε υποψήφιου οφειλέτη να ανταπεξέλθει στις συμβατικές του υποχρεώσεις, εξυπηρετώντας τις πληρωμές του. Συνεπώς, αναγνωρίζεται ένα είδος συνευθύνης και συνυπαίτιότητας των-δανειστών, καθώς δεν νοείται δολιότητα του δανειολήπτη µε μόνη την ανάληψη δανειακής υποχρέωσης, της οποίας η εξυπηρέτηση είναι επισφαλής, αλλά απαιτείται και η από τον δανειολήπτη πρόκληση άγνοιας της επισφάλειας στους πιστωτές (ΕιρΘηβών 2/2011, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ). Δολιότητα, επομένως, θα μπορούσε να νοηθεί μόνον εάν ο δανειολήπτης εξαπάτησε τους υπαλλήλους του πιστωτικού ιδρύματος προσκομίζοντας πλαστά στοιχεία ή αποκρύπτοντας υποχρεώσεις του που δεν έχουν καταχωρηθεί στις από τις τράπεζες αξιοποιούμενες βάσεις δεδομένων της οικονομικής συμπεριφοράς των πελατών τους (βλ. σχετικά Αθ. Κρητικού Ρύθμιση των: οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων έκδοση 2012 σελ-57,ΕιρΚαλυµγ 1/2012 ΝοΒ 2012.563, ΕlρΜουδ2/2012, ΕιρΑλµωπ 60/2012, ΕιρΝ.lωνίας 4/2011, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ), πραγματικά περιστατικά που, στην προκείμενη περίπτωση, δεν επικαλούνται οι ενιστάμενες τράπεζες. Επιπλέον, αν κατά την εξέταση της πιστοληπτικής ικανότητας του υποψήφιου δανειολήπτη διαπιστωθεί από το πιστωτικό ίδρυμα ότι εκείνος αδυνατεί ν' ανταπεξέλθει στις συμβατικές του υποχρεώσεις, εξυπηρετώντας τις πληρωμές του, πρέπει, στα πλαίσια της ασφάλειας των συναλλαγών, να απέχει (το πιστωτικό ίδρυμα) από το δανεισμό (να µην καταρτιστεί η σύμβαση) σε βάρος, έστω, των οικονομικών του συμφερόντων (ΕιρΛαρ 78/2013 ό.π. µε εκεί παραπομπές). Τέλος, η πέμπτη των καθ' ων …………….. µε προφορική δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου της που καταχωρήθηκε στα πρακτικά, αλλά και µε τις εμπρόθεσμα και νόμιμα κατατεθείσες προτάσεις της, υπέβαλε την ένσταση παράβασης του καθήκοντος ειλικρινούς δήλωσης την οποία θεμελιώνει στην από τοv αιτούντα απόκρυψη αναφοράς της λήψης εφάπαξ μετά τη συνταξιοδότησή του και της αποκόμισης εισοδήματος από την άσκηση του επαγγέλματος του φωτογράφου τουλάχιστον από το έτος 2002 και εντεύθεν. Η εν λόγω ένσταση κρίνεται ορισμένη και νόμιμη, µε έρεισμα στη διάταξη του άρθρου 10 ν. 3869/2010 και πρέπει, συνεπώς, να εξεταστεί στην ουσία μαζί µε την υπόκρίση αίτηση. Από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρα απόδειξης στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, που περιέχεται στα ταυτάριθμα µε την παρούσα πρακτικά και από όλα τα έγγραφα που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι αποδείχθηκαν τα
ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο αιτών, ………………., κάτοικος ……….. Αλµωπίας, ηλικίας σήμερα 49 ετών (βλ. το από ………… επικυρωμένο φωτοαντίγραφο Α.Δ.Τ ……….. ΑΤ Αριδαίας),υπηρετούσε στις ένοπλες δυνάμεις ως υπολοχαγός ιππικού τεθωρακισμένων όταν διαγνώστηκε ότι πάσχει από στεφανιαία νόσο ενός αγγείου, αρτηριακή υπέρταση και υπερλιπιδαιμία και κρίθηκε ανίκανος για ενεργό υπηρεσία και αντίστοιχα ικανός για την ελαφρά υπηρεσία του στρατεύματος (βλ.φωτοαντίγραφο της υπ' αριθµ. …………….. γνωμάτευσης της ανώτατης στρατού υγειονομικής επιτροπής του Γενικού Επιτελείου Στρατού), ώστε, δυνάμει της υπ' αριθµ. ……………. 2004 απόφασης του Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας (φωτοαντίγραφο της οποίας προσκομίζεται) μεταφέρθηκε σε κατάσταση ελαφράς υπηρεσίας και από το έτος 2008 είναι συνταξιούχος µε μηνιαία σύνταξη, 1506,41€ και ήδη μετά από περικοπές που έγιναν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, 1048,25€ (βλ τα υπ’ αριθμ. …………. και ……..ενημερωτικά σημειώματα  της Γενικής Διεύθυνσης Συντάξεων). Από το έτος 1997 είναι παντρεμένος µε την ……………. του ……….. , ηλικίας 45 ετών, µε την οποία έχουν αποκτήσει δύο τέκνα, τον ……………. , ηλικίας 15 ετών και τον …………., ηλικίας 7 ετών (βλ το υπ' αριθµ. πρωτ. ………../……2011 πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης, εκδοθέν από το Γραφείο Δηµοτικής Κατάστασης του Δήµου Αλµωπίας). Η ως άνω σύζυγός του Εργαζόταν από το έτος 2009 ως φωτογράφος (βλ. την υπ'αριθµ …………… βεβαίωση έναρξης εργασιών της Δ.Ο.Υ. Αριδαίας που προσκομίζεται σε φωτοαντίγραφο και από 20.10.2011 κυρωμένο αντίγραφο της υπ' αριθµ. ………….. βεβαίωσης του Περ/κου Τµήµατος Ο.Α.Ε.Ε. Έδεσσας), κερδαίνοντας το ποσό των 901,35€ ετησίως (βλ φωτοαντίγραφο εκκαθαριστικού σημειώματος οικονομικού έτος 2010), ωστόσο, ήδη από τις αρχές του έτους 2012 έπαυσε την ως άνω δραστηριότητα (βλ την υπ' αριθµ. ………… βεβαίωση διακοπής εργασιών της Δ.Ο.Υ Αριδαίας που προσκομίζεται σε φωτοαντίγραφο) και πλέον, αναλαμβάνει φωτογραφήσεις σποραδικά και χωρίς τη δυνατότητα έκδοσης νομίμων παραστατικών κερδαίνοντας το ποσό των 600,00€ ετησίως (βλ. σχετική αναφορά στις κατατεθείσες από τον αιτούντα προτάσεις).Περαιτέρω δε, δεν αποδείχθηκε ότι ο ίδιος ο αιτών απασχολείται επαγγελματικά ως φωτογράφος(βλ. σχετικά κατάθεση μάρτυρα απόδειξης), χωρίς να αποκλείεται, όμως, η συνδρομή και βοήθεια αυτού στην από τη σύζυγό του άσκηση του εν λόγω επαγγέλματος, ώστε απορριπτέα ως αβάσιμη στην ουσία κρίνεται η ένσταση περί παραβίασης του καθήκοντος ειλικρινούς δήλωσης που υποβλήθηκε από την πέμπτη των καθ' ων. Μετά τη διάγνωση του ανωτέρω προβλήματος υγείας του αιτούντος, ο τελευταίος, το έτος 2007, υποβλήθηκε σε επέμβαση αορτοστεφανιαίας παράκαμψης [χ3] (βλ υπ' α.α………….. πρακτικό χειρουργείου και από …………. ενημερωτικό σημείωμα που υπογράφονται από τον ιατρό καρδιο- θωρακοχειρουργό Χριστόφορο Κωτούλα, τελώντας στη συνέχεια υπό ιατρική παρακολούθηση (βλ την από …………. μελέτη που υπογράφεται από τους ιατρούς Ιωάννη Σταυρίδη, πυρηνικό ιατρό και Μιχαήλ Ζορµπά, ειδικό καρδιολόγο). Περαιτέρω, ο αιτών και η οικογένειά του (σύζυγος και τέκνα) κατοικούν σε ισόγεια. οικία εμβαδού 64 τ.µ. κτισμένη στο υπ' αριθμ. …. οικόπεδο εμβαδού 975 τ.µ. το οποίο βρίσκεται στο Ο.Τ. …, του συνοικισμού ………… του Δήµου Αλµωπίας Πέλλας µε την επ' αυτού ισόγεια αποθήκη εμβαδού 115 τ.µ. και συνορεύει ανατολικά σε πλευρές Β-Γ μήκους 39 μέτρων και Γ-Δ μήκους 16,30 μέτρων µε το υπ' αριθμ. … οικόπεδο και σε πλευρά Δ-E μήκους 4,10 μέτρων με κοινοτικό δρόμο, δυτικά σε πλευρά Α-Ζ μήκους 40 μέτρων µε τα υπ' αριθµ. … και … οικόπεδα, βόρεια σε πλευρά Α-Β μήκους 25,76 μέτρων µε κοινοτικό δρόμο και νότια σε πλευρά Ε-Ζ μήκους 29 μέτρων µε τα υπ' αριθµ. … και … οικόπεδα, όπως εικονίζεται µε τα στοιχεία Α-Β-Γ-Δ-Ε-Ζ-Α στο τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού Χρήστου Μήτκα που προσαρτάται στον τίτλο κτήσης αυτού, υπ' αριθµ. …………./2006 συμβόλαιο γονικής παροχής της συμβ/φου Αλμωπίας Βαρβάρας Παπαδημητρίου Προβατάκη που μεταγράφηκε την 09.11.2006, στον τόμο 731 µε αριθμό 73164 των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Αλμωπίας (βλ. φωτοαντίγραφα του ως άνω συμβολαίου και του εκδοθέντος από τη Μεταγραφοφύλακα Αλμωπίας Ελένη Μποτονάκη υπ' αριθµ. πρωτ. 38/3580/09.11.2006 πιστοποιητικό περί μεταγραφής αυτού). Σε χρόνο προγενέστερο του έτους από την κατάθεση της κρινόμενης αίτησης, ο αιτών είχε συνάψει µε τη μετέχουσα πιστώτρια «………..» α. υπ' αριθµ. λογαριασμού ……………. πιστωτική κάρτα, από την οποία οφείλει μαζί με τόκους και έξοδα, μέχρι την 24.05.2011
(ημερομηνία επίδοσης της υπό κρίση αίτησης στην άνω
πιστώτρια), το ποσό των 5.636,13€, β. υπ' αριθµ. λογαριασμού
…………. καταναλωτικό δάνειο, από το οποίο οφείλει μαζί µε
τόκους και έξοδα, μέχρι την 24.05.2011 (ημερομηνία επίδοσης της υπό κρίση αίτησης στην άνω πιστώτρια), το ποσό των 12.242,22€ και γ. υπ' αριθµ. λογαριασμού ………… καταναλωτικό δάνειο από το οποίο οφείλει μαζί µε τόκους και έξοδα, μέχρι την 24.05.2011 (ημερομηνία επίδοσης της υπό κρίση αίτησης στην άνω πιστώτρια), το ποσό των 14.676,52€ (βλ. σχετικά τις κατατεθειμένες από την πιστώτρια παρατηρήσεις), µε τη μετέχουσα πιστώτρια «…………….» υπ' αριθµ. λογαριασμού
…………. πιστωτική κάρτα, από την οποία οφείλει μαζί
µε τόκους και έξοδα, μέχρι την 10.12.2010 το ποσό των 4.045,58€,
µε τη μετέχουσα πιστώτρια «…………» υπ' αριθµ. ………… σύμβαση καταναλωτικού δανείου, από την οποία οφείλει μαζί µε τόκους και έξοδα, μέχρι την 17.12.2010 το ποσό των 14.911,75€,µε τη μετέχουσα πιστώτρια «…………..» α. υπ' αριθµ. λογαριασμού …………πιστωτική κάρτα, από την οποία οφείλει μαζί µε τόκους και έξοδα, μέχρι την 25.04.2011 το ποσό των 7.600,40€ και β. υπ' αριθµ. λογαριασμού …………… σύμβαση στεγαστικού δανείου από την οποία οφείλει μαζί µε τόκους και έξοδα, μέχρι. την 20.05.2011 το ποσό των 48.839,70€ και µε τη μετέχουσα πιστώτρια «…………» α. υπ' αριθµ. ……….. σύμβαση πιστωτικής κάρτας, από την οποία οφείλει μαζί µε τόκους και έξοδα, μέχρι την 16.09.2010 το  ποσό των 11 ,265,49€, β. υπ' αριθµ. …………  σύμβαση πιστωτικής κάρτας, από την οποία οφείλει μαζί µε τόκους και έξοδα, μέχρι την 16.09.2010 το ποσό των 68,42€, γ. υπ' αριθµ. ……….. σύμβαση πιστωτικής κάρτας, από την οποία οφείλει μαζί με τόκους και έξοδα, μέχρι την 16.09.2010 το ποσό των 1.131,95 €, δ. υπ΄αριθμ. ………..  σύμβαση καταναλωτικού δανείου, από την οποία οφείλει μαζί με τόκους και έξοδα, μέχρι την 16.09.2010 το ποσό των 1306,58€, ε. υπ' αριθμ. ………… σύμβαση καταναλωτικού-δανείου, από την οποία οφείλει μαζί με τόκους και έξοδα, μέχρι την 16.09.2010 το ποσό των 17.686,84€ και στ. υπ' αριθμ. …………. σύμβαση πιστωτικής κάρτας, από την οποία οφείλει μαζί με τόκους και έξοδα, μέχρι την 16.09.2010, το ποσό των 2.992,60€. Η ………………… , για την εξασφάλιση της απαίτησής της από την παραπάνω σύμβαση στεγαστικού δανείου ενέγραψε προσημείωση υποθήκης ποσού 60.000,00 ευρώ, την 19.12.2006, στο προπεριγραφόμενο ακίνητο ιδιοκτησίας του αιτούντος, ήτοι οικόπεδο εμβαδού 975 Τ.μ. με τα επ' αυτού κτίσματα κείμενο στο συνοικισμό ……………. Αλμωπίας (βλ το εκδοθέν από την Υποθηκοφύλακα Αλμωπίας, Όλγα Πλαστήρα υπ' αριθμ. πρωτ.
