ΔΙΚΗΓΟΡΙΚA ΓΡΑΦΕΙA

Δικαστηριακή - Συμβουλευτική Δικηγορία και Διαμεσολάβηση, DPO σε:
Θεσσαλονίκη, Aθήνα, Πέλλα (Αριδαία, Γιαννιτσά, Έδεσσα, Σκύδρα), Μακεδονία και σε όλη την Ελλάδα.




Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

Σχόλια επί των εξαγγελιών για τις αλλαγές στα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.

Η «πολυαναμενόμενη» ρύθμιση των δανείων, όπως εξαγγέλθηκε από τον υπουργό Ανάπτυξης στις 19 Νοεμβρίου 2012 περιέχει ορισμένες ενδιαφέρουσες προτάσεις που σκοπό έχουν την προσωρινή ελάφρυνση των δανειοληπτών. Παρότι κινούνται σε σωστή κατεύθυνση, δεν αντιμετωπίζουν στην ουσία το πρόβλημα της υπερχρέωσης των νοικοκυριών, αλλά αποσπασματικά. Σε κάθε περίπτωση δε συνεπάγονται «κούρεμα» ή μείωση του χρέους, αλλά παροδική παύση εξυπηρέτησής του. Ταυτόχρονα, οι τροποποιήσεις στο Ν.3869/2010 περί υπερχρεωμένων νοικοκυριών δεν κομίζουν κάτι νέο, αλλά αντίθετα αποτελούν μερική υλοποίηση προηγούμενων εξαγγελιών, κατά πολύ όμως πιο περιορισμένων. Ασφαλώς βέβαια θα πρέπει να αναμένεται η τελική μορφή της ρύθμισης με τη μορφή νομοσχεδίου και το τελικά ψηφισθέν κείμενο, αφού τα προβλεπόμενα τελούν υπό τον όρο της έγκρισής τους από την τρόικα.

