ΔΙΚΗΓΟΡΙΚA ΓΡΑΦΕΙA

Δικαστηριακή - Συμβουλευτική Δικηγορία και Διαμεσολάβηση, DPO σε:
Θεσσαλονίκη, Aθήνα, Πέλλα (Αριδαία, Γιαννιτσά, Έδεσσα, Σκύδρα), Μακεδονία και σε όλη την Ελλάδα.




Τρίτη 31 Μαρτίου 2009

H απόφαση C-559/07 της 26ης Μαρτίου 2007 του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Προδικασία

1. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή άσκησε την από 17.12.2007 2008/C 37/31 προσφυγή κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 226 ΣΕΚ. Είχε προηγηθεί σχετική όχληση της Ελλάδας στις 18.06.2005 με την τελευταία να απαντά στις 14.11.2005. Ακολούθησε αιτιολογημένη γνώμη της Επιτροπής κατά της Ελλάδας στις 25.07/2006 επί της οποίας η Ελλάδα απάντησε εγγράφως στις 26.09.2006. Η Επιτροπή δεν ικανοποιήθηκε από τις παρασχεθείσες από την Ελλάδα εξηγήσεις και έτσι προέβη στην άσκηση της ως άνω προσφυγής. Συνεπώς είχε προηγηθεί από το 2005 σχετική έρευνα από τα εμπλεκόμενα μέρη σχετικά με το ζήτημα, κατά την οποία αμφότερες οι πλευρές παρέθεσαν τα, και στην απόφαση επαναδιατυπωθέντα, επιχειρήματά τους. Έτσι το ζήτημα παραπέμφθηκε στο τρίτο τμήμα του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ), με πρόεδρο τον A. Rosas, εισηγητή τον A. Ó. Caoimh και γενικό εισαγγελέα τον M. Poiares Maduro.

Προσφυγή Επιτροπής

2. Η Επιτροπή θεωρεί ότι οι διατάξεις του ελληνικού Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων -εφεξής κώδικας- , που προβλέπουν διαφορετική ηλικία συνταξιοδότησης για τους άνδρες και διαφορετικές προϋποθέσεις σχετικά με την ελάχιστη προαπαιτούμενη υπηρεσία, παραβιάζουν την αρχή της ισότητας στην αμοιβή. Τούτο καθώς θεωρεί την απονεμόμενη σύνταξη ως αμοιβή, όπως το άρθρο 141 ΣΕΚ την ορίζει. Συνεπώς θεωρεί ότι υπάρχει ανισότητα σε βάρος των ανδρών στην αμοιβή και ότι κατά τις διατάξεις περί απονομής σύνταξης δεν ευνοούνται οι γυναίκες στην κάλυψη των ανισοτήτων με τους άνδρες στον επαγγελματικό στίβο, όπως προβλέπει εξαιρετικά το αρθρ. 141 ΣΕΚ.
Επιχειρήματα Διαδίκων

Ελληνική ένσταση απαραδέκτου
3.1 Επί του παραδεκτού της διαδικασίας, η Ελλάδα πρότεινε την ένσταση του απαραδέκτου της προσφυγής της Επιτροπής καθώς θεωρεί ότι δεν γίνεται σαφές από το δικόγραφο της ένστασης αν η τυχόν ανισότητα στην αμοιβή αφορά τους άνδρες ή τις γυναίκες και ποιες είναι οι πρόνοιες που πρέπει να ληφθούν ώστε να αρθεί η ανισότητα. Ως αναμένονταν το Δικαστήριο απέρριψε ως αβάσιμη την ένσταση (σκέψεις 21-28) διότι η Επιτροπή ανέφερε στα προγενέστερα της προσφυγής στάδια την ανισότητα σε βάρος των ανδρών ενώ και στο δικόγραφο προέκυπτε σαφώς ότι υπάρχει ανισότητα υπέρ των γυναικών, και ως μην αναφέρονταν το γυναικείο φύλο ως υπέρτερο των ανδρών. Στο δεύτερο σκέλος της κρίσης του ΔΕΚ αναφέρει ότι η Επιτροπή δεν οφείλει να υποδεικνύει, ούτε στη προδικασία ούτε στην προσφυγή, στο κράτος μέλος τα μέτρα εκείνα που θα άρουν την καταλογιζόμενη παράβαση .