437/21.05.2013 πιστοποιητικό βαρών). Για την απαιτήσεις της ………….. από την άνω δανειακή σύμβαση, η οποία είναι, όπως προαναφέρθηκε, εξασφαλισμένη με εμπράγματη ασφάλεια, ο εκτοκισμός συνεχίζεται με το επιτόκιο ενήμερης οφειλής μέχρι το χρόνο έκδοσης της απόφασης (άρθρο 6 παρ. 3 ν.3869/2010), για δε τις απαιτήσεις των πιστωτριών από καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες δεν αποδείχθηκε ύπαρξη εμπράγματης ασφάλειας και συνεπώς, θεωρούνται, κατά πλάσμα του νόμου, σύμφωνα με το άρθρο 6παρ.3γ ν. 3869/2010, με την κοινοποίηση της αίτησης ληξιπρόθεσμα, υπολογίζονται δε με την τρέχουσα αξία τους κατά το χρόνο αυτό (βλ Κρητικό, «Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων» σελ 99). Το συνολικό ύψος οφειλών του αιτούντος προς τις πιστώτριες τράπεζες ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 142.404,18  ευρώ             (5.636,13€ + 12.242,22€ + 14.676,52€+ 4.045,58€+ 14.911 ,75€ + 7.600,40€ + 48.839,70€ + 11.265,49€ + 68,42€ + 1.131 ,95€ + 1306,58€ + 17.686,84€ + 2.992,60€). Ο αιτών για πρώτη φορά προέβη σε δανεισμό μεταξύ του έτους 2000 και 2002 και έκτοτε προς αποπληρωμή των προηγούμενων ληφθέντων δανείων και οφειλών από πιστωτικές κάρτες κατέφυγε επανειλημμένα σε δανειοδότηση μέσω καταναλωτικών δανείων υπό μορφή ανακύκλωσης και μετακύλισης των χρεών του. Το έτος 2003, ενώ υπηρετούσε στο Κιλκίς, αιτήθηκε και έλαβε τελικά προκαταβολή συνταξιοδότησή του, προς επισκευή, κατ' ισχυρισμό του, ενός αυτοκινήτου και της πατρικής του κατοικίας στην …………. Αλμωπίας, όπου κατοικεί σήμερα με την οικογένειά του. Προκειμένου να λάβει δάνειο μεγαλύτερου ύψους (στεγαστικό), η μητέρα του, του μεταβίβασε λόγω γονικής παροχής το ως άνω αναφερόμενο ακίνητο, αφενός, για να αποπληρώσει μέρος των οφειλόμενων από καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες και αφετέρου, για να το επισκευάσει με την προοπτική να εγκατασταθεί εκεί με την οικογένειά του. Μη μπορώντας, ωστόσο, ν' ανταποκριθεί στην αποπληρωμή των ανειλημμένων υποχρεώσεων προς τις πιστώτριες, εν όψει και της πρόσθετης οικονομικής επιβάρυνσης εξαιτίας του προβλήματος υγείας που ανέκυψε, αποφάσισε να αποστρατευτεί για να λάβει το Μάρτιο του έτους 2009 και το υπόλοιπο του εφάπαξ ποσού ανερχόμενου στα 45.851,92€ (βλ. την από ………...2009 βεβαίωση του Λογιστικού Τμήματος του Ειδικού Λογαριασμού του Μετοχικού Ταμείου Στρατού). Είναι γεγονός ότι από τον αιτούντα λήψη εφάπαξ δεν αναφέρεται στην υπό κρίση αίτηση, ωστόσο, δεδομένου ότι αποδείχτηκε ότι μέρος του εφάπαξ λήφθηκε ως προκαταβολή το έτος 2003 και το υπόλοιπο το έτος 2009, πολύ πριν την έναρξη της διαδικασίας της ρύθμισης, υπό τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη (ΙΙΙ) της παρούσας, δε συντρέχει παραβίαση του καθήκοντος ειλικρινούς δήλωσης που βαρύνει τον αιτούντα, ώστε απορριπτέα ως αβάσιμη στην ουσία κρίνεται η σχετική ένσταση που υποβλήθηκε από την πέμπτη των καθ' ων. Ο αιτών σταδιακά έπαψε να εξυπηρετεί τα ληφθέντα από τις πιστώτριες τράπεζες δάνεια και έτσι, περιήλθε σε μόνιμη και διαρκή αδυναμία να πληρώνει τα ληξιπρόθεσμα χρέη του προς αυτές. Είναι προφανές ότι ο αιτών, τόσο λόγω της σταθερότητας και ασφάλειας που του παρείχε μέχρι πρότινος το ύψος των μηνιαίων αποδοχών του (μισθού και στη συνέχεια σύνταξης), όσο και λόγω εσφαλμένων εκτιμήσεων και υπολογισμών, χωρίς να αποκλείονται από μέρους του μη ορθολογικοί, αν όχι επιπόλαιοι, χειρισμοί των οικονομικών και της εν γένει διαχείρισης προέβη σε υπερδανεισμό, όπως άλλωστε ομολογεί κι ο ίδιος στην προσθήκη του «στα πλαίσια της αυτοκριτική ς μου, μπορεί να μην ήταν ορθολογικές οι δαπάνες μου, μπορεί να έφτασα και σε σημείου περκαταναλωτισμού .... ». Ωστόσο, η επερχόμενη ως προς την αποπληρωμή των χρεών του αδυναμία, κατά την κρίση του Δικαστηρίου. τούτου, δεν οφείλεται σε δόλο, ούτε καν ενδεχόμενο, αντίθετα, εννοιολογικά, υπό τα διδάγματα του ποινικού δικαίου, η συμπεριφορά του ίσως να ταυτίζεται με την ενσυνείδητη αμέλεια, η οποία είναι εν προκειμένω αδιάφορη. Οι προς ρύθμιση χρηματικές οφειλές του δεν έχουν αναληφθεί το τελευταίο έτος πριν από την υποβολή της κρινόμενης αίτησης. Περαιτέρω, ο αιτών έχει στην κυριότητά του, πέραν του ανωτέρω περιγραφόμενου οικοπέδου με την επ' αυτού μονοκατοικία, αποτελούσα την κύρια κατοικία του, εκτιμώμενης εμπορικής αξίας 25.000,00 ευρώ,_ποσοστό 1/3 εξ αδιαιρέτου των κάτωθι 5 αγροτεμαχίων που βρίσκονται στο αγρόκτημα ……….. Αριδαίας, εμβαδού 4.375 τ.μ., 787 τ.μ., 1.500 τ.μ., 3.100 τ.μ. και 822 τ.μ., αξίας εκάστου μεριδίου 300,00 € και ένα Ι.Χ. επιβατικό αυτοκίνητο εργοστασίου κατασκευής ΟΡΕL: τύπου CΟRSΑ, 1200 Κ.Ε, με πρώτη κυκλοφορία 09.06.2003, το οποίο έχει ήδη, από τις αρχές του 2012, τεθεί-σε ακινησία (βλ. άδεια κυκλοφορίας και την από 11.01.2012 δήλωση ακινησίας που προσκομίζονται σε φωτοαντίγραφα), η αξία του οποίου δεν υπερβαίνει το ποσό των 1.500,00 €, ενώ, εκτός των ανωτέρω, δεν έχει άλλη ακίνητη ή κινητή περιουσία ούτε μετοχές ή µμερίσματα ή ομόλογα, ούτε τραπεζικές καταθέσεις, ενώ δεν προέβη σε μεταβίβαση εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί ακινήτων, την τελευταία τριετία (βλ. την από 20.05.2011 υπεύθυνη δήλωση του αιτούντος και το υπ'  αριθμ. πρωτ. 1140/19.05.2011 εκδοθέν από τη Μεταγραφύλακα Αλμωπίας Όλγα Πλαστήρα αντίγραφο μερίδας του). Το ποσό που είναι αναγκαίο να δαπανάται μηνιαίως για την κάλυψη των βιοτικών αναγκών αυτού και της οικογένειας του (ΔΕΗ, θέρμανση, ύδρευση, τηλέφωνα, διατροφή) ανέχεται σε 600,00 €. Περαιτέρω, δεν κρίνονται πρόσφορα προς εκποίηση, τα ως άνω περιγραφόμενα εξ
αδιαιρέτου μερίδια αγροτεμαχίων ούτε το αυτοκίνητο του αιτούντος, διότι, αφενός, δεν πρόκειται να προκαλέσουν αγοραστικό ενδιαφέρον, το αυτοκίνητο λόγω της παλαιότητας του και τα εξ αδιαιρέτου μερίδια αγρών λόγω της κρίσης που διέρχεται η αγορά ακινήτων και επιπρόσθετα λόγω του ότι το ενδιαφέρον των αγοραστών είναι σαφώς μειωμένο όταν πρόκειται για εξ αδιαιρέτου ποσοστά .ακινήτων και αφετέρου, σε περίπτωση εκποίησης τους δεν αναμένεται να αποφέρουν κάποιο αξιόλογο τίμημα για την ικανοποίηση των πιστωτριών τραπεζών, λαμβανομένων υπόψη και των εξόδων της διαδικασίας εκποίησης (αμοιβή εκκαθαριστή, έξοδα δημοσιεύσεων κλπ) γι' αυτό και κρίνεται ότι δεν πρέπει να διαταχθεί η κατά το άρθρο 9παρ. ν.3869/2010 εκποίησή τους. Περαιτέρω, η αξία του ακινήτου που αποτελεί την κύρια κατοικία του αιτούντος και περιγράφεται παραπάνω, δεν υπερβαίνει το όριο του αφορολόγητου ποσού για έγγαμο φορολογούμενο προσαυξημένο κατά 50%, όπως απαιτεί ο νόμος για την εξαίρεσή της κύριας κατοικίας από την εκποίηση (σημειωτέον ότι εφόσον προβάλλεται αίτημα εξαίρεσης από την εκποίηση της κύριας κατοικίας το Δικαστήριο υποχρεούται προς αυτό βλ. Αθανάσιο Κρητικό, ό.π. σελ. 148). Από τα παραπάνω συνάγεται ότι συντρέχουν στο πρόσωπο του αιτούντος οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή του στη ρύθμιση του ν.3869/2010 και ειδικότερα σ' αυτές των άρθρων 8παρ.2 και 9παρ.2. Έτσι, η ρύθμιση των χρεών του αιτούντος θα γίνει κατά πρώτο λόγο με μηνιαίες καταβολές απευθείας στις παραπάνω πιστώτριες, από τα εισοδήματά του, για χρονικό  διάστημα τεσσάρων ετών, αρχής γενομένης από την πρώτη ημέρα του πρώτου μήνα μετά την κοινοποίηση προς τους πιστωτές της απόφασης, από τις οποίες καταβολές οι πιστωτές θα ικανοποιηθούν συμμέτρως (άρθρο 8 παρ.2 του ν.3869/2010). Το συνολικό, προς διάθεση από τον αιτούντα προς τις πιστώτριες τράπεζες, ποσό, λαμβανομένων υπόψη των βασικών προσωπικών και οικογενειακών του αναγκών, ανέρχεται σε 498,24€ μηνιαίως (1048,25 € σύνταξη αιτούντος + 50,00 € {600,00 €: 120μήνες } εισόδημα συζύγoυ=1098,25€ - 600,00€ κόστος διαβίωσης). Το καταβλητέο από τον αιτούντα ποσό προς τις πιστώτριες προκύπτει από το κλάσμα με αριθμητή το ποσό της συνολικής καταβλητέας μηνιαίας δόσης πολλαπλασιαζόμενο με το ύψος κάθε απαίτησης και παρονομαστή το ποσό του συνόλου των απαιτήσεων. Κατά συνέπεια, από το ποσό των 498,24€ αναλογεί: Στην ……………  α) για υπόλοιπο 5.636,13€ (υπ' αριθμ. Λογαριασμού …………. πιστωτική κάρτα) το ποσό των 19,72€ [498,24 χ 5.636,13€ : 142.404,18€], β) για υπόλοιπο 12.242,22€ (υπ' αριθμ. λογαριασμού …………. καταναλωτικό δάνειο) το ποσό των 42,83 € {498,24€χ12.242,22€:142.404,18€] και γ) για υπόλοιπο 14.676,52€ (υπ' αριθμ. λογαριασμού ………. καταναλωτικό δάνειο) το ποσό των 51,35€ [498,24€Χ14.676,52€:142.404,18€]. Στην …………… για υπόλοιπο 4.045,58€ (υπ' αριθμ. λογαριασμού 4232950020677009 πιστωτική κάρτα) το ποσό των 14,15€ [498,24€ Χ 4.045,58€ : 142.404,18€]. Στο ……………. για υπόλοιπο 14.911,75€ (υπ' αριθμ. ……….. σύμβαση καταναλωτικού δανείου) το ποσό των 52,17€ [498,24€ Χ 14.911,75€ : 142.404,18€]. Στην ………….  α) για υπόλοιπο7.600,40€ (υπ' αριθμ. λογαριασμού ………. πιστωτική κάρτα) το ποσό των 26,59€ [498,24€X7.600,40€:142.404,18€] και β) για υπόλοιπο 48.839,70€ (υπ' αριθμ. λογαριασμού ……….. σύμβαση στεγαστικού δανείου) το ποσό των 170,88€ [498,24€ Χ 48.839,70€ : 142.404,18€]. Στην ………………. α) 11.265,49€ (υπ' αριθμ. …………..  σύμβαση πιστωτικής κάρτας) το ποσό των 39,41€ [498,24€ Χ 11.265,49€ : 142.404,18€], β) για υπόλοιπο 68,42€ (υπ' αριθμ. …………….. σύμβαση πιστωτικής κάρτας) το ποσό των 0,24€ [498,24€ Χ 68,42€: 142.404,18€], γ) για υπόλοιπο 1.131,95€ (υπ' αριθμ. ……………… σύμβαση πιστωτικής κάρτας) το ποσό των 3,96€ [498,24€ Χ 1.131,95€:142.404,18€], δ) για υπόλοιπο 1306,58€ (υπ' αριθμ. ……………….. σύμβαση καταναλωτικού δανείου), το ποσό των 4,57€ [498,24~ Χ 1306,58€: 142.404,18 €}, ε) για υπόλοιπο 17.686,84 € (υπ’ αριθμ. …………….. σύμβαση καταναλωτικού δανείου) το ποσό των 61,88€ [498,24€ χ17.686,84€ : 142.404,18€] και στ) για υπόλοιπο 2.992,60€ (υπ' αριθμ. …………… σύμβαση πιστωτικής κάρτας) το ποσό των 10,47€ {498,24€ Χ 2.992,60€ : 142.404,18€]. Η ρύθμιση αυτή θα συνδυασθεί με την προβλεπόμενη από τη διάταξη του αρθρ. 9 παρ. 2 ν. 3869/2010, εφόσον με τις καταβολές επί τετραετία της πρώτης ρύθμισης δεν επέρχεται πλήρης εξόφληση των απαιτήσεων των πιστωτών του αιτούντος και προβάλλεται σχετικό αίτημα απ' αυτόν, Ώστε, για τη διάσωση της κύριας κατοικίας του θα πρέπει να καταβληθεί από αυτόν το 85% της εμπορικής της αξίας, δηλαδή το ποσό των 21.250,00€ (25.000,00 Χ 85%). Η αποπληρωμή του ποσού θα γίνει εντόκως, χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου, με κυμαινόμενο επιτόκιο που θα ισχύει σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος κατά τον τελευταίο μήνα, για τον οποίο υφίσταται μέτρηση, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο
αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η καταβολή του ποσού των 21.250,00€ θα ξεκινήσει τέσσερα χρόνια μετά από τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης, ο δε χρόνος εξόφλησής του πρέπει να ορισθεί στα δεκαπέντε (15) χρόνια, λαμβανομένων υπόψη της υπόλοιπης διάρκειας του στεγαστικού δανείου του συνόλου των χρεών του αιτούντος, της οικονομικής του δυνατότητας και της ηλικίας του. Η μηνιαία δόση θα ανέρχεται στο ποσό των 118,055€
(21.250,00€ : 180 μήνες). Από τις καταβολές αυτές για τη διάσωση της κύριας κατοικίας θα ικανοποιηθεί προνομιακά, κατ' άρθρο 9παρ.2 ν. 3869/2010, η από στεγαστικό δάνειο απαίτηση της τέταρτης των καθ' ων ………….. που είναι εμπραγμάτως εξασφαλισμένη. Οι απαιτήσεις των λοιπών πιστωτριών κατά το μέρος που δεν καλύπτονται από τις καταβολές της τετραετίας, ούτε δε περαιτέρω, μετά την εξάντληση του ποσού των 21.250,00€ που αποτελεί το 85% της αξίας της κύριας κατοικίας του αιτούντος προς προνομιακή ικανοποίηση της απαίτησης της ως άνω πιστώτριας για την οποία έχει εγγραφεί  προσημείωση υποθήκης, δεν μπορούν να ικανοποιηθού
ν γιατί δεν μπορεί να επιβληθεί άλλη υποχρέωση στον αιτούντα. Μετά απ' αυτά πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση ως βάσιμη και στην ουσία της και να ρυθμιστούν τα χρέη του αιτούντος με σκοπό την απαλλαγή του απ' αυτά με την τήρηση των όρων της ρύθμισης, εξαιρουμένης της εκποίησης της κύριας κατοικίας του και μη διατάσσοντας την εκποίηση των λοιπών περιουσιακών του στοιχείων, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό. Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ.6 του ν.3869/2010.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.
ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ τις επί μία τετραετία μηνιαίες καταβολές του αιτούντος προς τις πιστώτριές του στο συνολικό ποσό των τετρακοσίων ενενήντα οκτώ ευρώ και είκοσι τεσσάρων λεπτών (498,24€), το οποίο θα διανέμεται συμμετρικά μεταξύ των απαιτήσεων των πιστωτριών, κατά τα ποσά που αναφέρονται στο σκεπτικό, και θα καταβάλλεται μέσα στο πρώτο τριήμερο κάθε μήνα, αρχής γενόμενης από τον πρώτο μήνα μετά τη-δημοσίευση της παρούσας απόφασης.
ΕΞΑΙΡΕΙ από την _ εκποίηση την πρώτη κατοικία του αιτούντος, ήτοι ισόγεια οικία εμβαδού 64 τ.μ. κτισμένη στο υπ' αριθμ. … οικόπεδο εμβαδού 975 τ.μ. το οποίο βρίσκεται στο Ο.Τ. …., του συνοικισμού ……… του Δήμου Αλμωπίας Πέλλας, όπως αναλυτικότερα περιγράφεται παραπάνω.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ την εκποίηση των λοιπών περιουσιακών στοιχείων του αιτούντος, ήτοι ποσοστού 1/3 εξ αδιαιρέτου 5 αγροτεμαχίων που βρίσκονται στο αγρόκτημα ………..  Αριδαίας, εμβαδού 4.375 τ.μ., 787 τ.μ., 1.500 τ.μ., 3.100 τ.μ. και 822τ.μ. αντίστοιχα, αξίας εκάστου μεριδίου 300,00€ και ενός Ι.Χ. επιβατικού αυτοκινήτου εργοστασίου κατασκευής OPEL τύπου CORSA, 1200 ΚΕ, όπως αυτά περιγράφονται παραπάνω.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ στον αιτούντα την υποχρέωση να καταβάλλει, για την παραπάνω αιτία, στην εκ των πιστωτριών ……………. το συνολικό ποσό των είκοσι μία χιλιάδων διακοσίων πενήντα ευρώ (21.250,00€), το οποίο θα καταβληθεί σε 180 μηνιαίες δόσεις, έκαστης ανερχόμενης στο ποσό των εκατόν δέκα οκτώ ευρώ και πενήντα πέντε λεπτών (118,055 €) για την προνομιακή ικανοποίηση της εμπραγμάτως ασφαλισμένης απαίτησης της από την υπ' αριθμ. λογαριασμού …………… σύμβαση στεγαστικού δανείου. Οι καταβολές αυτές, θα είναι έντοκες χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με κυμαινόμενο επιτόκιο που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, με έναρξη των μηνιαίων δόσεων μετά την παρέλευση τετραετίας από τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης και εντός του πρώτου τριημέρου κάθε μήνα για χρονικό διάστημα δεκαπέντε ετών (15) ετών.
ΚΡΙΘΗΚΕ αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στην Αριδαία, την 20 Αυγούστου 2013, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, απόντων των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
         Η ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ                             Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Απόφαση υπερχρεωμένων για πολύτεκνους. 64/2014 Ειρηνοδικείο Πολυγύρου



Συμπλήρωση ισχυρισμών περί απαλλαγής πρώτης κατοικίας από τη ρευστοποίηση με προφορική δήλωση στο ακροατήριο. Συμπλήρωση υπεύθυνης δήλωσης περί ορθότητας και πληρότητας στοιχείων και περιουσιακής κατάστασης. Το βάρος απόδειξης του χρόνου ανάληψης χρέους προ του έτους από την κατάθεση της αίτησης φέρουν οι πιστωτές. Αντικείμενο απόδειξης και όχι στοιχείο του ορισμένου τα παλαιότερα εισοδήματα των αιτούντων και η συμφωνία εσόδων-εξόδων με τα προτεινόμενα προς καταβολή ποσά. Παθητική νομιμοποίηση πιστωτή που ανακλήθηκε η άδεια λειτουργίας του και τέθηκε σε ειδική εκκαθάριση. Κόστος διαβίωσης πολύτεκνης -9μελούς- οικογένειας.
 
Αριθμός 64/2014
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ
ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΠΟΛΥΓΥΡΥ
Συγκροτήθηκε από την Ειρηνοδίκη Δέσποινα Πανδή (σύμφωνα με την υπ' αριθ. 1/2014 πράξη της Κ. Προέδρου Πρωτοδικών Χαλκιδικής) και με τη σύμπραξη της Γραμματέα Ελένης Κωνσταντίνου,
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την 5-2-2014 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ : 1) …………..…. του ……… και της …………….., και 2) ……………………. του ………… και της …………., κατοίκων …………….. Χαλκιδικής οι οποίοι παραστάθηκαν μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου τους Εμμανουήλ Εμμανουηλίδη (ΑΜ ΔΣΕδ 202).
ΤΗΣ ΜΕΤΕΧΟΥΣΑΣ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΠΙΣΤΩΤΡΙΑΣ, η οποία κατέστη διάδικος μετά τη νόμιμη κλήτευσή της (άρθρο 5 παρ. Ι ν. 3869/2010 και 748 παρ. 3 ΚΠολΔ): Ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «………..» και ήδη τελούσας υπό ειδική εκκαθάριση, που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται από τον εκκαθαριστή της ………………., και η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της Ιωάννας Τζηρίτη (AΜ ΔΣΧ 141).
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΔΙΚΗΣ: Ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων (ν. 3869/201O).
Κατατέθηκε η από 28-5-2012 και με αριθ. καταθ. 113/29-5-2012 αίτηση με την οποία οι αιτούντες ζητούν όσα αναφέρονται σε αυτήν και για τη συζήτηση της οποίας ορίστηκε δικάσιμος 14-11-2012 και κατόπιν αναβολών αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Ακολούθησε συζήτηση όπως περιγράφεται στα Πρακτικά,
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 236 ΚΠολΔ. όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 22 παρ. 5 του ν. 3994/2011, 741 και 751 ΚΠολΔ συνάγεται ότι στην εκούσια δικαιοδοσία ο αιτών δύναται ελεύθερα να συμπληρώνει και διορθώνει τους ισχυρισμούς του με προφορική δήλωση κατά την συζήτηση και καταχώρησή της στα πρακτικά (άρθρ. 238 και 256 KΠoλΔ) αρκεί η διόρθωση να μην είναι τόσο εκτεταμένη ώστε να προκαλείται μεταβολή της αιτήσεως, οπότε στην περίπτωση αυτή, για να είναι επιτρεπτή η μεταβολή θα πρέπει να γίνεται με την άδεια του δικαστή κατά το μέτρο που η μεταβολή δεν βλάπτει συμφέροντα των συμμετεχόντων στη δίκη ή τρίτων. Επιπλέον, όπως προκύπτει από τις διατάξεις των άρθρο 744, 745, 751 ΚΠoλΔ, ο ιδιόρρυθμος χαρακτήρας της εκούσιας δικαιοδοσίας ως μέσο προστασίας κυρίως δημόσιας εμβέλειας συμφερόντων, επιβάλλει την ενεργή συμμετοχή του δικαστή στη συλλογή, διερεύνηση και αξιολόγηση του πραγματικού υλικού της δίκης και επιτρέπει τη δυνατότητα συμπλήρωσης με τις προτάσεις, στο δε ειρηνοδικείο και προφορικά κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο (αρθρ. 115 παρ. 3 ΚΠολΔ) εκείνων των στοιχείων της αίτησης που αναφέρονται στο άρθρο 747 παρ. 2 ΚΠολΔ, επομένως και του αιτήματος αυτής (βλ. ΑΠ 1131/1987987 ΝοΒ 36-1601-02 πλειοψηφία, ΕφΑΘ 2735/2000, 4462/2002, 2188/2008 ΤΝΠ-ΝΟΜΟΣ, και Π. Αρβανιτάκη στον ΚΠολΔ. Κεραμέα -Κονδύλη -Νίκα, υπ' άρθρο 747, αριθ, 7). Διότι, στις δίκες της εκούσιας δικαιοδοσίας δεν γίνεται δεσμευτική διάγνωση εννόμων σχέσεων, όπως ισχύει στις διαγνωστικές δίκες της αμφισβητούμενης δικαιοδοσίας, αλλά διατάσσονται τα κατάλληλα ρυθμιστικά μέτρα σε σχέση με τη νομική κατάσταση και λειτουργία φυσικού προσώπου. Συνεπώς, ο σκοπός της ρύθμισης αυτής  είναι η προσαρμογή των ρυθμιστικών μέτρων στις εκάστοτε μεταβαλλόμενες πραγματικές καταστάσεις προς πραγμάτωση του σκοπού της, προς επέλευση δηλαδή του ρυθμιστικού αποτελέσματος (ΑΠ 640/2003 ΕλλΔνη 45, 1347, ΕφΑθ 1639/2007, Κ.Μπέη Πολ.Δ. άρθρο 758 παρ.3 αρ. 16 σελ.326 και 330 και ΕιρΠατρών 25/2013, ΕφΚορινθ 121/2012, ΕφΚαβ 161/2012, ΕιρΛαυρ 193/2012 NOΜΟΣ).