Ειδικότερα, στη ρύθμιση θα μπορούν να ενταχθούν μισθωτοί, συνταξιούχοι και οι κατ’ ουσίαν εργαζόμενοι με συμβάσεις έργου (μπλοκάκια).
Αρχικά δε γίνεται λόγος για τον τρόπο υπαγωγής στη ρύθμιση. Δεν αναφέρεται αν θα μεσολαβεί δικαστική διαδικασία ή αν η ρύθμιση θα είναι μεν υποχρεωτική αλλά μόνο στα πλαίσια εξωδικαστικής διαπραγμάτευσης τράπεζας-οφειλέτη. Στην τελευταία περίπτωση, ο οφειλέτης ως το αδύναμο μέρος στη διαπραγμάτευση θα είναι εκ των πραγμάτων σε μειονεκτική θέση. Τούτο καθώς η τράπεζα, παρότι θα δεσμεύεται εκ του νόμου, δεν είναι λίγες οι φορές που παρανομεί, ελπίζοντας πως ο οφειλέτης δε θα προσφύγει σε δικαστική αναζήτηση των δικαιωμάτων του. Θα πρέπει να τεθούν αυστηρά πλαίσια στη διαδικασία, αφού προφανώς δε θα μεσολαβεί δικαστήριο, εξαιτίας της αδυναμίας των τελευταίων να ανταπεξέλθουν λόγω φόρτου εργασιών από τις υποθέσεις του 3869/2010 (ήδη στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης οι υποθέσεις προσδιορίζονται για την άνοιξη του 2018!).
Έπειτα στη ρύθμιση δεν εντάσσονται οι αυτοαπασχολούμενοι. Δε γίνεται καν λόγος για «μικροεμπόρους», όπως στο Ν. 3869/2010. Όμως στην Ελλάδα, όπου οι αυτοαπασχολούμενοι ανέρχονται σε 1 εκατομμύριο πολίτες και έχουν πληγεί εξίσου με μισθωτούς και συνταξιούχους από την κρίση, η εξαίρεσή τους από τη ρύθμιση επιτείνει το κοινωνικό πρόβλημα της υπερχρέωσης. Επιπλέον θα δημιουργηθεί ζήτημα χαρακτηρισμού κάποιου ως «εργαζόμενου με μπλοκάκι». Συχνά οι τράπεζες θα αρνούνται την υπαγωγή κάποιου οφειλέτη στην κατηγορία αυτή, εκμεταλλευόμενοι την ασάφεια στον προσδιορισμό αυτής της κατηγορίας πολιτών. Κρίνεται επομένως επιβεβλημένη η εξεύρεση λύσης και για τους αυτοαπασχολούμενους.
Στη συνέχεια, το γεγονός της θέσπισης εισοδηματικού κριτηρίου (25.000 €) και ποσοστιαίας μείωσης έως 35% από 01.01.2010 για την υπαγωγή στις ρυθμίσεις, δημιουργεί ανισότητες και αποτελεί τροχοπέδη για την αντιμετώπιση της υπερχρέωσης. Τα περισσότερα νοικοκυριά έχουν εισόδημα άνω των 25.000 €, είτε εξαιτίας εργασίες των δύο συζύγων είτε εξαιτίας «αμαχητών» έως πρόσφατα τεκμηρίων. Ιδίως το θέμα των τεκμηρίων δημιουργεί παράλογες καταστάσεις αφού μισθωτοί με απώλειες εισοδημάτων άνω του 50% μπορεί να εμφανίζουν διατήρηση εισοδημάτων λόγω των τεκμηρίων. Επιπλέον δεν διευκρινίζεται αν το όριο αυτό αφορά το οικογενειακό εισόδημα ή το ατομικό. Δηλαδή αν το δάνειο είναι στο όνομα του ενός συζύγου, ο οποίος έχει εισόδημα μόνος του 20.000 €, αλλά μαζί με τη σύζυγο 25.001 € δεν διευκρινίζεται αν θα εντάσσεται στη ρύθμιση. Σαφώς λοιπόν το εισοδηματικό όριο θα πρέπει να ανέβει και να έχει ατομικό χαρακτήρα.
Το γεγονός ότι δεν προβλέπεται εισοδηματικό όριο για τους πολύτεκνους (πρέπει να διευκρινιστεί αν εντάσσονται οι τρίτεκνοι), τους άνεργους (ανεξαιρέτως χρόνου ανεργίας;) και ανάπηρους (δεν αναφέρεται αν εντάσσονται και οι περιπτώσεις με ποσοστό 67% ή μόνο η ολική αναπηρία) είναι θετικό.
Η έως και 4 έτη (πως θα κρίνεται το λιγότερο αυτών;) περίοδος χάριτος με καταβολή τόκων 1,5% και με δόση όχι μεγαλύτερη του 30% του εισοδήματός (ατομικό ή οικογενειακό;) κρίνεται επίσης ορθή. Το ότι οι άνεργοι δε θα καταβάλλουν δόση είναι ακόμα ορθότερο (εξαιρεί όμως ανάπηρους και πολύτεκνους). Ωστόσο πρέπει να γίνει απόλυτα σαφές πως δεν υπάρχει «κούρεμα», δηλαδή μείωση της απαίτησης της τράπεζας έναντι του οφειλέτη ούτε στο επίπεδο των τόκων ή των εξόδων, πόσο δε μάλλον στο αρχικά δανεισθέν κεφάλαιο.
Εξακολουθεί να προστατεύεται -δεν διευκρινίζεται όμως το πώς- η πρώτη κατοικία. Περιορίζεται βέβαια το εύρος της προστασίας αφού μειώνεται το όριο της αντικειμενικής αξίας της σε 180.000 €, για τους πολύτεκνους 200.000 € και πάντως σαφώς μειωμένου σε σχέση με τα οριζόμενα στο Ν.3869/2010. Τουναντίον επίσης δεν αντιμετωπίζεται το ζήτημα των πλείστων όσων περιπτώσεων οφειλετών με πρόσθετα ακίνητα. Έτσι εξακολουθούν τα υφίστανται εμπόδια για ρύθμιση οφειλών σε περιπτώσεις με οικογένειες με χωραφάκια ή σπίτια στο χωριό από κληρονομιές, ή γονικές παροχές. Το γεγονός ότι για αυτές τις περιπτώσεις αναπόφευκτη είναι η ρευστοποίησή τους θα επιδεινώσει τις τιμές στην κτηματαγορά, αφού θα μεταβιβάζονται -μέσω πλειστηριασμών- ακίνητα σε εξευτελιστικές τιμές, γεγονός που θα πιέσει προς τα κάτω και τις τιμές των ελεύθερων προς πώληση ακινήτων.

Οι αλλαγές στο Ν. 3869/2010 (υπερχρεωμένα νοικοκυριά) που προτείνονται ουδόλως αντιμετωπίζουν τις δυσχέρειες από την εφαρμογή του. Η σύμφωνη γνώμη των πιστωτών που κατέχουν το 51% του συνολικού χρέους του οφειλέτη είναι άνευ ουσίας, αφού συχνότατα μία τράπεζα κατέχει τη μερίδα του λέοντος, μέσω στεγαστικού δανείου• επομένως η άρνησή της στην υπαγωγή στη ρύθμιση καθιστά άνευ νοήματος τον εξωδικαστικό και δικαστικό συμβιβασμό.
Απουσιάζει παντελώς προηγούμενη εξαγγελία για εξωδικαστικό συμβιβασμό με αιτήσεις προς τον Τραπεζικό Μεσολαβητή και όχι προς κάθε τράπεζα ξεχωριστά, διαδικασία που είναι χρονοβόρα και ευκαιρία για εμφάνιση κάθε είδους προσκόμματος από πλευράς των τραπεζών (λ.χ. έγγραφα που δεν είναι απαραίτητο να προσκομισθούν, αλλά επιμένουν σε αυτά οι τράπεζες όπως το Ε1 αντί του εκκαθαριστικού ή συμβόλαια αντί του Ε9/ΕΤΑΚ). Συνεπώς η επιθυμία για ενίσχυση του εξωδικαστικού σταδίου της ρύθμισης του Ν. 3869/2010 μένει μόνο στα λόγια αφού ακόμα και προηγούμενες εξαγγελίες έμειναν λόγια του αέρα.
Τέλος η υποχρέωση καταβολής του 10% της αρχικής δόσης με ελάχιστο όριο τα 40 €, από τη στιγμή της κατάθεσης της αίτησης στο Ειρηνοδικείο, παραβλέπει το γεγονός ότι υφίστανται περιπτώσεις που η καταβολή έστω και 40 € είναι αδύνατη. Σε τέτοια περίπτωση θα εκπίπτει τις ρύθμισης ο οφειλέτης, γεγονός ανεπίτρεπτο.
Η λύση στην καλύτερη εφαρμογή του Ν.3869/2010 είναι η ενίσχυση των υποδομών των Ειρηνοδικείων (Δικαστές, αίθουσες, υπάλληλοι, τεχνικά μέσα), και η αποσαφήνιση ζητημάτων όπως οι αυτοαπασχολούμενοι ή η ύπαρξη ακινήτου πέραν της πρώτης κατοικίας.