Ουσιαστικό μέρος, Επιτροπή
3.2 Στο ουσιαστικό μέρος η Επιτροπή υποστηρίζει ότι συντρέχουν οι νομολογιακά διαμορφωθείσες τρεις προϋποθέσεις ώστε να χαρακτηριστεί η παροχή προς τις γυναίκες (σύνταξη) ως αμοιβή. Αυτές είναι οι εξής:
• Η σύνταξη να καταβάλλεται σε μια ευρεία και διαφοροποιημένη ομάδα εργαζομένων, η οποία εν προκειμένω χαρακτηρίζεται από το κοινό στοιχείο της σχέσης εργασίας με το κράτος ή άλλους εργοδότες του Δημοσίου (ΝΠΔΔ, ΟΤΑ, Νοσοκομεία).
• Η σύνταξη υπολογίζεται συναρτήσει του χρόνου υπηρεσίας που συμπλήρωσε ο εργαζόμενος
• Η σύνταξη υπολογίζεται βάσει του τελευταίου μισθού.

Ουσιαστικό μέρος- Ελλάδα
3.3 Η άμυνα της Ελλάδας εδράζονταν στο ότι ο κώδικας θεσπίζει ένα γενικό σύστημα εκ του νόμου κοινωνικής ασφάλισης, στο οποίο το Δημόσιο είναι ταυτόχρονα φορέας κοινωνικής ασφάλισης. Συνεπώς δεν πρόκειται για αμοιβή αλλά για σύνταξη, και άρα το άρθρο 141 ΣΕΚ δεν έχει εφαρμογή ενώ αντίθετα συντρέχει η εφαρμογή της Οδηγίας 79/7/ΕΟΚ . Άρα η Ελλάδα θεωρούσε ότι δεν υπάρχει κοινοτική αρμοδιότητα, αλλά εθνική, καθώς τα κράτη μέλη με βάση την Οδηγία μπορούν να αποκλείουν από την εφαρμογή της τον καθορισμό της ηλικίας συνταξιοδότησης. Άρα θεωρεί η Ελλάδα ότι το κάθε κράτος μέλος είναι ελεύθερο να ορίζει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης.

3.4 Σε περίπτωση που ήθελε κριθεί ότι ο κώδικας δεν αφορά σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, τότε δεν πληρούνται επαρκώς οι ως άνω τρεις προϋποθέσεις. Τούτο διότι το ελληνικό σύστημα καλύπτει πέραν των υπαλλήλων του στενού δημόσιου τομέα, και αυτούς που εργάζονται σε σχολεία του εξωτερικού, αιρετά μέλη των ΟΤΑ και μετακλητούς υπαλλήλους. Ως προς το κριτήριο του υπολογισμού του χρόνου εργασίας για την παροχή σύνταξης η Ελλάδα ισχυρίζεται ότι τούτο δεν είναι απόλυτο καθώς υπάρχει και η περίπτωση του λεγόμενου πλασματικού χρόνου εργασίας που δεν αποτελεί πραγματικό εργάσιμο χρόνο. Ακόμα για τον υπολογισμό της σύνταξης με βάση το τελευταίο μισθό η Ελλάδα θεωρεί ότι σε τίποτα δεν αναιρεί αυτό το χαρακτήρα συστήματος κοινωνικής ασφάλισης του κώδικα. Τέλος προβάλει η Ελλάδα, λόγους κοινωνικής πολιτικής, οργάνωσης του κράτους, ηθικής φύσης ή και οικονομικές δυσχέρειες στον προϋπολογισμό, που όμως δύσκολα ευδοκιμούν στο ΔΕΚ.