Με την κρινόμενη αίτησή τους όπως το περιεχόμενό της συμπληρώθηκε και διορθώθηκε παραδεκτά με προφορική δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου τους που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικάδημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου αυτού, οι αιτούντες, επικαλούμενοι έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας και μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών τους, ζητούν να ρυθμιστούν από το Δικαστήριο αυτό οι οφειλές τους προς την πιστώτρια τους, αφού ληφθούν υπόψη η περιουσιακή και εισοδηματική τους κατάσταση, όπως αυτή εκτίθεται, εξαιρουμένης της εκποιήσεως της κύριας κατοικίας τους, και να αναγνωριστεί ότι με την τήρηση της ρύθμισης θα απαλλαγούν των χρεών τους Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα η υπό κρίση αίτηση αρμόδια φέρεται για συζήτηση στο Δικαστήριο αυτό, κατά την προκείμενη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας των άρθρων 741 επ. ΚΠολΔ (άρθρο 3 ν. 3869/2010), εφόσον για το παραδεκτό της α) τηρήθηκε η προδικασία του εξωδικαστικού συμβιβασμού με την διαμεσολάβηση προσώπου από αυτά που έχουν σχετική εξουσία από το νόμο (βλ. άρθρο 2 ν. 3869/2010, όπως ίσχυε προ τροποποιήσεως με άρθρο 11 του ν. 4161/2013, και σε συνδυασμό με άρθρο 19 παρ. 3 ν. 4161/2013), ο οποίος απέτυχε, όπως βεβαιώνεται από τον διαμεσολαβητή δικηγόρο τους, Εμμανουήλ Εμμανουηλίδη (βλ. προσκομιζόμενη την από 28-5-2012 βεβαίωση αυτού περί αποτυχίας του εξωδικαστικού συμβιβασμού την 6-4-2012), β) κατατέθηκε η αίτηση μέσα στην εξάμηνη προθεσμία του άρθρου 2 παρ. 1 ν. 3869/201Ο από την αποτυχία του εξωδικαστικού συμβιβασμού και γ) δεν εκκρεμεί άλλη αίτηση των αιτούντων για ρύθμιση των χρεών τους στο Δικαστήριο αυτό ή σε άλλο Ειρηνοδικείο της χώρας ούτε έχει απορριφθεί προγενέστερη αίτησή τους για ουσιαστικούς λόγους όπως διαπιστώθηκε μετά από αυτεπάγγελτο έλεγχο κατ' άρθρο 13 παρ. 2 του ν. 3869/2010 (βλ. σχετικές βεβαιώσεις των γραμματέων του Δικαστηρίου αυτού και του Ειρηνοδικείου Αθηνών). Περαιτέρω παραδεκτά εισάγεται για συζήτηση μετά: α) την εμπρόθεσμη και νομότυπη κλήτευση της πιστώτριας, β) την εμπρόθεσμη κατάθεση στη γραμματεία του δικαστηρίου αυτού των εγγράφων του άρθρου 4 παρ. 2 και 4 ν. 3869/2010, όπως ίσχυε προ της τροποποιήσεως του με άρθρο 12 ν. 4161/2013 (βεβαίωση αποτυχίας εξωδικαστικού συμβιβασμού, υπεύθυνη δήλωση για την ορθότητα και πληρότητα των καταστάσεων κλπ) και γ) την αποτυχία του δικαστικού συμβιβασμού μεταξύ της αιτούσας και της πιστώτριάς της, καθώς το προταθέν από αυτήν σχέδιο διευθέτησης οφειλών δεν έγινε δεκτό από την πιστώτρια (βλ. έγγραφες παρατηρήσεις αυτής που κατατέθηκαν εμπροθέσμως την 25-7-2012 στη Γραμματεία του Δικαστηρίου). Τέλος, η προσκομιζόμενη υπεύθυνη δήλωση παραδεκτά διορθώθηκε, με δηλώσεις των αιτούντων που καταχωρήθηκαν στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δίκης, κατ' άρθρο 236 ΚΠολΔ, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 22 παρ.5 ν.3994/2011, ώστε να μην καταλείπεται η παραμικρή αμφιβολία ότι με αυτήν (υπεύθυνη δήλωση) βεβαιώνεται η ορθότητα, πληρότητα και ειλικρίνεια του περιεχομένου της ένδικης αίτησης σχετικά με την περιουσιακή κατάσταση και τα εισοδήματα των οφειλετών- αιτούντων, που τυγχάνουν σύζυγοι, τους πιστωτές τους και τις απαιτήσεις τους, καθώς και τις μεταβιβάσεις των εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί των ακινήτων ενός εκάστου στις οποίες προέβησαν κατά την τελευταία τριετία. Η εν λόγω αίτηση είναι αρκούντως ορισμένη, καθότι εκτίθενται σε αυτήν όλα τα απαραίτητα εκ του νόμου στοιχεία, ήτοι: α) ότι σι αιτούντες είναι φυσικά πρόσωπα, χωρίς πτωχευτική ικανότητα, και βρίσκονται σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους, β) ότι προηγήθηκε απόπειρα εξωδικαστικού συμβιβασμού και αποτυχία αυτής εντός του τελευταίου εξαμήνου προ της υποβολής της αιτήσεως (για τις εκκρεμείς κατά την έναρξη ισχύος του ν. 4161/2013 αιτήσεις - άρθρο 19 παρ. 3 v. 4161), γ) η κατάσταση της περιουσίας τους και των εισοδημάτων τους, δ) κατάσταση των πιστωτών τους και των απαιτήσεών τους κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα και ε) αίτημα. Πάντως, λαμβάνοντας υπόψη το είδος της διαδικασίας και τα δημόσιας εμβέλειας συμφέροντα που εξυπηρετεί, την ελαστικότητα των κανόνων που την διακρίνει (όπως η δυνατότητα μεταβολής του αιτήματος, αλλά και την συμπλήρωσή του με τις προτάσεις ή και προφορικά ενώπιον του Ειρηνοδικείου, η εφαρμογή του ανακριτικού συστήματος, άρθρα 115 παρ. 3, 751, 759 παρ. 3 ΚΠολΔ), πανηγυρική διατύπωση των παραπάνω στοιχείων και του αιτήματος δεν απαιτείται και μπορούν να περιέχονται οπουδήποτε στο δικόγραφο, το οποίο θα εκτιμηθεί με ευρύτερη θεώρηση, αλλά και να συμπληρωθούν προς αποφυγή της πραγματικής αοριστίας
(ΑΠ 173/1981 ΑρχΝ, 32.258 και 1293/1993 Δνη 35.140, βλ και Ι Βενιέρη - 0 Κστσά, Εφαρμογή του ν 3869/2010 εκδ, 2011 σελ. 117 επ. με σχετική παραπομπή στη νομολογία). Πέραν δε των παραπάνω στοιχείων ουδέν άλλο στοιχείο απαιτείται για το ορισμένο της εν λόγω αίτησης (Α. Κρητικός, Ρύθμιση ν. 3869/2010 σελ. 64, Ε. Κιουπτσίδου ΑΡμ./64 -Ανάτυπο σελ. 1.477, ΜονΠρωτΧαν 654/2013 αδημ.ΜονΠρωτΑλεξ 190/2012 αδημ. Ειρθεσ 5105/2011 ΝΟΜΟΣ), και παρά τα όσα περί του αντιθέτου ισχυρίζεται η πιστώτρια τράπεζα. Ειδικότερα, από τη διάταξη του άρθρου 1 παρ, 2 του Ν. 3869/2010 σε συνδυασμό με αυτήν του άρθρου 4 παρ. 1 ν. 3869, δεν προκύπτει ότι για το ορισμένο της αιτήσεως απαιτείται η αναφορά του χρόνου ανάληψης του υπό ρύθμιση χρέους. Αρκεί η επίκληση της ανάληψης του χρέους σε χρόνο προγενέστερο του έτους από την υποβολή της αιτήσεως ενώ ο πιστωτής ενός τέτοιου χρέους, ο οποίος σαφώς γνωρίζει το χρόνο ανάληψης των χρεών, έχοντας την απαιτούμενη προς τούτο υποδομή (λογιστήριο, αρχείο, νομικό τμήμα), εφόσον επιθυμεί να αποκλείσει την εφαρμογή του νόμου, θα προβάλλει τον σχετικό ισχυρισμό, φέροντας και το βάρος απόδειξης αυτού, κι εφόσον ο ισχυρισμός αποδειχθεί βάσιμος, θα αποκλεισθεί το συγκεκριμένο χρέος από την υπαγωγή στις διατάξεις του νόμου (ΜονΠρωτΑλεξ 190/2012 αδημ, Κρητικός, ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, εκδ. 2012, σελ. 106 παρ. 41).Υπέρ της ανωτέρω θέσεως επιχείρημα αντλείται και εκ του γεγονότος ότι ο νομοθέτης στην υποχρέωση χορήγησης των οφειλών από τα πιστωτικά ιδρύματα στους δανειολήπτες, κατά κεφάλαιο τόκους και έξοδα, δεν συμπεριέλαβε και την υποχρέωση επισημείωσης του χρόνου κατάρτισης των συμβάσεων και ανάληψης των σχετικών οφειλών, κατά συνέπεια λοιπόν το βάρος απόδειξης του παραπάνω ισχυρισμού βαρύνει τα πιστωτικά ιδρύματα (ΕιρΘεσ 10.098/2013 αδημ, ΕιρΘεσ9269/2013 αδημ.), Στοιχείο επίσης του ορισμένου της αιτήσεως δεν αποτελεί ούτε η αναφορά της εισοδηματικής κατάστασης των αιτούντων κατά τον χρόνο ανάληψης των χρεών και οι λόγοι που οδήγησαν αυτούς σε μόνιμη αδυναμία, καθώς τα ανωτέρω αποτελούν αντικείμενο απόδειξης (ΜονΠρωτΧαν 654/2013, ΕιρΘεσ 9268/2013 αδημ, ΕιρΑθ 161/2013 ΝΟΜΟΣ). Τέλος η ασυμφωνία του προτεινόμενου ποσού με τη σχέση εσόδων-εξόδων, δεν οδηγεί σε αοριστία της αιτήσεως αλλά σχετίζεται με την σοβαρότητα και την αλήθεια των αιτιάσεων του οφειλέτη, που αποτελεί ζήτημα κρίσεως κατόπιν αποδείξεως και όχι στοιχείο της αιτήσεως (ΕφΘεσ 10.098/2013 αδημ., ΕιρΝικ 39/2012). Περαιτέρω η αίτηση είναι και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 8 και 9 ν. 3869/2010, πλην του αιτήματος α) να επικυρωθεί το σχέδιο διευθέτησης κατ' άρθρ. 7 του Ν. 3869/2010, το οποίο είναι μη νόμιμο, αφού η επικύρωση του σχεδίου διευθέτησης ή η επικύρωση του τροποποιημένου από τους διαδίκους, κατ' αρθρ. 7 του Ν. 3869/2010, σχεδίου δεν αποτελεί αντικείμενο της αιτήσεως του άρθρ. 4 παρ. 1 του Ν. 3869/2010, αλλά νόμιμη συνέπεια της ελεύθερης συμφωνίας των διαδίκων, στην περίπτωση που κανένας πιστωτής δεν προβάλει αντιρρήσεις για το αρχικό ή το τροποποιημένο σχέδιο διευθέτησης οφειλών ή συγκατατίθενται όλοι σε αυτό, οπότε ο Ειρηνοδίκης αφού διαπιστώσει την κατά τα άνω επίτευξη συμβιβασμού, με απόφασή του επικυρώνει το σχέδιο ή το τροποποιημένο σχέδιο, το οποίο από την επικύρωσή του αποκτά ισχύ δικαστικού συμβιβασμού. Το Δικαστήριο στο δικονομικό στάδιο από την κατάθεση της αιτήσεως στην Γραμματεία του Δικαστηρίου μέχρι την συζήτηση, δεν έχει την εξουσία να υποχρεώσει σε συμβιβασμό τους διαδίκους ή τους πιστωτές, και συνεπώς το εν λόγω αίτημα δεν έχει νόμιμη βάση, β) του αιτήματος να αναγνωριστεί ότι με την τήρηση της δικαστικής ρυθμίσεως θα επέλθει, η απαλλαγή τους από τυχόν υπόλοιπο των χρεών τους, διότι ασκείται πρόωρα και χωρίς να πληρούνται οι προς τούτο προϋποθέσεις και για τον λόγο αυτό θα πρέπει το εν λόγω αίτημα να απορριφθεί ως απαράδεκτο. Ειδικότερα κατά το άρθρο 11 παρ.1 του N.3869/2010, το αίτημα απαλλαγής από κάθε υπόλοιπο οφειλής αποτελεί αντικείμενο μεταγενέστερης αιτήσεως του οφειλέτη-αιτούντος, η οποία υποβάλλεται στο Δικαστήριο μετά την κανονική εκτέλεση από αυτόν όλων των υποχρεώσεων που επιβάλλονται με την απόφαση που εκδίδεται επί της αιτήσεως του αρθρ.4 παρ. Ι του Ν.3869/2010, Η αίτηση για απαλλαγή από υπόλοιπα χρεών κοινοποιείται στους πιστωτές και επ' αυτής το Δικαστήριο εκδίδει απόφαση, με την οποία πιστοποιεί την απαλλαγή του οφειλέτη από το υπόλοιπο των οφειλών. Άλλωστε εν προκειμένω δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθ. 69 του ΚΠολΔ ώστε να θεωρηθεί ότι η πρόωρη δικαστική προστασία ζητείται επιτρεπτώς (ΕιρΚορ 89/2013 ΝΟΜΟΣ, ΕιρΚαβ 161/2012 ΝΟΜΟΣ). Πρέπει συνεπώς η αίτηση, καθ' ο μέρος κρίθηκε νόμιμη, να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