Συμπερασματικά, οι εξαγγελίες αποτελούν μικρά, πολύ μικρά, βήματα προόδου στην αντιμετώπιση του ζητήματος των υπερχρεωμένων νοικοκυριών. Ακόμα και αυτές βέβαια δεν είναι βέβαιο ότι θα ισχύσουν ως ανακοινώθηκαν, αφού υπήρξαν παρόμοιες εξαγγελίες άλλες τρεις φορές που όμως δεν ευοδώθηκαν. Τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά έχουν την ανάγκη στήριξης της πολιτείας τόσο όσο και οι τράπεζες με την ανακεφαλαιοποίησή τους. Προς την κατεύθυνση αυτή θα πρέπει να είναι οι αλλαγές, προκειμένου να βρεθούν βιώσιμες λύσεις για την κοινωνία, όχι επιφανειακές αλλαγές για το θεαθήναι.

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Οι πρώτοι μήνες του ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940 μέσα από την καθημερινότητα των ανώνυμων ηρώων.

Για την ελληνική συμμετοχή στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έχουν γραφεί και ειπωθεί πολλά. Η βιβλιογραφία παρέχει πλούσιο υλικό για τα συμβάντα της επίθεσης των Ιταλών σε βάρος της Ελλάδας, της ελληνικής αντεπίθεσης, των νικών αλλά και τέλος της ήττας της χώρας από τα ναζιστικά στρατεύματα. Όσο σημαντική όμως είναι η αφήγηση των μαχών, η στάση των πολιτικών και στρατιωτικών παραγόντων, τα αίτια και οι αφορμές, η «επίσημη» δηλαδή ιστορία, άλλο τόσο σπουδαία είναι η ανάγνωση των μαρτυριών της καθημερινότητας των απλών ανθρώπων που έζησαν και πολέμησαν στα βουνά της Ηπείρου το 1940-1941. Στα πλαίσια αυτά οι μαρτυρίες των Ελλήνων στρατιωτών και αξιωματικών, των γυναικών στα μετόπισθεν, των ανθρώπων που συνέχισαν την καθημερινή ζωή τους στην εμπόλεμη Ελλάδα και των απόδημων Ελλήνων, παρότι διακρίνονται για το υποκειμενικό τους στοιχείο[1], αποτελούν το υλικό ώστε να αντιληφθούμε τη σημασία της αντίστασης και των επιτυχιών της Ελλάδας σε βάρος της Ιταλίας.

Στην Αθήνα, το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1940 ο κόσμος βγήκε στους δρόμους να διαδηλώσει, φωνάζοντας «δώστε μας όπλα να πολεμήσουμε» και «όλοι θέλουμε να πολεμήσουμε». Σε ολόκληρη τη χώρα οι αντιδράσεις των Ελλήνων ήταν χαρακτηριστικές της κοινής επιθυμίας να αμυνθούν και δε θύμιζαν πόλεμο αλλά πανηγύρι[2]. Ο Κρητικός φαντάρος Δημήτρης Μιχελίδης αυθημερόν με την κήρυξη του πολέμου ανέφερε για το ακμαίο ηθικό των Ελλήνων που πήγαιναν στα σημεία επιστράτευσης: «πρόβαλαν και κατηφόριζαν στο δρόμο μερικά αυτοκίνητα γεμάτα επιβάτες που έμοιαζαν σαν εύθυμοι πανηγυριώτες κι όπως φτάσανε κοντά μας, φώναξαν όλοι μαζί: Ζήτω ο στρατός, Ζήτω ο πόλεμος. Κάτω η φασιστική Ιταλία». Η κήρυξη του πολέμου αντιμετωπίστηκε ως χαρμόσυνη είδηση αφού «αυθόρμητα αγκαλιαστήκαμε, φιληθήκαμε και κάναμε μια θερμή χειραψία που εκείνη τη στιγμή συμβόλιζε την αδερφοσύνη μας και την πίστη μας στο εθνικό απελευθερωτικό πόλεμο που άρχισε πάνω στην Πίνδο»[3]. Ισόχρονα, στα ελληναλβανικά σύνορα, στην Κόνιτσα, ο στρατιώτης Κώστας Γκιζάς έγραψε για τις πρώτες στιγμές της ιταλικής επίθεσης: «Το μέτωπο πέρα – ως πέρα καιγόταν από τα πυρά του εχθρού. Η εισβολή άρχισε από πολλές μεριές μαζί, μόλις κόπασε το κανονίδι…Βλέπουμε να προβάλλουν σε ομάδες Ιταλοί στρατιώτες…Αυτό ήταν! Τα πολυβόλα μας και τα ντουφέκια μας ανάβουν και τους θερίζουν!»[4]. Στήριξη στους Ελλαδίτες προσέφεραν και οι Κύπριοι, αλλά και οι απόδημοι Έλληνες σε Αμερική, Αυστραλία, Αίγυπτο. Χαρακτηριστικά στη Λευκωσία «Εθελονταί κατά εκατοντάδες παρουσιάζονται εις το Ελληνικό Προξενείον, πλούσιο, πτωχοί, άνθρωποι κάθε τάξεως, άνδρες και γυναίκες προσφέρουν ό,τι έχουν, ό,τι ημπορούν δια τον Ελληνικόν αγώνα»[5].