3.5 Σε περίπτωση που ήθελε κριθεί ότι ο κώδικας εμπίπτει στις διατάξεις του άρθρου 141 καθώς πληρούνται οι ως άνω τρεις προϋποθέσεις τότε παρότι θα πρόκειται για αμοιβή, η ανισότητα δικαιολογείται λόγω της δυσμενούς θέσης της γυναίκας στην εργασία σε σχέση με τον άνδρα και της προσπάθειας που το κράτος καταβάλει για ενίσχυση των γυναικών στον εργασιακό βίο.

Εκτίμηση Δικαστηρίου

Εξομοίωση συντάξεων-αμοιβής
4.1 Το ΔΕΚ προβαίνει καταρχάς σε μία διάκριση των ασφαλιστικών συστημάτων. Αφενός μεν αυτά που παρέχουν συντάξεις λόγω εκπλήρωσης συντάξιμου χρόνου υπηρεσίας, που ρυθμίζονται απευθείας εκ του νόμου, αφετέρου δε σε παροχές που στηρίζοντα στη θέση που κατείχε ο εργαζόμενος στην εργασία του. Επικαλούμενο πάγια νομολογία στην ερμηνεία του άρθρου 141 ΣΕΚ, ορίζει ότι το γεγονός ότι οι συντάξεις προβλέπονται απευθείας από το νόμο, ή ότι εντάσσεται σε ένα γενικό και εναρμονισμένο νομοθετικό πλαίσιο συνταξιοδοτικών συστημάτων, ή ότι οι παρεχόμενες συντάξεις χρηματοδοτούνται και διαχειρίζονται απευθείας από τον κρατικό προϋπολογισμό δεν αρκεί για να μην εφαρμοστεί το 141 ΣΕΚ. Σημαντικό κριτήριο (όχι όμως και αποκλειστικό) για το χαρακτηρισμό της σύνταξης λόγω συμπλήρωσης συντάξιμου χρόνου ως αμοιβή είναι κατά το ΔΕΚ (σκέψη 48) είναι η ύπαρξη δεσμού μεταξύ της σχέσης εργασίας και της σύνταξης.

Κριτήρια αρθρ. 141 Συνθήκης ΕΚ
4.2 Επίσης το ΔΕΚ θεωρεί ότι πληρούνται τα τρία νομολογιακά διαμορφωθέντα κριτήρια του αρθρ. 141 ΣΕΚ. Ειδικότερα οι δημόσιοι υπάλληλοι και στρατιωτικοί αποτελούν μια ευρεία ιδιαίτερη ομάδα εργαζομένων, εξαιτίας της σχέσης τους με εργοδότη το κράτος, γεγονός που τους ξεχωρίζει από τους λοιπούς υπαλλήλους. Το γεγονός ότι στον κώδικα εμπίπτον και ειδικές κατηγορίες υπαλλήλων που εργάζονται στους ΟΤΑ, στα Νοσοκομεία ή την Εκπαίδευση δεν επηρεάζει σε τίποτα καθώς και οι τελευταίοι ως προς το αποφασιστικό κριτήριο, δλδ τον εργοδότη, είναι όμοιοι με τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους. Όσον αφορά τον πλασματικό χρόνο για τον υπολογισμό της σύνταξης σε συνάρτηση με το συμπληρωθέντα χρόνο υπηρεσίας, το ΔΕΚ θεωρεί ότι αποτελεί απλώς την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα στον κώδικα περί συσχέτισης χρόνου εργασίας και ύψους σύνταξης. Τέλος το καθοριστικό του τελευταίου μισθού για τον υπολογισμό της σύνταξης δεν αναιρείται από τον εξαιρετικό χαρακτήρα, που και πάλι επιβεβαιώνουν τον κανόνα, που έχει ο υπολογισμός της σύνταξης για τους στρατιωτικούς βάσει του βαθμού που φέρουν. Συνεπώς τυγχάνουν εφαρμογής οι τρεις προϋποθέσεις που έχουν νομολογιακά τεθεί για το χαρακτηρισμό των συντάξεων ως αμοιβή.