     Η μετέχουσα πιστώτρια ανώνυμη τραπεζική εταιρία προέβαλε τον ισχυρισμό οτι σύμφωνα με τα άρθρα 25, 179 και 181 Ν. 3588/2007 αναστέλλονται οι εις βάρος της ατομικές διώξεις και απαγορεύεται η έναρξη ή συνέχιση αναγνωριστικών και καταψηφιστικών αγωγών εναντίον της, καθώς πρόκειται για νομικό πρόσωπο που τελεί υπό ειδική εκκαθάριση και γι' αυτό το λόγο ζητεί να απορριφθεί η αίτηση ως απαράδεκτη. Ο ισχυρισμός αυτός πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Ειδικότερα, σύμφωνα με την παρ, 1 του άρθρου 68 του Ν, 3601/2007, όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 5 του v. 4021/2011 με την επιφύλαξη των διατάξεων του ν. 3458/2006 και του άρθρου 63Ε του ν. 3601/2007 : «α) Πιστωτικό ίδρυμα δεν δύναται να κηρυχθεί σε πτώχευση ούτε είναι δυνατόν να ανοίξει επ' αυτού προπτωχευτική διαδικασία εξυγίανσης, β) Στην περίπτωση που ανακαλείται η άδεια λειτουργίας πιστωτικού ιδρύματος σύμφωνα με το άρθρο 8 αυτό τίθεται υποχρεωτικώς υπό ειδική εκκαθάριση με απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδος, γ) Κατά τη διάρκεια της εκκαθάρισης, τη διοίκηση του πιστωτικού ιδρύματος αναλαμβάνει ειδικός εκκαθαριστής, φυσικό ή νομικό πρόσωπο, που ορίζεται με απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδος ( ... ), δ) ... , ε) Από την κοινοποίηση στο πιστωτικό ίδρυμα της απόφασης περί ειδικής εκκαθάρισης, το πιστωτικό ίδρυμα απαγορεύεται να δέχεται καταθέσεις Η Τράπεζα της Ελλάδος δύναται να περιορίζει και άλλες εργασίες του υπό ειδική εκκαθάριση πιστωτικού ιδρύματος, στ) Με απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδος δύναται, μέχρι την ολοκλήρωση των  εργασιών εκκαθάρισης και χάριν προστασίας της χρηματοοικονομικής σταθερότητα και ενίσχυσης της εμπιστοσύνης του κοινού στο εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα, να υποχρεωθεί ο ειδικός εκκαθαριστής στη μεταβίβαση περιουσιακών στοιχειών του υπό ειδική εκκαθάριση πιστωτικού ιδρύματος σε άλλο πιστωτικό ίδρυμα, ή σε Μεταβατικό πιστωτικό ίδρυμα κατά το άρθρο 6. Στην περίπτωση αυτή, οι διατάξεις του άρθρου 63Δ εφαρμόζονται ανάλογα ()» ενώ κατά την παρ , 2 «Με απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδος μπορεί να εξειδικεύονται οι όροι εφαρμογής του παρόντος άρθρου, Στην ειδική εκκαθάριση πιστωτικού ιδρύματος εφαρμόζονται συμπληρωματικώς και στο μέτρο που δεν αντίκειται στο παρόν άρθρο όπως αυτό εξειδικεύεται με την ανωτέρω απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδος Οι διατάξεις του Πτωχευτικού Κώδικα». Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι οι συνέπειες της ανάκλησης της άδειας ενός πιστωτικού ιδρύματος είναι καταρχήν οι ειδικά προσδιοριζόμενε συνέπειες στο νόμο 3601/2007 ρθρο 68) και στο νόμο 3458/2006, που όμως αφορά περιπτώσεις που τα εκκαθαριζόμενα πιστωτικά, ιδρύματα έχουν υποκαταστήματα σε άλλα κράτη-μέλη. Σύμφωνα με τις διατάξεις τους, το πιστωτικό ίδρυμα τίθεται σε εκκαθάριση με απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδος η οποία διορίζει και τους εκκαθαριστές. Ο οριζόμενος με αυτόν τον τρόπο εκκαθαριστής αναλαμβάνει τη διοίκηση του πιστωτικού ιδρύματος υποκείμενος στον έλεγχο και την εποπτεία της Τράπεζας της Ελλάδος. Η περαιτέρω ιδιορρυθμία τη εκκαθάρισης αυτής έγκειται στο ότι επιτρέπεται η συνέχιση των τραπεζικών εργασιών, πλην της αποδοχής καταθέσεων και όσων εργασιών ρητά εξαιρούνται με απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδος. Αν και δεν αναφέρεται ο λόγος της συνέχισης των εργασιών, φαίνεται πως αυτή θεωρείται αναγκαία προς διεξαγωγή και περαίωση ιδιαίτερα κερδοφόρων εργασιών προς όφελος των πιστωτών, Από της δημοσιεύσεως της περί εκκαθαρίσεως απόφασης στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, η τράπεζα δεν μπορεί να κηρυχθεί σε πτώχευση, ενώ κατά τα λοιπά επέρχονται οι γενικές συνέπειας που προβλέπονται στο νόμο σε περιπτώσεις λύσεως ανωνύμων εταιρειών, δηλαδή επακολουθεί εκκαθάριση της εταιρικής περιουσίας με είσπραξη των εκκρεμών απαιτήσεων, πληρωμή των χρεών και ρευστοποίηση περιουσίας, Περαιτέρω με την υπ' αριθ.4/27-07-2012 απόφαση της Επιτροπής Πιστωτικών Ασφαλιστικών Θεμάτων της Τράπεζας Ελλάδας (ΦΕΚ Β 2208/27-07-2012) από την 27-07-2012 ανακλήθηκε η άδεια λειτουργίας της «…………………………….» και τέθηκε αυτή υπό την ειδική εκκαθάριση του άρθρου 68 του ν.3601/2007, και όχι σε πτώχευση, ορίστηκε δε ειδικός εκκαθαριστής αυτού και επετράπη στο πιστωτικό ίδρυμα εφεξής να διενεργεί μόνο πράξεις που υπηρετούν τον σκοπό της εκκαθαρίσεως απαγορευομένης της ασκήσεως των δραστηριοτήτων της παραγράφου 1 του άρθρου 11 του ν. 3601/2007. Σημειωτέον ότι στις απαγορευόμενες δραστηριότητες συμπεριλαμβάνεται και η είσπραξη απαιτήσεων του πιστωτικού ιδρύματος. Επί της ειδικής αυτής εκκαθάρισης έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του Κανονισμού ειδικής εκκαθάρισης πιστωτικών ιδρυμάτων (ΦΕΚ Β' 2498/04-1l-2011) και επικουρικά οι διατάξεις του Πτωχευτικού Κώδικα. Στο προοίμιο του εν λόγω κανονισμού αναφέρεται ρητά ότι: «Η ειδική εκκαθάριση γίνεται αντιληπτή, διαφορετικά από την πτώχευση, αποκλειστικά ως διαδικασία ρευστοποίησης της περιουσίας του πιστωτικού ιδρύματος». Συνεπώς πρόκειται για ειδική εκκαθάριση διαφορετική της προβλεπόμενης με τον Πτωχευτικό Κώδικα και δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του Πτωχευτικού Κώδικα περί αναστολής ατομικών διώξεων για την ικανοποίηση των πιστωτών και απαγόρευσης έναρξης ή συνέχισης αναγκαστικής εκτέλεσης και άσκησης αναγνωριστικών ή καταψηφιστικών αγωγών κλπ, σε στοιχεία της περιουσίας του ιδρύματος. Κατά συνέπεια, ο ως άνω  ισχυρισμός της μετέχουσας πιστώτριας θα απορριφθεί ως αβάσιμος. Σε κάθε περίπτωση η επικαλούμενη από αυτήν διάταξη του άρθρου 25 του Πτωχευτικού Κώδικα δεν θα μπορούσε εν προκειμένω να τύχει εφαρμογής, και τούτο διότι το πεδίο εφαρμογής της εξαντλείται στα ατομικά καταδιωκτικά μέτρα των πιστωτών κατά του οφειλέτη προς ικανοποίηση ή εκπλήρωση πτωχευτικών απαιτήσεων τους εναντίον αυτού, προκειμένου αυτοί (οι πιστωτές του οφειλέτη ) να ακολουθήσουν τη διαδικασία της επαλήθευσης (εξέλεγξης) των απαιτήσεων τους κατά του πτωχού και να µη ματαιωθεί ο σκοπός της συλλογικής ικανοποίησης αυτών (των πιστωτών) μέσω της ως άνω διαδικασίας. Σε καμία όμως περίπτωση δεν μπορεί η αίτηση του άρθρου 4 παρ. 1 του ν, 3869/2010 να θεωρηθεί ως ατομικό καταδιωκτικό μέτρο κατά του καθ’ού του πιστωτικού ιδρύματος, αφενός λόγω της ιδιότητας του αιτούντος ως οφειλέτη του καθ’ού η αίτηση πιστωτικού ιδρύματος, αφετέρου λόγω της διαδικασίας ρύθμισης οφειλών πτωχεύσαντος, και δεν έχει χαρακτήρα αγωγής (αναγνωριστικής- καταψηφιστικής) , καθόσον δεν κατάγεται προς δικαστική κρίση ιδιωτική έννομη σχέση, αλλά ασκείται δικαίωμα παρεχόμενο από τον νόμο προς ρύθμιση των οφειλών, και συγκεκριμένα παρέχεται η δυνατότητα στον υπερχρεωμένο ιδιώτη να εκκαθαρίσει τις οφειλές του προς τους δικούς του πιστωτές, ενδεχομένως δε και προς πιστωτικά ιδρύματα υπό καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης, λαμβανομένου μάλιστα υπόψη και του γεγονότος ότι ο νομοθέτης δεν εξαρτά τη διαδικασία ρύθμισης από τη νομική κατάσταση των πιστωτικών ιδρυμάτων, ούτε εξαιρεί της ρυθμίσεως απαιτήσεις ιδρυμάτων που ανακλήθηκε η άδεια λειτουργίας τους (άρθρο παρ. 2 ν, 3869 για τις αποκλειόμενες της ρυθμίσεως απαιτήσεις), ούτε είναι, τέλος, δυνατόν η ανάγκη περαίωσης της εκκαθάρισης μιας εταιρίας υπό ειδική εκκαθάριση να ανατρέψει τις ρυθμίσεις του ν. 3869 (Ειρ.Αθ 1017/2013 αδήμ, ΕιρΘες 9268/2013αδήμ). Συνεπώς για όλους αυτούς τους λόγους ο ως άνω ισχυρισμός της πιστώτριας πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.
 Ισχυρίστηκε επίσης ότι η αίτηση απαράδεκτος ασκείται και κατά παράβαση του άρθρου 1 παρ.2 ν. 3869/2010, για το λόγο ότι η τελευταία εκταμίευση του δανείου έλαβε χώρα σε χρονικό σημείο εντός
του έτους προ της καταθέσεως της αίτησης. Πλην όμως  χρέος αναλήφθηκε από τους αιτούντες με την κατάρτιση της δανειακής σύμβασης, η οποία, όπως εκθέτει και η πιστώτρια έλαβε χώρα προ του έτους από την υποβολή της κρινομένης αιτήσεως, συνεπώς ο ισχυρισμός αυτός πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.