Ταυτόχρονα η καθημερινή ζωή στις έμπαινε σε νέους ρυθμούς, προσαρμοσμένους στην εμπόλεμη κατάσταση. Ωστόσο η εμπόλεμη κατάσταση, ιδίως μετά τις πρώτες ημέρες του πολέμου δεν άλλαξε δραματικά την καθημερινότητα των όσων έμειναν στα μετόπισθεν. Ωστόσο ελήφθησαν μέτρα για την αποτροπή αεροπορικών επιθέσεων και εμφάνισης φαινομένων διατάραξης της κοινωνικής και οικονομικής ζωής, ιδίως στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Έτσι, για τη διανομή τροφίμων «ειδοποιούνται άπαντες οι κάτοικοι ότι αι διανομαί των τροφίμων και του άρτου θα εξακολουθώσι γενόμεναι κανονικώς και επομέως δεν πρέπει να πανικλβληθώσι και να φροντίζωσι καθ’ οιονδήποτε τρόπον να σχηματίσωσι αποθέματα τροφίμων…δεδομένου ότι η κατοχή και η εναποθήκευσις τροφίμων μεγαλύτερων των προς διατροφήν απαιτουμένων απογορεύεται, χάριν της επάρκειας του συνόλου των πολιτών. Για τα φώτα «όπως καθ’ όλας τας νύκτας αποκρύπτεται απολύτως ο φωτισμός των οικιών, εις τρόπον ώστε να μην είναι, ουδέ η ελάχιστη ακτίς φωτός, εκ των έξω ορατή»• για το νερό «θα ήτο φρόνιμον οι κάτοικοι να εφοδιασθούν με παρακαταθήκην ύδατος. Είναι εύκολον να εναποθηκευθή το ύδωρ εντός λουτήρων…το πόσιμον ύδωρ όμως να διατηρείται εντός δοχείων κεκαλλυμένων»• για τις τηλεπικοινωνίες «παρακαλούμεν να μη τηλεφωνείται άνευ απολύτου ανάγκης. Δυσχαιρένεται επικινδύνως την επικοινωνίαν των δημοσίων υπηρεσιών• για τις τραπεζικές καταθέσεις «η Τράπεζα της Ελλάδος ειδοποίησε δι’ εγγράφου της απάσας τας τράπεζας όπως από την σήμερον 28η Οκτωβρίου επιτρέπεται υπό των καταθετών ανάληψις μέχρι 5% επί του ποσού των καταθέσεών των…Πάντως ανώτατο όριο αναλήψεως καθορίσθει το ποσό των 3.000 δραχμών»[6].

Βέβαια και οι γυναίκες στα χωριά της μεθορίου ανησυχούσαν για την ιταλική επίθεση και το αν ο ελληνικός στρατός θα τους προστατέψει: «Ήρθε ο παραγιός μας, πόλεμος, λέει, μαζευτήκανε οι άντρες στην πλατειούλα κι είπαν να πάρομε ό,τι πολύτιμο έχομε να φύγομε. Mα πάλι την πρώτη μέρα εκείνη δεν έγινε τίποτα, δε φύγαμε. Είχα κατέβει μάλιστα στον κήπο μας, μάζευα φασόλια• ήρθε ο άντρας μου: τι μαζεύεις; Πόλεμος είναι, δε θα μείνει τίποτα. Oύτε φασόλια, ρώτησα εγώ»[7]. Στα μετόπισθεν οι νοσοκόμες, από την αρχή του πολέμου και καθ’ όλη τη διάρκειά του προσπαθούσαν να κουράρουν τους τραυματίες από το μέτωπο. Στη Θεσσαλονίκη μια νοσοκόμα ανέφερε για τα όσα συνέβαιναν: «είχα πρώτα παθολογικούς, πνευμονίες, πλευρίτιδες, σα να μην ήταν πόλεμος. Mόνο δύο μάς πεθάνανε• ο ένας υπερυψηλός δεκανέας, δε βρέθηκε φέρετρο στα μέτρα του, τον σηκώσανε με φορείο• συλλογίστηκα τους δικούς του έτσι που τον πήρανε, ταράχτηκα…Έπειτα γεμίζανε οι θάλαμοι, έπειτα κι οι διάδρομοι. Εγώ ήμουν υπεύθυνη για 500 ακρωτηριασμένους -τραύματα και κρυοπαγήματα…Ένας δεν είχε ούτε πόδια, ούτε χέρια. Του γεμίζαμε τσιμπούκι και κάπνιζε ασταμάτητα»[8].