Ανυπαρξία ειδικών πλεονεκτημάτων γυναικών στην αγορά εργασίας
4.3 Επιπλέον σε ό,τι έχει να κάνει με το δικαιολογημένο της διαφορετικής μεταχείρισης ανδρών και γυναικών και τα επιχειρήματα της Ελλάδας για πρόνοια του ελληνικού κώδικα υπέρ της προστασίας των γυναικών στην εργασία, λόγω υποδεέστερης θέσης στην αγορά εργασίας εξαιτίας αυξημένων οικογενειακών βαρών, ανατροφής παιδιών, οικιακών υποχρεώσεων, φροντίδα ηλικιωμένων δεν γίνονται δεκτά. Έτσι η επαρκής ευρύτητα που επικαλείται η Ελλάδα για τα αντισταθμιστικά μέτρα που έλαβε υπέρ των γυναικών δεν αναγνωρίζεται από το ΔΕΚ (σκέψη 67-69). Έτσι δε διαπιστώθηκε ενίσχυση της ικανότητας των γυναικών να ανταγωνίζονται τους άνδρες στην εργασία και στη σταδιοδρομία, ούσες ίσες με αυτούς. Αντίθετα διαπιστώνει το ΔΕΚ ότι οι διατάξεις του κώδικα αντί να ενισχύουν τις γυναίκες στην εργασία, αφορούν ιδίως τις μητέρες και τις ευνοούν ως προς την συνταξιοδότηση. Άρα δεν ενισχύονται για να ανταγωνιστούν ίσοις όροις τους άνδρες στην εργασία, αλλά αποθαρρύνονται από αυτό, οδηγώντας τις γυναίκες σε πρόωρη έξοδο από την εργασία. Τέλος διαπιστώνεται ότι τα ίδια βάρη που φέρουν οι γυναίκες εκτός εργασίας, φέρουν πλέον και οι άνδρες, λ.χ. στην ανατροφή των παιδιών.

Συμμόρφωση Ελλάδας

5. Τέλος επί των διαχρονικό περιορισμό των αποτελεσμάτων της απόφασης (δλδ το χρόνο συμμόρφωσης του κράτους-μέλους) απορρίπτεται το επιχείρημα της Ελλάδας για έντονες δημοσιονομικές συνέπειες, διότι αν αυτό γίνονταν δεκτό θα μειώνονταν η δικαστική προστασία των δικαιωμάτων των ιδιωτών εκ του κοινοτικού δικαίου , ή για αντικειμενική και σοβαρή αβεβαιότητα της Ελλάδας για τη νομική ερμηνεία του 141 ΣΕΚ στο ζήτημα των συντάξεων.

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009

Εταιρίες Ενημέρωσης Οφειλετών, πρώην εισπρακτικές εταιρίες.

Εισαγωγή

1. Μια δυσμενής συνέπεια στην καθημερινότητα των πολιτών εξαιτίας της οικονομικής δυσπραγίας των τελευταίων μηνών και του υπερδανεισμού είναι και η εμφάνιση και γιγάντωση των λεγόμενων εισπρακτικών εταιριών. Πρόκειται για εταιρίες που κατόπιν σύναψης συμβάσεων με πιστωτικά ιδρύματα ή άλλους δανειστές (εταιρείες πώλησης ηλεκτρικών ειδών, εμπόρους αυτοκινήτων, υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας κ.α.) προβαίνουν σε οχλήσεις των οφειλετών και είσπραξη των απαιτήσεων, παρακρατώντας ένα ποσοστό των εισπραχθέντων οφειλών ως δικιά τους αμοιβή.