     Περαιτέρω η πιστώτρια ζήτησε την εκποίηση της κύριας κατοικίας των αιτούντων, για τον λόγο ότι στην κρινόμενη αίτηση δεν περιέχεται αίτημα εξαίρεσης αυτής από την ρευστοποίηση. Επί του ισχυρισμού αυτού λεκτέα τα κάτωθι: Το δικαστήριο δεν δύναται να διατάξει αυτεπαγγέλτως την εξαίρεση της κύριας κατοικίας αλλά επιβάλλεται σχετικό αίτημα του οφειλέτη, το οποίο διατυπώνεται στο εισαγωγικό της δίκης  δικόγραφο της αίτηση, πλην όμως μπορεί να διατυπωθεί και σε οποιοδήποτε στάδιο της δίκης μέχρις την περάτωση της συζήτησης (άρθρ. 745, 751 ΚΠολΔ) , καθώς όπως προαναφέρθηκε στο πλαίσιο της εκούσιας δικαιοδοσίας είναι δυνατή η συμπλήρωση με τις προτάσεις, στο δε ειρηνοδικείο και προφορικά κατά τη συζήτηση στα ακροατήριο (αρθρ, 115 παρ. 3 ΚΠολΔ) εκείνων των στοιχείων της αίτησης που αναφέρονται στο άρθρο 747 παρ, 2 ΚΠολΔ, επομένως και του αιτήματος αυτής ενώ ούτε από τη διάταξη του άρθρου 4 παρ.1 ούτε από αυτήν του 9 παρ. 2 ν. 3869/2010  συνάγεται ο καθορισμός κάποιου δικονομικού σταδίου κατά το οποίο θα 'πρέπει να υποβάλλεται το εν λόγω αίτημα, αλλά ο οφειλέτης δύναται να το υποβάλλει στο Δικαστήριο μέχρι το πέρας της συζητήσεως στο ακροατήριο (ΕιρΚαβ 161/2012 ό.π. Κρητικός, εισήγηση στο σεμινάριο της ΕΣΔι 28-30/1/20 13). Πέραν δε τούτων, δεν απαιτείται πανηγυρική διατύπωση του αιτήματος εξαίρεσης της κύριας κατοικίας καθώς αυτό μπορεί να συνάγεται και από το λοιπό περιεχόμενο της αίτησης, όπως ιδίως όταν ο οφειλέτης προτείνει τη ρύθμιση των οφειλών του με μηνιαίες καταβολές επί εικοσαετία (ΕιρΠατρ 2 και 3/2011 ΝΟΜΟΣ, ΕιρΒολ 20/2011 αδημ) Στην προκειμένη περίπτωση στην κρινόμενη αίτηση γίνεται σαφής και ειδική αναφορά στο περιγραφόμενο ακίνητο αποτελεί την κύρια κατοικία των αιτούντων και της οικογένειάς τους, του οποίου προσδιορίζεται και η αξία, στο δε ενσωματωμένο στην αίτηση σχέδιο διευθέτησης ο προτεινόμενος αριθμός των 240 μηνιαίων δόσεων για την εξυπηρέτηση των στεγαστικών δανείων παραπέμπει σαφώς στη ρύθμιση του αρθρ. 9 παρ. 2, όπως ίσχυε προ της τροποποιήσεώς του και κατά τον χρόνοκατάθεσης της κρινόμενης αιτήσεως και προέβλεπε εξόφληση της οφειλής για εξαίρεση της κύριας κατοικίας σε χρόνο μέχρι την εικοσαετία. Επομένως από το όλο περιεχόμενο της αίτησης προκύπτει με σαφήνεια και χωρίς καμία αμφιβολία το αίτημα εξαίρεσης της κύριας κατοικίας των αιτούντων. Παραδεκτώς δε, σε κάθε περίπτωση, ο πληρεξούσιος δικηγόρος τους με προφορική του δήλωση πριν την έναρξη της συζήτησης, η οποία καταχωρήθηκε στα πρακτικά, ζήτησε την εξαίρεση αυτής από τη ρευστοποίηση. Συνεπώς ο ισχυρισμός της πιστώτριας κρίνεται απορριπτέος
Προέβαλε επίσης νομότυπα, με προφορική δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου της, που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα τηρηθέντα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του παρόντος Δικαστηρίου, πέραν της ενστάσεως αοριστίας, για την οποία ελέχθησαν τα ανωτέρω, την ένσταση περί δολίας περιελεύσεως των αιτούντων σε μόνιμη αδυναμία πληρωμών, καθώς προέβησαν στη λήψη του δανείου και δη στη σταδιακή εκταμίευση αυτού, αν και ήδη είχαν μειωθεί τα εισοδήματά τους. Ο ισχυρισμός αυτός είναι απορριπτέος ως αόριστος διότι δεν νοείται δολιότητα του δανειολήπτη με μόνη την ανάληψη δανειακής υποχρεώσεως της οποίας η εξυπηρέτηση είναι επισφαλής, αλλά απαιτείται και η από αυτόν πρόκληση άγνοιας της επισφάλειας στους πιστωτές και δη ο δανειολήπτης να εξαπάτησε τους υπαλλήλους της τράπεζα προσκομίζοντας πλαστά στοιχεία  αποκρύπτοντας υποχρεώσεις που για οποιονδήποτε λόγο δεν έχουν καταχωρηθεί στις  βάσεις δεδομένων που αξιοποιούν οι τράπεζες, για την οικονομική συμπεριφορά των υποψηφίων πελατών τους, πλην όμως η πιστώτρια δεν επικαλείται τέτοια περιστατικά από τα οποία να προκύπτει η εκ μέρους της αιτούσας δόλια πρόκληση άγνοιας στην πιστώτρια. Προσθέτως κατά
την κρίση του παρόντος δικαστηρίου, ο δανειολήπτης δεν έχει καμία εξουσία διαμορφώσεως ή τροποποιήσεως όρων των δανειακών συμβάσεων που συνάπτονται με τις τράπεζες, διότι πρόκειται περί συμβάσεων προσχωρήσεως προς εκτέλεση των οποίων αυτές, αφού εκτιμούσαν ορισμένες παραμέτρους στο πρόσωπο του δανειολήπτη και βαθμολογούσαν την πιστοληπτική τoυ ικανότητα, χορηγούσαν το τραπεζικό προϊόν (ΜονΠρωτΕδ 20/2013, ΕιρΘηβ 3/2013, ΕιρΓυθ
11/2013, ΕιρΛαυρ) 24/20Ι3, ΕιρΑθ 759/2013, ΕφΘεσ 598112013, όλες
δημ. στη ΝΟΜΟΣ), Εξάλλου», σημειώνεται ότι ο δανειολήπτης που
αιτείται τη λήψη δανείου δεν έχει την ευχέρεια να υποχρεώσει τον πιστωτή να αποδεχθεί την πρόταση του, ο οποίος, ενόψει και της αρχής
της ελευθερίας των συμβάσεων (361 ΑΚ), έχει τη δυνατότητα να
απορρίψει την πρόταση για την κατάρτιση της σύμβασης (185 επ. ΑΚ),
ιδιαίτερα δε όταν οι τράπεζες έχουν την δυνατότητα, εκτός από την
έρευνα των οικονομικών δυνατοτήτων του αιτούμενου δανείου» (μέσω
εκκαθαριστικού σημειώματος ή βεβαίωσης αποδοχών), να διαπιστώσουν
και τυχόν δανειακές υποχρεώσεις του σε άλλα πιστωτικά ιδρύματα και
την εν γένει οικονομική  του συμπεριφορά (ύπαρξη ακάλυπτων επιταγών, κατασχέσεων κλπ.), μέσω του συστήματος «Τειρεσίας (σύστημα οικονομικής
συμπεριφοράς και σύστημα συγκέντρωσης κινδύνων). Εξάλλου, όπως η ίδια η πιστώτρια ισχυρίζεται, η εξυπηρέτηση του δανείου γινόταν από τους λογαριασμούς μισθοδοσίας των αιτούντων που τηρούνται σε αυτήν, συνεπώς μπορούσε να αρνηθεί περαιτέρω αναλήψεις(αρθ.809 ΑΚ).
Περαιτέρω ισχυρίστηκε ότι η αίτηση ασκείται καταχρηστικά, καθώς οι αιτούντες μετά την εκταμίευση του δανείου ζήτησαν τη ρύθμιση της οφειλής τους, ο ισχυρισμός όμως αυτός πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμος, διότι ακόμη και αληθή υποτιθέμενα τα πραγματικά περιστατικά δεν συνιστούν καταχρηστική την άσκηση της υπό κρίσιν αιτήσεως  κατά το άρθρο 281 ΑΚ, αλλά είναι απολύτως σύμφωνη με το γράμμα και το πνεύμα του Ν.3869/2010, ο οποίος παρέχει τη δυνατότητα της ρύθμισης για το φυσικό πρόσωπο των χρεών του με απαλλαγή από αυτά, με παράλληλη ανάληψη υποχρεώσεων έναντι του πιστωτή ή ρύθμιση δε αυτή βρίσκει νομιμοποίηση ευθέως στο ίδιο κράτος δικαίου που επιτάσσει να μην εγκαταλειφθεί ο  πολίτης σε μία χωρίς διέξοδο και προοπτική κατάσταση, από την οποία, άλλωστε και οι πιστωτές δεν μπορούν να αντλήσουν κανένα κέρδος.
     Περαιτέρω κατά το άρθρο 10 ν.3869/2010 ο οφειλέτης έχει υποχρέωση να υποβάλλει ειλικρινή δήλωση για τα περιουσιακά του στοιχεία και εισοδήματα του, τόσο κατά τη διαδικασία που αρχίζει με την υποβολή της αίτησης της παραγράφου 1 του άρθρου 4 όσο και κατά την περίοδο ρύθμισης των οφειλών. Ωστόσο, ορθότερο είναι το άρθρο 10 περί της υποχρέωσης ειλικρίνειας, που διατρέχει χρονικώς όλη η διαδικασία του Ν3869/2010, να εφαρμόζεται και να ερμηνεύεται και υπό το πρίσμα του άρθρου 4 παρ.2. Δηλαδή πρέπει το εύρος της υποχρέωσης να καταλαμβάνει και το περιεχόμενο της δήλωσης περί αναφοράς της περιουσιακής και εισοδηματικής κατάστασης του οφειλέτρια έτη πριν την κατάθεση της αίτησης κατά το άρθρο 4 παρ.2. Η υποχρέωση ειλικρίνειας αφορά και στην ύπαρξη προγενεστέρων διαθέσεων της περιουσίας  του οφειλέτη με χαριστικές ή επαχθείς δικαιοπραξίες (άρθρο 4 παρ.2) ωστόσο η υποχρέωση ειλικρίνειας δεν


Καταλαμβάνει και την πραγματική αξία των περιουσιακών στοιχείων, καθώς αυτή είναι αντικείμενο απόδειξης (Ειρ. Αθ 66/2011). Η διάταξη παραλείπει να αναφερθεί και στα εισοδήματα συζύγου του οφειλέτη αλλά μάλλον πρόκειται για ακούσιο κενό που πρέπει να καλυφθεί ερμηνευτικά.  Ορθώς λοιπόν υποστηρίζεται ότι πρέπει να συμπεριλαμβάνει η διάταξη  στην υποχρέωση ειλικρινούς δήλωσης και την έννοια την έννοια των Εισοδημάτων συζύγου του οφειλέτη. Στην προκειμένη περίπτωση η πιστώτρια υποβάλλει την ένσταση ανειλικρινούς  δηλώσεως των αιτούντων εκ των γεγονότων ότι υπάρχει ασυμφωνία μεταξύ του κόστους διαβίωσης, των εσόδων τους και του προτεινόμενου ποσού, πλην όμως η παραπάνω ασυμφωνία δεν δημιουργεί αοριστία, ούτε καθιστά την δήλωσή του ανειλικρινή, αλλά ως ανωτέρω αναφέρεται σχετίζεται με την σοβαρότητα και την αλήθεια των αιτιάσεών του που θα προκύψει από την διατασσόμενη απόδειξη (ΕιρΘεσ10.098/2013αδημ).
      Από την ένορκη ενώπιον του Δικαστηρίου κατάθεση του μάρτυρα απόδειξης ( η πιστώτρια δεν πρότεινε μάρτυρα προς εξέταση) από το σύνολο των μετ’ επικλήσεως προσκομιζομένων εγγράφων, καθώς και από εκείνα που απλώς προσκομίζονται στο δικαστήριο χωρίς να γίνεται επίκληση τους –παραδεκτά, όπως προκύπτει από τα άρθρα 744 και 759 παράγραφος 3 του ΚΠολΔ(βλ.σχετ.Β Βαθρακοκοίλης Ερμηνευτική –Νομολογιακή Ανάλυση του ΚΠολΔ, τ Δ, έκδοση 1996, ρ.759 αριθ,5, Α.Π 174/1987,ΕλλΔνη 29,129) από τις άμεσες και έμμεσες ομολογίες που προκύπτουν από τους ισχυρισμούς τους(αρθρ261,352 και 339 του ΚΠολΔ) από τα διδάγματα της κοινής πείρας που αυτεπαγγέλτως λαμβάνει υπόψην του το Δικαστήριο και χωρίς απόδειξη (αρθρ.336 παρ.4 ΚΠολΔ )και από την εν γένει διαδικασία αποδείχθηκαν τα εξής : Ο πρώτος αιτών, ηλικίας 38 ετών είναι έγγαμος με την δεύτερη αιτούσα, ηλικίας 36 ετών, και έχουν αποκτήσει οκτώ ανήλικα τέκνα, ηλικίας 12,11,9,8,6,5,3 ετών και 5 μηνών, αντίστοιχα, απολύτως οικονομικά εξαρτώμενα από τους αιτούντες. Εργάζονται ως καθηγητές
δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο ……………. της …………… Χαλκιδικής, µε
µμηνιαίες αποδοχές 1.150,26 ευρώ ο πρώτος και 1.146,84 ευρώ η δεύτερη.