Στο μέτωπο, παρά τις δυσκολίες και εναντίων των υπέρτερων και πιο καλά εξοπλισμένων ιταλικών δυνάμεων ο ελληνικός στρατός αμύνθηκε με επιτυχία, στο Καλπάκι (Ελαία)• άλλη γνώμη είχε το Επιτελείο στην Αθήνα, το οποίο επιθυμούσε σύμπτυξη στα ενδότερα προς Μέτσοβο. Ο επικεφαλής της 8ης Μεραρχίας υποστράτηγος Χαράλαμπος Κατσιμήτρος, με συναισθηματισμό, περιέγραψε για την άμυνα στο Καλπάκι «είναι εύκολον να φαντασθή τις ποίον δυσμενή αντίκτυπον θα είχεν αύτη επί του ηθικού των ανδρών, καταγομένων σχεδόν όλων εκ της Ηπείρου, ήτις θα εγκαταλείπετο εις χείρας του αντιπάλου...[ωστόσο οι άνδρες πολεμούσαν για τα] χωριά τους, τα κτήματά τους, για τα σπίτια τους και τις οικογένειές τους»[9]. Ταυτόχρονα, απευθυνόμενος στη σύζυγό του, ενέμενε στην άποψή του να μην ακολουθήσει τις εντολές του Επιτελείου για άμυνα στο Μέτσοβο και ήταν αισιόδοξος για την επιτυχία των Ελλήνων στρατιωτών: «μην ανησυχής, καλά πάνε τα πράγματα. Το σχέδιόν μου εφαρ¬μόζεται όπως έχει καθορισθή εκ των προτέρων, μην πιστεύης καμμίαν διάδοσιν, γιατί όλα είναι φήμαι αδέσποτοι…Κρατάμε καλά και εντός ολίγoυ θα τους κανονίσωμε όπως χρειάζεται»[10].

Γενικά, η επιστράτευση ήταν επιτυχής και στην ελληνοαλβανική μεθόριο, όπου έχει αποκρουστεί η ιταλική επίθεση των πρώτων ημερών, κατέφθαναν τα ελληνικά στρατεύματα. Ωστόσο ο χειμώνας εμπόδιζε την καθημερινότητα των φαντάρων. Ο στρατιώτης Ντίνος Μαγγιοράκος ανέφερε: «9η Νοεμβρίου Καλαμπάκα: Ο καιρός είναι βροχερός. Εν τούτοις στις 8 το πρωί φεύγουμε για το χωριό Τρυγώνα [ορεινής Καλαμπάκας]… Θα μείνει αλησμόνητη αυτή η πορεία σ’ εκείνους που την έκαμαν. Πάντοτε θα θυμούνται πόσο κουράστηκαν, πόσο υπέφεραν, βαδίζοντας συνέχεια χωρίς την παραμικρή διακοπή, μέσα στη βροχή και στη λάσπη, με βαρύτατο φορτίο, 34 ολόκληρα χιλιόμετρα». Ωστόσο παρά τις δυσκολίες οι φαντάροι διατηρούσαν ακμαίο το ηθικό τους: «το ηθικό του Στρατού άριστο, το συσσίτιο αυτές τις ημέρες [13η Νοεμβρίου στην Παληά Κουτσούφλιανη, σημερινό Πλατάνιστο Καλαμπάκας] πολύ καλό. 26η Νοεμβρίου Τσούμες [κορυφή στο Μέτσοβο]: Βρισκόμαστε σε υψόμετρο 1.600. Η μύτη μας δεν αντέχει ούτε μαντήλι, ούτε χέρι, ούτε τίποτα Με δυσκολία κινάμε τα δάχτυλά μας»[11]. Τις δυσκολίες των Ελλήνων φαντάρων και τις αδυναμίες των πρώτων ημερών του πολέμου αναγνώριζαν και οι αξιωματικοί. χαρακτηριστικά ο συνταγματάρχης Κωνσταντίνος Δαβάκης, επικεφαλής του Αποσπάσματος Πίνδου, με έδρα το Επταχώρι Καστοριάς που αντιμετώπισε την ιταλική μεραρχία αλπινιστών «Τζούλια», έγραψε: «τίποτα δεν εστάλη επαρκές, οπλισμός, κλινοσκεπάσματα, πέταλα, τηλέφωνα, καλώδιο, οπτικά, πυρομαχικά, όλα ήσαν ανεπαρκή και ατελή…στρατιώται ήσαν χωρίς άρβυλα, με σχισμένες περισκελέδες…Ο εκτελών χρέη υπολοχαγού πυροβολαχίας, ανθυπολοχαγός ων της τάξεως 1940, δεν είχε εκτελέσει βολήν»[12].