1.1 Οι εισπρακτικές εταιρίες δεν είναι φαινόμενο των σημερινών καιρών. Απλά λόγω της εκτόξευσης των ανείσπρακτων απαιτήσεων, απόρροια του υπερδανεισμού και της μείωσης των εισοδημάτων των οφειλετών, ο ρόλος τους στις συναλλαγές έχει γίνει πλέον εμφανής. Άλλωστε οι εισπρακτικές εταιρείες μοιράζονταν ήδη τζίρο (οι προμήθειές τους) 10 εκατ. ευρώ από το 2003, ενώ ο τζίρος των δέκα εταιριών του Συνδέσμου που έχουν συστήσει αυτές, το 2007 ξεπέρασε τα 50 εκατ. ευρώ.

Χαρακτηριστικά εταιριών

2. Η εμφάνισή τους στην ελληνική αγορά άρχισε λόγω της ανάγκης μείωσης του κόστους στις εταιρίες, που θεωρούσαν ότι τα τμήματα εισπράξεων που διέθεταν είναι δαπανοβόρα και αναποτελεσματικά. Έτσι, συνάπτονται συμβάσεις έργου με εταιρείες που ασχολούνται αποκλειστικά με τις «εισπράξεις», οι οποίες κρατούν ως προμήθεια κατ’ ελάχιστο είναι 2% και αφορά σε χρέη τα οποία είναι εύκολο να εισπραχθούν: καθυστέρηση μιας δόσης στην κάρτα, πελάτες σε γενικές γραμμές τυπικοί κ.λπ. Η αμοιβή κλιμακώνεται όσο η είσπραξη γίνεται αμφίβολη και ανέρχεται στο 5-10% ή μέχρι και 12 % του ποσού που θα καταβάλει προς εξόφληση ο οφειλέτης.

2.1 Υπάλληλοι των εταιριών, και όχι νομικοί, οχλούν τηλεφωνικά και υπενθυμίζουν στον οφειλέτη ότι έχει σημειώσει καθυστέρηση στην αποπληρωμή του δανείου (οφειλής) και ότι, αν δεν προχωρήσει σε άμεση εξόφληση, τότε η τράπεζα (δανειστής) θα κινήσει νομικές διαδικασίες (με πρώτη την έκδοση διαταγής πληρωμής). Τα πιστωτικά ιδρύματα δίνουν εντολή «υπενθύμισης» για την τακτοποίηση του λογαριασμού ακόμη και 2 ή 3 μέρες πριν από την εξάντληση της προθεσμίας. Κατόπιν δύο ή τριών τηλεφωνικών οχλήσεων, αποστέλλεται έγγραφη όχληση, με τη μορφή συστημένης επιστολής (και όχι εξωδίκου δήλωσης), με την οποία ενημερώνεται ο οφειλέτης για τις επόμενες ενέργειες του δανειστή.

2.2 Μεγάλες εισπρακτικές εταιρίες είναι η Multicollection, Mellon, Trust, ΚΑΠΠ κ.α. στις οποίες οι εμπορικές τράπεζες αναθέτουν το εισπρακτικό «έργο». Ορισμένες η διαθέτουν και νομικό τμήμα που ενεργεί για λογαριασμό της εργοδότριας τράπεζας. Συνολικά στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται πάνω από 15 τέτοιες εταιρίες, οι οποίες συνεργάζονται με περισσότερες από μία τράπεζα.

2.3 Οι εταιρίες του κλάδου έχουν θεσπίσει επίσημο όργανο εκπροσώπησής τους, τον Ελληνικό Σύνδεσμο Εταιριών Διαχείρισης Απαιτήσεων (ΕΣΕΔΑ). Σε αυτόν συμμετέχουν μόλις 10 εταιρίες (Mellon Οικονομικές Υπηρεσίες ΑΕ, Fintrust AE, Trust AE, Executive ΑΕ, Cycle Credit SA, Status AE, George Y. Yiangou & Co Ltd, Europe Matrix AE, Veritasbureau AE και Firstcall AE). Έργο του Συνδέσμου είναι, μεταξύ άλλων, να πιστοποιεί ότι οι εταιρείες που αποτελούν μέλη του λειτουργούν σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα. Ο ΕΣΕΔΑ είναι μέλος του πανευρωπαϊκού συνδέσμου FENCA (Federation of European National Collection Associations) που έχει τη μορφή μη κερδοσκοπικού οργανισμού. Μόνο οι δέκα εταιρίες-μέλη του συνδέσμου διαχειρίζονται απαιτήσεις που υπερβαίνουν τα 600 εκατ. ευρώ. Επιπλέον οι τηλεφωνικές κλήσεις, των δέκα, σε οφειλέτες υπερβαίνουν τις 150.000 την ημέρα.