Επιπλέον είναι συνδικαιούχοι οικογενειακού επιδόματος, το οποίο
ετησίως ανέρχεται στο ποσό των 4.000 ευρώ (500 ευρώ ανά τέκνο), ήτοι
στο ποσό των 333,33 ευρώ μηνιαίως. Δεν αποδείχθηκε άλλη πηγή
εισοδημάτων των αιτούντων, οι δε οικογενειακές τους δαπάνες
ανέρχονται σε αυτές που απαιτούνται για την κάλυψη των αναγκών της
δεκαμελούς οικογένειας που συντηρούν, λαµβανομένης μάλιστα υπόψη
της ηλικίας των τέκνων τους. Διαμένουν σε διώροφη κατοικία
συνιδιοκτησίας τους κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου ενός εκάστου, στη
θέση «………» του αγροκτήματος …………… Χαλκιδικής, η οποία
και αποτελεί την οικογενειακή τους στέγη και για την οποία θα γίνει
λόγος στη συνέχεια. Σε χρόνο προγενέστερο του έτους από την κατάθεση
της ένδικης αίτησης, και συγκεκριμένα το 2009,οι αιτούντες ανέλαβαν το
παρακάτω χρέος, το οποίο θεωρείται µε την κοινοποίηση της αίτησης
ληξιπρόθεσμο και, ως εμπραγμάτως εξασφαλισμένο, ο εκτοκισμός του
συνεχίζεται µε το επιτόκιο ενήμερης οφειλής μέχρι το χρόνο έκδοσης της
απόφασης (άρθρο 6 παρ. 3 του Ν. 3869/2010). Ειδικότερα η μετέχουσα
πιστώτρια, δυνάμει της υπ' αριθ. 233-2009-332 συµβάσεως, χορήγησε
στους αιτούντες ως συνοφειλέτες, στεγαστικό δάνειο, 35ετούς διάρκειας
αποπληρωμής, µε υπόλοιπο οφειλής, μαζί µε τους τόκους και τα έξοδα,
υπολογιζομένων μέχρι την 26-1-2012, εις ολόκληρον για τον καθένα, το
συνολικό ποσό των 244.533,99 ευρώ. Πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι οι
τόκοι πέραν της ως άνω ημερομηνίας και µέχρι του χρόνου εκδόσεως της
αποφάσεως, μέχρι του οποίου χρονικού σημείου συνεχίζει να εκτοκίζεται
η απαίτηση της καθ' ης, δεδομένου ότι είναι εμπραγµάτως ασφαλισμένη,
και ειδικότερα µε εγγραφή υποθήκης (τ. 72, α.α 99 Βιβλίων Υποθηκών
Υποθηκοφυλακείου Πολυγύρου, ηµερ. εγγραφής 9-10-2009) επί της  κατοικίας των αιτούντων, δεν προκύπτουν, αφού η πιστώτρια δεν
προβαίνει στον υπολογισμό τους κατά μήνα τουλάχιστον μέχρι το χρόνο
συζήτησης της αίτησης, ώστε το Δικαστήριο να μπορέσει να προβεί
αναλογικά στον υπολογισμό τους μέχρι το χρόνο έκδοσης της απόφασής
του. Η πιστώτρια προσκομίζει µετ' επικλήσεως την από 10-6-2013
κατάσταση κίνησης λογαριασμού, σύμφωνα µε την οποία το οφειλόμενο
υπόλοιπο ανέρχεται την 16-5-2013 στο ποσό των 251.952,57 ευρώ, πλην
όμως, όπως προκύπτει, συνέχισε να εκτοκίζεται µε επιτόκιο υπερημερίας,
και όχι µε επιτόκιο ενήμερης οφειλής, όπως ορίζει η διάταξη του άρθρο 6
παρ. 3 ν. 3869, συνεπώς πρέπει να υπολογιστεί στο ύψος που την
εισφέρουν οι αιτούντες στην αίτησή τους. Εξάλλου στην από 26-1-2012
κατάσταση οφειλών που χορήγησε η πιστώτρια στη β' αιτούσα
αναφέρεται και δεύτερη οφειλή της, και συγκεκριμένα από την υπ' αριθ.
5100.1506.7978.8001 σύμβαση πιστωτικής κάρτας, συνολικού ύψους
(την 26-1-2012) 41,16 ευρώ, ώστε η µη συµπεριέλευσή της στην
κρινόμενη αίτηση να µην επιδρά στο παραδεκτό αυτής, καθότι η εν λόγω
οφειλή είναι ασήμαντη σε σχέση µε το σύνολο των οφειλών της β'  αιτούσας, µε συνέπεια να µην επηρεάζονται ουσιωδώς από τη µη
συμμετοχή της εν λόγω οφειλής τα συμφέροντα της μετέχουσας στη δίκη (μοναδικής) πιστώτριας. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι οι αιτούντες ανέλαβαν το ως άνω στεγαστικό δάνειο το 2009, προκειμένου να
ανεγείρουν ιδιόκτητη κατοικία που θα στέγαζε την (οκταμελή, τότε)
οικογένειά τους, συμφωνήθηκε δε η σταδιακή εκταμίευση του δανείου,
ανάλογα µε την πρόοδο των εργασιών ανοικοδόμησης, ενώ δόθηκε στην
πιστώτρια ανέκκλητη εντολή είσπραξης της οφειλόμενης μηνιαίας δόσης από τον τηρούμενο σε αυτήν λογαριασμό μισθοδοσίας του α' αιτούντος.
Δεν αποδείχθηκε ο ισχυρισμός της πιστώτριας περί μεταφοράς του
λογαριασμού μισθοδοσίας σε άλλο πιστωτικό ίδρυμα μετά την τελευταία
απόδοση του δανείου. Αντιθέτως αποδείχθηκε ότι τα εισοδήματα των αιτούντων την τελευταία τριετία έχουν μειωθεί δραστικά, καθώς ενώ το
2009 τα μηνιαία εισοδήματά τους από την εργασία τους ανέρχονταν στο
ποσό των 1.426 ευρώ για κάθε έναν, πλέον πολυτεκνικού επιδόματος, το
2010 στο ποσό των 1.360 ευρώ για τον α' και 1.366 ευρώ για τη β', το
2011 μειώθηκαν στο ποσό των 1.23 Ο ευρώ για τον α' και 1.1 76 ευρώ για
τη β (πλέον πολυτεκνικού επιδόματος που εισέπραττε η β'), το 2012 στο
ποσό των 1.220 ευρώ για τον α' και 1.200 ευρώ για τη β' (πλέον του ως
άνω πολυτεκνικού επιδόματος), σήμερα δε σε αυτά που αναφέρθηκαν
ανωτέρω. Εξαιτίας της ως άνω μείωσης των εισοδημάτων τους, σε
συνδυασμό και µε την αντιστρόφως ανάλογη αύξηση του κόστους ζωής
και τα φοροεισπρακτικά και λοιπά δημοσιονομικά μέτρα των τελευταίων
ετών και την εν γένει γνωστή κοινωνικοοικονομική κατάσταση της
χώρας τα τελευταία έτη, λαμβανομένης μάλιστα υπόψη και της αύξησης
των μηνιαίων δαπανών διαβίωσης της οικογένειάς τους (πλέον,
δεκαμελής), οι αιτούντες έχουν περιέλθει σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής
και εξυπηρέτησης των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεών τους προς την
πιστώτρια τράπεζα, καθώς μετά την αφαίρεση των δαπανών για την
κάλυψη των βιοτικών αναγκών τους, η υπολειπόμενη ρευστότητά τους
δεν τους επιτρέπει να ανταποκριθούν στον όγκο των οφειλών τους, ενώ
δεν αναμένεται βελτίωση της οικονομικής τους κατάστασης τουλάχιστον
στο εγγύς μέλλον. Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι συντρέχουν οι
προϋποθέσεις υπαγωγής των αιτούντων στις διατάξεις του ν. 3869/2010
και η ρύθμιση των οφειλών τους προς την πιστώτριά τους.
Στα περιουσιακά στοιχεία των αιτούντων περιλαμβάνεται µία
διώροφη κατοικία, κατά το ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου ενός εκάστου,
ανεγερθείσα δυνάμει της υπ' αριθ. 22/2010 οικοδομικής άδειας, επί
αυτοτελούς και διηρημένου τµήματος µε αριθ. ……., εµβαδού 5.166,66
τ.µ., του µε αριθ. ……… κληροτεμαχίου, συνολικής εκτάσεως 15,5
στρεμμάτων, στη θέση «……………» του αγροκτήματος ……………., που περιλαμβάνει υπόγειο ενιαίο χώρο εμβαδού 201,80 Τ.µ., και ισόγειο
και πρώτο όροφο εμβαδού 214,21 τ.µ. (βλ. το προσκομιζόμενο έντυπο
Κ2 Υπολογισμού αξίας κτισμάτων µε αντικειμενικά κριτήρια -
μονοκατοικίας), η αντικειμενική αξία του οποίου, ανερχόμενη όσον
αφορά το αγροτεμάχιο σε 100.612,42 ευρώ και όσον αφορά τη διώροφη
οικία σε 218.043,42 ευρώ και συνολικά σε 318.655,84 ευρώ(βλ. το ως άνω έντυπο υπολογισμού αξίας κτισμάτων, καθώς και το
προσκομιζόμενο έντυπο [ΑΑ-Γης] για τον προσδιορισμό της
αντικειμενικής αξίας της γης εκτός σχεδίου πόλης ή οικισμών που δεν
έχει ειδικούς όρους δόμησης), η δε αντικειμενική αξία του εξ αδιαιρέτου
ποσοστού εκάστου αιτούντα (50%) ανέρχεται σε αυτό των 159.327,92
ευρώ (318.655,84 : 2) και δεν υπερβαίνει το όριο του αφορολόγητου
ποσού για έγγαμο µε οκτώ παιδιά, όπως οι αιτούντες, προσαυξανόμενο
κατά 50%. Το παραπάνω ακίνητο αποτελεί την κύρια κατοικία των
αιτούντων για την οποία υποβάλλουν αίτημα εξαίρεσης από την
ρευστοποίηση, ζητώντας την υπαγωγή του στην προβλεπόμενη από τη
διάταξη του αρθρ. 9 παρ. 2 του ν. 3869/2010 ρύθμιση. Επίσης έχουν στην
κυριότητά τους και κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου έκαστος, ένα Ι.Χ.Ε.
7θέσιο αυτοκίνητο, εργοστασιακής κατασκευής Hyundai, τύπου Trajet,
c.c. 1.975, έτους πρώτης κυκλοφορίας 2006, και µε τρέχουσα εμπορική
αξία περί τις 2.000 ευρώ, το οποίο πρέπει να εξαιρεθεί της εκποίησης,
κυρίως επειδή εξυπηρετεί τις ανάγκες μετακίνησης της οικογένειας, αλλά
και επειδή δεν πρόκειται να προκαλέσει αγοραστικό ενδιαφέρον, ούτε να
αποφέρει αξιόλογο τίμημα για την ικανοποίηση των πιστωτριών της
αιτούσας, ενόψει της ως άνω εμπορικής του αξίας, λαμβανομένων υπόψη και των εξόδων της διαδικασίας εκποίησης (αμοιβή εκκαθάριστή, έξοδα δημοσιεύσεων κλπ) (βλ. Αθ. Κρητικού, Ρύθµιση των οφειλών υπερχρεωµένων φυσικών προσώπων, έκδοση 2012, άρθρο 9, σελ 208-209). Με βάση τα προλεχθέντα συντρέχουν στο πρόσωπο των αιτούντων οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή τους στη ρύθμιση του νόμου 3869/2010 δεδομένου δε ότι τυγχάνουν συνοφειλέτες στη μοναδική τους
οφειλή προ την πιστώτρια και συνομολόγησαν µε αυτήν εις ολόκληρον
ευθύνη η άφεση της οποίας και η μετατροπή της σε διαιρετή κατά την
αναλογία τους στο κοινό χρέος προϋποθέτει συμφωνία των μερών
(συνοφειλετών και δανειστή) και δεν μπορεί να γίνει από το δικαστήριο
(ΕιρΠατρ 60/2013 ΝΟΜΟΣ), ενώ κατ' άρθρο 12 ν. 3869/2010 τυχόν
απαλλαγή του οφειλέτη δρα µόνο υποκειμενικά, χωρίς να μπορούν να
την επικαλεστούν και οι συνοφειλέτες του, που παραμένουν εις
ολόκληρον υπόχρεοι στο αρχικό ύψος του χρέους, θα πρέπει να
ρυθμιστούν οι οφειλές κάθε αιτούντος κατά τα οριζόμενα στις διατάξεις
των άρθρων 8 παρ. 2 και 9 παρ. 2 ν.3869/2010, δοθέντος ότι υφίσταται
αίτημα από την εξαίρεση της ρευστοποίησης της κύριας κατοικίας τους.