Μετά την απόκρουση της ιταλικής επίθεσης ακολούθησε στις 14 Νοεμβρίου η ελληνική αντεπίθεση. Στις 22 Νοεμβρίου 1940 ο ελληνικός στρατός εισήλθε στην Κορυτσά, την πρώτη πόλη από τότε που άρχισε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος που καταλαμβανόταν από συμμαχικά στρατεύματα. Οι επιτυχίες αναπτέρωσαν το ηθικό των ελληνικών στρατευμάτων. Ο αντιστράτηγος Ιωάννης Πιτσίκας του Τμήματος Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας ανέφερε για την απελευθέρωση της Κορυτσάς: «ο πληθυσμός της πόλεως, ελληνικός και αλβανικός, υποδέχεται τους άνδρας με εκδηλώσεις ενθουσιασμού και με σημαίας. Που ευρέθησαν τόσες ελληνικές σημαίες;»[13]. Και οι απλοί στρατιώτες είχαν αρχίσει να συνειδητοποιούν την επιτυχία στις προσπάθειές τους. Ο στρατιώτης Ντέλας Στρατολάτης, μια μέρα πριν την είσοδο στην Κορυτσά έγραφε: «αποφασίζω να πάω με μερικούς στρατιώτες για λάφυρα, ελπίζοντας να πετύχω κανένα…μαντολίνο ιταλικό, να παίξω ελληνικά και ιταλικά τραγούδια. Όμως αντί για μαντολίνο γυρίζω με δύο ελαφρά πολυβόλα. Και αυτά βέβαια τραγουδάνε, αλλά πολεμικά άσματα, ενώ το μαντολίνο θα συνόδευε τους αγαπημένους μου φίλους λοχίες Ποτόγλου και Λούκο που τραγουδάμε μαζί Αττίκ και Χαιρόπουλο»[14].

Επίσης, η προέλαση στη Βόρεια Ήπειρο έδινε στα ελληνικά στρατεύματα την ευκαιρία να έλθουν σε επαφές με τους Έλληνες της περιοχής, γεγονός σημαντικό αφού ο στρατός βάδιζε σε φίλια εδάφη. «2 Δεκεμβρίου: Προχωράμε και φτάνουμε στο χωριό Σκρα, που έχει 30 σπίτια. Εδώ μιλάνε ωραία την ελληνική γλώσσα και αυτό μας δίνει τρανή χαρά. Θαρρείς και βρισκόμαστε στο κέντρο της πατρίδας. Σ’ όλα τα αλβανικά χωριά που περάσαμε ως τώρα δεν άκουσα άλλη γλώσσα εκτός από την ελληνική, ενώ λίγα χιλιόμετρά έξω από την Αθήνα μιλάνε αρβανίτικα»[15]. Η επαφή των Ελλήνων στρατιωτών με τους ομοεθνείς τους Βορειοηπειρώτες πέραν της ηθικής στήριξης ήταν και μια καλή ευκαιρία για να εφοδιαστούν με φαγητό και εξοπλισμό. «Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 1940, μετά 5 χιλιόμετρα [διαδρομή Δούβιανη-Αργυρόκαστρο] μπαίνουμε στο χωριό Κοράτζι, χωριό ελληνικότατο, όπως και τ’ άλλα που περάσαμε, με γλώσσα ελληνική, με εκκλησίες ορθόδοξες, με ήθη και έθιμα ελληνικά. Νομίζει κανείς πως βρίσκεται σ’ ένα χωριό της Πελοποννήσου…Δεν ξέρουν πώς να εκδηλώσουν τη χαρά τους βλέποντας ελληνικό στρατό…Μας φέρνουν ψωμί, τυρί, κρασί, πολλοί θέλουν να έρθουν μαζί μας». Η είσοδος του στρατού στο Πόγραδετς στη 1 Δεκεμβρίου, στους Άγιους Σαράντα στις 5 Δεκεμβρίου και στο Αργυρόκαστρο στις 8 Δεκεμβρίου εορτάστηκε από φαντάρους και ντόπιους πανυγηρικά, αφού απελευθερώνονταν σημαντικές πόλεις της Βόρειας Ηπείρου. «Αφήνουμε το λόχο και μαζί με το λοχαγό και μερικούς στρατιώτες, προχωρούμε στο κέντρο του Αργυροκάστρου…Τι γίνεται δεν περιγράφεται. Αξιωματικοί, στρατιώτες και λαός πανηγυρίζουν. Όλα τα κέντρα είναι γεμάτα. Τραγούδια, χορός και ενθουσιασμός από τη μία άκρη ως την άλλη. Μπαίνουμε σε κάποιο από αυτά τα κέντρα και μας σηκώνουν στα χέρια. Θέλοντας και μη πίνουμε ποτά, που μας προσφέρουν…Νέα κεράσματα, νέοι λόγοι. Το ραδιόφωνο μεταδίδει, σε διάφορες γλώσσες, την πτώσιν του Αργυροκάστρου κι εμείς δίπλα στο μαγικό κουτί, μέσα στο Αργυρόκαστρο, πίνουμε το τελευταίο, γι’ απόψε, ποτό στην υγεία του Ελληνικού Στρατού»[16].