Παράνομη συμπεριφορά εταιριών

3. Εισπρακτικές εταιρίες, συχνά «νομιμοφανείς», ξεφεύγουν των ορίων της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών. Έτσι απειλούν τους καταναλωτές, χρησιμοποιώντας αθέμιτες πρακτικές, δυσφημώντας ή και εκβιάζοντας, στην προσπάθειά τους να εισπράξουν τις οφειλές, όπως καταγγέλλουν εκπρόσωποι των καταναλωτικών οργανώσεων. Παριστάνουν εαυτούς ως λειτουργούς της Δικαιοσύνης και δηλώνουν ψευδώς ως δικηγόροι, συμβολαιογράφοι ή δικαστικοί επιμελητές. Για το λόγο αυτό ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών κατέθεσε έγκληση και μηνυτήρια αναφορά κατά των καλουμένων «εισπρακτικών εταιρειών» για το αδίκημα της αντιποίησης του δικηγορικού λειτουργήματος στο Πρωτοδικείο Αθηνών, ενώ καταθέτονται μηνύσεις για παραβίαση των άρθρων 333-362 και 385 ΠΚ εξαιτίας της παράνομης δράσης των εισπρακτικών εταιριών (χαρακτηριστική η από 15.10.2003, στον εισαγγελέα πλημμελειοδικών Θεσ/νίκης, με αριθ. ΒΜ. ΣΤ 2003 Εγχ/608 μήνυση).

3.1 Συγκριτικά με την κατάσταση στις ΗΠΑ, του «άκρατου καπιταλισμού», οι εκεί εταιρίες συλλογής οφειλών, ονομάζονται Collection Agencies. Καμία ενέργεια συλλογής οφειλής δεν αρχίζει παρά μόνο αν ο υποτιθέμενος οφειλέτης δεν ειδοποιηθεί πρώτα (με συστημένο γράμμα), τουλάχιστον τρείς φορές. Οι διαδικασίες εισπράξεως αρχίζουν μόνον όταν ένας οργανισμός αποτύχει να εντοπίσει τον οφειλέτη, ενώ αν ο υποτιθέμενος οφειλέτης έγγραφα ανταπαντήσει στη εταιρεία που τον κατηγορεί ότι οφείλει (ας πούμε Τράπεζα), μη παραδεχόμενος την ύπαρξη οφειλής, τότε η Τράπεζα υποχρεούται να σταματήσει τη διαδικασία συλλογής οφειλής, και να ασκήσει αγωγή.

3.2 Ακόμα, δυστυχώς οι εταιρίες αυτού του είδους , αν και οφείλουν, δεν ενημερώνουν σχετικώς και επαρκώς τον συναλλασσόμενο. Ξεφεύγουν ακόμα από το πλαίσιο της νομιμότητας και των αρχών της καλής πίστης, μη εφαρμόζοντας τις διατάξεις για την προστασία από παράνομη επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, τις αρχές της ευπρέπειας και του σεβασμού της προσωπικότητας του οφειλέτη και την τήρηση του τραπεζικού απορρήτου. Θυμίζουν οι πρακτικές αυτές τον καταργηθέντα -το 1912- θεσμό της «αποστολής μηνυτού», του παλιού ΚΠολΔ, όπου κατόπιν τελεσίδικης ή προσωρινά εκτελεστή δικαστική απόφαση, πήγαινε στην οικία του οφειλέτη ο μηνυτής, ο οποίος έτρωγε, συντηρούνταν και κοιμόνταν στο σπίτι του πρώτου. Ο μοναδικός σκοπός του δεύτερου ήταν να υπενθυμίζει το χρέος στον οφειλέτη. Όπως τονίζεται (σε blog του Χρ. Βαρδάκα) θυμίζουν οι εισπρακτικές εταιρίες το δούλο που υπενθύμιζε στον Πέρση βασιλιά «Δέσποτα μέμνησο των Αθηναίων/του δανειστού σου».