Έτσι η ρύθμιση των χρεών των αιτούντων θα γίνει κατά πρώτο λόγο µε
μηνιαίες καταβολές απευθείας στην πιο πάνω πιστώτριά τους από τα
εισοδήματά τους επί πενταετία, που θα αρχίσουν από τον επόμενο μήνα
μετά την προς αυτούς κοινοποίηση της απόφασης. Οσον αφορά το
ειδικότερο περιεχόμενο της ρύθμισης αυτής, αυτό θα διαμορφωθεί µε
βάση αφενός µεν το μηνιαίο εισόδημα του αιτούντος, το οποίο, όπως προαναφέρθηκε, ανέρχεται στο ποσό των (1.150,26 + 166,66) 1.316,92
ευρώ, αφετέρου από το ύψος του εισοδήματος της β' αιτούσας, ποσού
(1.146,84 + 166,66) 1.313,50 ευρώ. Στις οικογενειακές τους δαπάνες
περιλαμβάνονται αυτές που απαιτούνται για την ικανοποίηση των
ατομικών βιοτικών αναγκών τους (για τρόφιµα, θέρμανση, πάγιους
λογαριασμούς, ένδυση, υπόδηση, έξοδα μετακίνησης), και οι οποίες,
λαμβανομένων υπόψη του αριθμού των τέκνων και της ηλικίας αυτών
και του γεγονότος ότι η οικογενειακή στέγη είναι ιδιόκτητη και δεν
επιβαρύνονται µε επιπλέον έξοδα ενοικίου, εκτιμώνται στο ποσό των 2.250 ευρώ. Επομένως ενόψει όλων των προαναφερομένων και του ότι,
σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1389 ΑΚ, οι σύζυγοι έχουν την
υποχρέωση να συνεισφέρουν από κοινού, ο καθένας ανάλογα με τις
δυνάμεις του, για την αντιμετώπιση των αναγκών της οικογένειας και η
συνεισφορά γίνεται με την προσωπική εργασία, τα εισοδήματά τους και
την περιουσία τους, τα προς διάθεση στην πιστώτριά τους ποσά, που
πρέπει αυτοί να καταβάλουν, δεδομένου και του ύψους των χρεών
τους, πρέπει να οριστούν σε 190 ευρώ το μήνα για τον α' αιτούντα και
190 ευρώ για τη β' αιτούσα, ποσά τα οποία βρίσκονται μέσα στις
οικονομικές τους δυνατότητες, ώστε να απομένει επαρκές υπόλοιπο για
την κάλυψη των στοιχειωδών βιοτικών αναγκών, όπως απαιτεί ο Ν.
3869/2010 (βλ. αιτιολογική έκθεση του νόμου), και τα οποία θα
καταβάλλουν απευθείας σε αυτήν εντός των τριών (3) πρώτων
εργασίμων ημερών κάθε μήνα και επί πενταετία, αρχής γενομένης από
τον επόμενο μήνα μετά την κοινοποίηση της παρούσας σε αυτούς. Έτσι
στο τέλος της πενταετίας ο α' αιτών θα έχει καταβάλλει στην πιστώτρια
το ποσό των (190 Χ 60 μήνες) 11.400 ευρώ και θα απομένει υπόλοιπο
233.133,99 ευρώ. Η παραπάνω λοιπόν πρώτη ρύθμιση θα συνδυασθεί με
την προβλεπόμενη από τη διάταξη του άρθρου 9 παρ.2 ν.
3869/2010(όπως ισχύει μετά την τροποποίησή της με το άρθρο 17 του ν.
4161/2013), εφόσον με τις καταβολές επί πενταετία της πρώτης ρύθμισης
δεν επέρχεται πλήρης εξόφληση της οφειλής του αιτούντος και
προβάλλεται αίτημα εξαίρεσης της κατοικίας του από την εκποίηση. Έτσι
θα πρέπει να καταβάλει το 80% της αντικειμενικής αξίας του μεριδίου
του, που κατά τα άνω αναφερόμενα ανέρχεται στο ποσό των 159.327,92 ευρώ και το 80ο/ό αυτής στο ποσό των 127.462,33 ευρώ, ποσό μικρότερο
του υπολοίπου της οφειλής του (233.133,99 ευρώ). Ο χρόνος
αποπληρωμής του ποσού αυτού, λαμβανομένων υπόψη του χρόνου που
υπολείπεται για τη λήξη της σύμβασης στεγαστικού δανείου που συνήψε ο αιτών με την πιστώτρια, του ύψους της οφειλής του, της ηλικίας του και της οικονομικής του δυνατότητας (βλ. άρθρο 9 παρ. 2 εδ. στ' και ζ' ν. 3869 ισχύει σήμερα), πρέπει να οριστεί σε 31 -έτη. Έτσι η εξόφληση) του παραπάνω ποσού των 127.462,33 ευρώ, θα γίνει σε 372 δόσεις (31 έτη Χ 12 μήνες) των 342,64ευρώ εκάστη. Η αποπληρωμή του ποσού αυτού θα γίνει εντόκως για την εμπραγμάτως εξασφαλισμένη απαίτηση της πιστώτριας, χωρίς ανατοκισµό, µε το µέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου µε κυμαινόμενο επιτόκιο που θα ισχύει κατά το χρόνο αποπληρωμής, σύμφωνα µε το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος αναπροσαρµοζόμενο µε επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η αποπληρωμή θα ξεκινήσει μετά την πάροδο πενταετίας από την προς αυτόν κοινοποίηση της παρούσας, καθώς πρέπει να του παρασχεθεί περίοδος χάριτος ώστε να µην συμπέσουν οι καταβολές βάσει των ανωτέρω ρυθμίσεων. Ηβ' αιτούσα στο τέλος της πενταετίας θα έχει καταβάλλει στην πιστώτρια το ποσό των (190 Χ 60 μήνες) 11.400 ευρώ και θα απομένει υπόλοιπο 233.133,99 ευρώ. Η ρύθμιση αυτή θα συνδυασθεί µε την προβλεπόμενη από τη διάταξη του άρθρου 9 παρ.2 ν. 3869/2010, εφόσον µε τις καταβολές επί πενταετία της πρώτης ρύθμισης δεν επέρχεται πλήρης εξόφληση της οφειλής της και προβάλλεται αίτημα εξαίρεσης της κατοικίας της από την εκποίηση. Έτσι θα πρέπει να καταβάλει το 80% της αντικειμενικής αξίας του μεριδίου της, που κατά
τα άνω αναφερόμενα ανέρχεται στο ποσό των 159.327,92 ευρώ και το
80% αυτής στο ποσό των 127.462,33 ευρώ, ποσό μικρότερο του
υπολοίπου της οφειλής της (233.133,99 ευρώ), Η εξόφληση του ποσού
των 127.462,33 έυρώ θα γίνει σε 372 μηνιαίες δόσεις (31 έτη Χ 12
μήνες) των 342,64ευρώ εκάστη, η δε αποπληρωμή αυτού θα γίνει
εντόκως για την εμπραγμάτως εξασφαλισμένη απαίτηση της πιστώτριας,
και σύμφωνα µε τα ως άνω προαναφερθέντα για την εν λόγω κατ' άρθρο
9 παρ. 2 ρύθμιση του α' αιτούντος, παρεχομένης σε αυτήν περιόδου
χάριτος, και δη πενταετίας από την προς αυτήν κοινοποίηση της
παρούσας. Η απαλλαγή των αιτούντων από το υπόλοιπο των οφειλών
τους θα επέλθει κατά τους όρους του νόμου (άρθρ. 11 ν. 3869). Ενόψει
των παραπάνω πρέπει η κρινόμενη αίτηση να γίνει δεκτή ως ουσιαστικά
βάσιμη, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της
παρούσας. Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται σύμφωνα µε το άρθρο 8
παρ.6 ν. 3869/2010.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ Α ΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.
ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ τις επί πενταετία μηνιαίες καταβολές του αιτούντα
προς την πιστώτριά του, στο ποσό των 190 ευρώ, οι οποίες θα αρχίσουν
τον επόμενο μήνα από την προς αυτόν κοινοποίηση της παρούσας και θα
καταβάλλονται μέσα στις τρεις (3) πρώτες εργάσιμες ημέρες κάθε μήνα.
ΕΞΑΙΡΕΙ της εκποίησης το ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου επί της
κύριας κατοικίας του αιτούντος, ήτοι μίας διώροφης κατοικίας που
βρίσκεται στη θέση «…………» στη …………….. Χαλκιδικής, και
περιγράφεται στο σκεπτικό της απόφασης.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ στον αιτούντα την υποχρέωση για την διάσωση της
κύριας κατοικίας του, να καταβάλει επί 31 έτη, το συνολικό ποσό των
127.462,33 ευρώ, ήτοι το ποσό των 342,64 ευρώ μηνιαίως, επί 372
μήνες, και εντός των τριών (3) πρώτων εργασίμων ημερών κάθε μήνα,
προς ικανοποίηση της απαίτησης της πιστώτριας, εντόκως, χωρίς
ανατοκισµό, µε το µέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου µε κυμαινόµενο
επιτόκιο που θα' ισχύει κατά το χρόνο αποπληρωμής, σύμφωνα µε το
στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος αναπροσαρμοζόµενο µε
επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηµατοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η αποπληρωμή θα ξεκινήσει μετά την πάροδο πενταετίας από την προς αυτόν κοινοποίηση της παρούσας.
ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ τις επί πενταετία μηνιαίες καταβολές της αιτούσας
πιστώτριά της, στο ποσό των 190 ευρώ, οι οποίες θα αρχίσουν τον επόμενο μήνα από την προς αυτήν κοινοποίηση της παρούσας και θα καταβάλλονται μέσα στις τρεις (3) πρώτες εργάσιμες ημέρες κάθε μήνα.
ΕΞΑΙΡΕΙ της εκποίησης το ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου επί της
κύριας κατοικίας της αιτούσας, ήτοι  μίας διώροφης κατοικίας που
βρίσκεται στη θέση «……….» στη …………. Χαλκιδικής, και
περιγράφεται στο σκεπτικό της απόφασης.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ στην αιτούσα την υποχρέωση για την διάσωση της
κύριας κατοικίας της, να καταβάλει επί 31 έτη, το συνολικό ποσό των
127.462,33 ευρώ, ήτοι το ποσό των 342,64 ευρώ μηνιαίως επί 372 μήνες,
και εντός των τριών (3) πρώτων εργασίμων ημερών κάθε μήνα, προς
ικανοποίηση της απαίτησης της πιστώτριας, εντόκως, χωρίς ανατοκισµό,
µε το µέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου µε κυμαινόμενο επιτόκιο που
θα ισχύει κατά το χρόνο αποπληρωμής, σύμφωνα µε το στατιστικό δελτίο
της Τράπεζας της Ελλάδος αναπροσαρμοζόµενο µε επιτόκιο αναφοράς
αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής
Κεντρικής Τράπεζας. Η αποπληρωμή θα ξεκινήσει μετά την πάροδο
πενταετίας από την προς αυτήν κοινοποίηση της παρούσας.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στο ακροατήριό του
στον Πολύγυρο την 10-3-2014, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, χωρίς
την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.

Η ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ                                                                   Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

συνδέσεις σε κοινωνικά δίκτυα

Piano & Band

J' accuse...

Κατηγορώ τον αντισυνταγματάρχη Πατύ ντε Κλαμ, γιατί υπήρξε ο σατανικός δράστης της δικαστικής πλάνης..
Κατηγορώ τον στρατηγό Μερσιέ γιατί, το λιγότερο από πνευματική ανεπάρκεια, έγινε συνένοχος του μεγαλύτερου ανομήματος του αιώνα.
Κατηγορώ τον στρατηγό Μπιγιό, γιατί είχε στα χέρια του αναμφισβήτητες αποδείξεις της αθωώτητας του Ντρέιφους και τις έπνιξε..
Κατηγορώ τον στρατηγό ντε Μπουαντέφρ και τον στρατηγό Γκονζ, γιατί υπήρξαν συνένοχοι του ίδιου εγκλήματος..
Κατηγορώ τον στρατηγό ντε Πελλιέ και τον ταγματάρχη Ραβαρί, γιατί έκαμαν μια εγκληματική προανάκριση, με την πιο τερατώδη μεροληψία..
Κατηγορώ τους τρεις γραφολόγους Μπελόμ, Βαρινιάρ και Γουάρ, γιατί συνετάξανε ψεύτικες εκθέσεις απατεώνων..
Κατηγορώ το υπουργείο Στρατιωτικών και το Επιτελείο, γιατί έκαμαν στις εφημερίδες ιδιαίτερα στην Αστραπή και στην Ηχώ των Παρισίων, μια βδελυρή και απαράδεκτη εκστρατεία για να παραπλανήσουν τη κοινή γνώμη..
Κατηγορώ, τέλος, το πρώτο Στρατοδικείο γιατί παραβίασε το δίκαιο..

Δικαιοσύνη

Εν δέ δικαιοσύνη συλλήβδην πάσ'αρετή εστί.

Ολες γενικά οι αρετές βρίσκονται μέσα στη δικαιοσύνη.
-Αριστοτέλης