Ωστόσο η προέλαση του στρατού στα βουνά της Πίνδου δεν ήταν στρατιωτικός περίπατος. Οι Ιταλοί υποχωρώντας αμύνονταν και ταυτόχρονα η κακοκαιρία του χειμώνα, δυσχέραινε τις ελληνικές προσπάθειες. «15 Δεκεμβρίου 1940-Κυριακή, Αγίου Ελευθερίου. Ξυπνήσαμε με συναγερμό στις 4 το πρωί, ενώ διαρκώς τα πολυβόλα έβαλλον εκατέρωθεν λυσσωδώς. Στις 7 το πρωί διετάχθη επίθεσις..Η επίθεση εγένετο μετά επιτυχίας και κατά τις 10 το πρωί έκλινεν υπέρ ημών. Εγώ ως εκ θαύματος διεσώθην από τις σφαίρες των πολυβόλων που εσφύριζαν γύρω μου» ανέφερε ο στρατιώτης Στέλιος Τζιρόπουλος[17]. Την ίδια περίοδο ο συνάδελφός του Δίκαιος Βαγιακάκος έγραφε στο ημερολόγιό του «Κυριακή 15/12/40. Ξυπνάμε, αφού δεν είχαμε κοιμηθή καθόλου. Από τις 8 αρχίζει βαρειά ομοβροντία πυροβολικού… Η μάχη μαίνεται όπως η χιονοθύελλα…Το χιόνι σε πολλά μέρη είναι 1 μέτρο. Στο αντίσκηνό μας διαρκώς μπαίνει χιόνι δε βλέπουμε ούτε σε πέντε μέτρα…Δευτέρα 16/12/40. Το χιόνι εξακολουθεί να πέφτη αγρίως…Τα κρυοπαγήματα είχαν ταράξει τους άνδρες. Το χιόνι εξακολουθεί να πέφτει πυκνό. Τρώω χιόνι με τη γκλίτσα…Τρίτη 17/12/40. Καιρός σχεδόν ίδιος, Η μάχη εξακολουθεί. Το πολυβόλο κελαηδεί στα υψώματα της Αλβανίας. Είναι όλα χιονισμένα με ένα μέτρο. Οι φαντάροι μας είναι ήρωες. Παρ’ όλας τας δυσμενέστατες καιρικάς συνθήκας, αγωνίζονται ηρωικότατα»[18].

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι μαρτυρίες των φαντάρων, την περίοδο των γιορτών των Χριστουγέννων του 1940. Οι γιορτές αποτέλεσαν μια καλή ευκαιρία για λίγη ξεκούραση για τους στρατευμένους, προκειμένου να ανακάμψει το ηθικό τους, ενόψει της ελληνικής επίθεσης για την κατάληψη της Κλεισούρας-Τρεμπεσίνας και της απόκρουσης της ιταλικής εαρινής επίθεσης. «24 Δεκεμβρίου, παραμονή Χριστουγέννων…Ενώ ξεκινάμε, ξεκινάει μαζί μας κι βροχή! Περνάμε τον χειρότερο δρόμο της Αλβανίας και της ζωής μας. Βουλιάζουμε στις λάσπες, τσακιζόμαστε…Τέλος με χίλια βάσανα κι ανελέητο ράβδισμα από χαλάζι, φτάνουμε το μεσημέρι στο χωριό Καλαράτ, ενώ βρέχει ο Θεός με το τσουκάλι»[19]. «26 Δεκεμβρίου 1940. Παγωμένοι και πεινασμένοι μένουμε στις τρύπες μας σαν θεριά. Ο Λαμπρινάκος μου φέρνει τρία γράμματα, Το ένα από το σπίτι μου, από τον Κυριάκο και από το Μορφίρη. Η χαρά μου είναι μεγάλη. Ησύχασα λιγάκι. Με συγκινεί το δώρο της Φίφης και της Λούλας παρ’ ότι ακόμη δεν το έλαβα. Το καλύτερο τονωτικό για τον στρατιώτη είναι το να αισθάνεται πως οι πίσω του τον θυμούνται και τον σκέπτονται με στοργή. Η αλληλογραφία τον αποκόπτει απ’ τη μοναξιά. Του απαλύνει τα συναισθήματα, τον κάνει να αισιοδοξεί». «30 Δεκεμβρίου 1940. Νωρίς το πρωί παίρνω διαταγή να μεταβώ εις Κάτω Μπόρσι [Χιμάρας] όπου το τηλέφωνο. Περνώ πάλι τα κατερειπωμένα σπίτια λόγω του ότι έλαβε χώραν μάχη και βομβαρδισμός και φθάνω στη σπηλιά όπου ευρίσκεται το τηλέφωνο…Ο στόλος των μακαρονάδων και πάλιν έβαλε εις το πλησίον χωριό Άγιος Δημήτριος. Μας ξεκούφαναν τα αεροπλάνα και οι κανονιοβολισμοί. Έλαβα την πληροφορία ότι μου ήλθαν δέμα και χρήματα. Το δέμα από την Ε[θνική]Ο[οργάνωση]Ν[εολαίας] τα χρήματα από το σπίτι μου. Καϋμένη Μανούλα!»[20].