Άμυνα οφειλετών

4. Οι καταναλωτές από πλευράς τους θα πρέπει να απευθύνονται σε νομικούς της επιλογής τους ή σε καταναλωτικές οργανώσεις, ζητώντας νομικές συμβουλές και προστασία. Παράλληλα κατά τη διάρκεια των τηλεφωνικών οχλήσεων θα πρέπει να ζητούν τα στοιχεία επικοινωνίας (όνομα εκπροσώπου, επωνυμία εταιρίας, τηλέφωνο κ.λπ.), αλλά και να αντιδρούν όταν οι κλήσεις γίνονται ενοχλητικές.

Σχέδιο νόμου «εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις»

5. Προκειμένου να μπει φραγμός στην αλόγιστη δράση των εισπρακτικών εταιριών επήλθε και η νομοθετική παρέμβαση της Πολιτείας. Στις 12 Μαρτίου 2009 κατατέθηκε στη Βουλή σχέδιο νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης. Πλέον οι εταιρίες αυτές ονομάζονται εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις.

5.1 Ως λειτουργία έχουν αποκλειστικά την ενημέρωση των οφειλετών για την ύπαρξη ληξιπρόθεσμων οφειλών τους, αλλά και την ενημέρωση και διαπραγμάτευση του χρόνου και του τρόπου αποπληρωμής της οφειλής αυτής. Δεν έχουν πλέον δυνατότητα είσπραξης των απαιτήσεων. Ως «Ενημέρωση οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις» νοείται το σύνολο των εξωδίκων ενεργειών στις οποίες προβαίνουν οι εταιρίες προκειμένου να ενημερώσουν τους οφειλέτες για την ύπαρξη ληξιπρόθεσμων οφειλών τους έναντι δανειστών.

5.2 Οι εταιρίες θα έχουν μόνο κεφαλαιουχικό χαρακτήρα και ως αποκλειστικός καταστατικός σκοπός είναι η εξώδικη ενημέρωση οφειλετών για την ύπαρξη ληξιπρόθεσμων και απαιτητών χρηματικών οφειλών τους έναντι δανειστών. Προϋπόθεση λειτουργίας τους είναι: επαρκής διοικητική και τεχνολογική υποδομή, ολοκληρωμένο τηλεφωνικό κέντρο και δίκτυο ηλεκτρονικών υπολογιστών, υπαλληλικό προσωπικό με επαρκές μορφωτικό επίπεδο, οι οποίοι θα επιμορφώνονται από τον εργοδότη τους για θέματα προστασίας καταναλωτή σε τακτά χρονικά διαστήματα και ελάχιστα ίδια κεφάλαια 500.000 €. Δημιουργείται ακόμα Μητρώο εγγραφής των εταιριών στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, στο οποίο θα πρέπει να εγγράφονται οι εταιρίες για να μπορέσουν να λειτουργήσουν.

5.3 Επίσης διασφαλίζεται το απόρρητο των οφειλετών, αφού οι εταιρίες λαμβάνουν μόνο τα αναγκαία για την επικοινωνία στοιχεία των οφειλετών. ενώ απαγορεύεται η πρόσβαση των εταιριών σε αρχεία οικονομικής συμπεριφοράς των οφειλετών. Καινοτομία είναι και το γεγονός της μαγνητοφώνησης των συνομιλιών μεταξύ εταιρειών και οφειλετών, για την προστασία του οφειλέτη. Στην αρχή κάθε τηλεφωνικής όχλησης πρέπει να ενημερώνονται πλήρως οι οφειλέτες, με την παροχή των στοιχείων της εταιρίας και του υπαλλήλου που καλεί. Θεσμοθετείται επιπρόσθετα κατάλογος αθέμιτων και παραπλανητικών πρακτικών (μη άσκηση ψυχολογικής βίας, μη παράσταση ψευδών παραστάσεων, μη καθημερινή τηλεφωνική όχληση, μη όχληση για οφειλές που προκύπτουν βάσει όρων συμβολαίων που θεωρούνται καταχρηστικοί, ή βάσει απαιτήσεων που έχουν διαγραφεί. Τέλος ορίζονται αυστηρές κυρώσεις για τις εταιρίες που παραβαίνουν τις διατάξεις του νόμου, με πρόστιμα από 5.000 έως 500.000 €, διαγραφή από το μητρώο και οριστική διακοπή της λειτουργίας τους.

Συμπεράσματα

6. Σημεία των καιρών ή όχι, νέες μορφές διεκδίκησης απαιτήσεων ή δίκαιο του ισχυρού, παρανομία ή θεσμοποίηση της δράσης των εταιριών. Σημασία έχει ότι η στάση των δανειστών προς του «διαμεσολαβητές είσπραξης» πρέπει να είναι προσεκτικοί. Το νομικό πλαίσιο της ικανοποίησης των οφειλομένων είναι ικανό και τους δανειστές να ικανοποιεί και τα ανθρώπινα δικαιώματα των οφειλετών να προστατεύει. Ασφαλώς και το νομικό αυτό πλαίσιο εμπλουτίζεται με την εποπτεία των εταιριών ενημέρωσης οφειλετών και για αυτό το λόγο η ενημέρωση δανειστών και οφειλετών κρίνεται αναγκαία για την εύρυθμη λειτουργία της οικονομίας και των συναλλαγών.


*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

συνδέσεις σε κοινωνικά δίκτυα

Piano & Band

J' accuse...

Κατηγορώ τον αντισυνταγματάρχη Πατύ ντε Κλαμ, γιατί υπήρξε ο σατανικός δράστης της δικαστικής πλάνης..
Κατηγορώ τον στρατηγό Μερσιέ γιατί, το λιγότερο από πνευματική ανεπάρκεια, έγινε συνένοχος του μεγαλύτερου ανομήματος του αιώνα.
Κατηγορώ τον στρατηγό Μπιγιό, γιατί είχε στα χέρια του αναμφισβήτητες αποδείξεις της αθωώτητας του Ντρέιφους και τις έπνιξε..
Κατηγορώ τον στρατηγό ντε Μπουαντέφρ και τον στρατηγό Γκονζ, γιατί υπήρξαν συνένοχοι του ίδιου εγκλήματος..
Κατηγορώ τον στρατηγό ντε Πελλιέ και τον ταγματάρχη Ραβαρί, γιατί έκαμαν μια εγκληματική προανάκριση, με την πιο τερατώδη μεροληψία..
Κατηγορώ τους τρεις γραφολόγους Μπελόμ, Βαρινιάρ και Γουάρ, γιατί συνετάξανε ψεύτικες εκθέσεις απατεώνων..
Κατηγορώ το υπουργείο Στρατιωτικών και το Επιτελείο, γιατί έκαμαν στις εφημερίδες ιδιαίτερα στην Αστραπή και στην Ηχώ των Παρισίων, μια βδελυρή και απαράδεκτη εκστρατεία για να παραπλανήσουν τη κοινή γνώμη..
Κατηγορώ, τέλος, το πρώτο Στρατοδικείο γιατί παραβίασε το δίκαιο..

Δικαιοσύνη

Εν δέ δικαιοσύνη συλλήβδην πάσ'αρετή εστί.

Ολες γενικά οι αρετές βρίσκονται μέσα στη δικαιοσύνη.
-Αριστοτέλης