Καταληκτικά, οι Έλληνες του 1940 κατάφεραν να αμυνθούν και να αντεπιτεθούν σε βάρος ενός εχθρού πολλαπλά πιο ισχυρού σε άνδρες και μέσα. Οι στρατιώτες αντιμετώπισαν δυσκολίες λόγω του δύσβατου εδάφους και της κακοκαιρίας, τόσο για να μεταβούν στο μέτωπο, όσο και για να πολεμήσουν. Σημαντική ήταν και η στάση των γυναικών και των όσων παρέμεναν στα μετόπισθεν. Η συνέχιση της καθημερινής ζωής σε φυσιολογικούς –όσο γίνεται για εμπόλεμη περίοδο- στην Ελλάδα συνέβαλε στο να μπορέσει να στηρίξει ο κρατικός μηχανισμός και η κοινωνία την πολεμική προσπάθεια και κατά συνέπεια τη νίκη έναντι των Ιταλών. Οι μήνες που ακολούθησαν, έως την εμπλοκή των Γερμανών, στην ελληνοϊταλική σύγκρουση, ήταν δύσκολοι για τους Έλληνες φαντάρους αλλά ταυτόχρονα και νικηφόροι. Πολύ σημαντικό τέλος ήταν πως και, μετά την αναπόφευκτη ήττα από τα ναζιστικά στρατεύματα, οι Έλληνες στρατιώτες και αξιωματικοί δε συνελήφθησαν ως αιχμάλωτοι πολέμου, αλλά τους επιτράπηκε να επέστρεψαν στα σπίτια τους. Προσπάθησαν έτσι., μαζί με όσους είχαν παρέμειναν στα μετόπισθεν να προσαρμοστούν στις συνθήκες ζωής της Κατοχής, που αποδείχθηκαν εξαιρετικά δυσχερείς.


ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:
[1] Κ.Παπακωνσταντίνου, Ημερολόγια 1940, Ε Ιστορικά, Οκτώβριος 2010, σ. 10 όπου και παραπέρα παραπομπές σε μαρτυρίες.
[2] Στ. Κόλουγλου, Η Ελλάδα του Χίτλερ, Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα, ΕΡΤ.
[3] Δ..Μιχελίδης, Από την Κρήτη στην Αλβανία. Το πολεμικό ημερολόγιο του φαντάρου Δημήτρη Μιχελίδη, ιδιωτ.έκδ., Αθήνα, 1977, σ. 10 επ.
[4] Κωνσταντίνος Γκιζάς, 1940: Οι πρώτες ημέρες, αδημοσ., αναφορά από Ελ.Κουρματζή, Φιλολογικός Όμιλος Παρνασσός, 27 Οκτωβρίου 2009.
[5] Εφημ. Εστία, φύλλο 29ης Οκτωβρίου 1940
[6] Ν.Βαρδιαμπάση, Ο τύπος του ’40, στο συλλογικό Η Ελλάδα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όχι. Διπλωματία, προπαγάνδα, πόλεμος, εκδ. Ε Ιστορικά, Αθήνα, 2009, σσ. 144-145, όπου και παραπομπές στον ημερήσιο τύπο της εποχής.
[7] Έλλη Παπαδημητρίου, O κοινός λόγος, εκδ. Eρμής, Αθήνα, 2003, τ.Α’, κεφ. Ούτε κοκόρι δε λαλούσε σ’ όλο το χωριό. Eξιστορεί μια Hπειρώτισσα νοικοκυρά.
[8] Ο.π., κεφ. Έσφιξε ωστόσο μέσα μας εκείνος ο κόμπος. Eξιστορεί μια νοσοκόμα.
[9] Χ.Κατσιμήτρος, Η Ήπειρος προμαχούσα: η δράση της VIII Μεραρχίας κατά τον πόλεμο 1940-1941, εκδ. Ηπειρωτικής Εστίας, Αθήνα, 2007, σ. 18 επ.
[10] Χ.Κατσιμήτρος, Επιστολή στη σύζυγό του Ελένη, Τ.Τ. 712 τη 30ή Οκτωβρίου 1940, αδημοσ. αναφορά, κατόπιν χορήγησης αποκόμματος από τον γιο του Χ.Κατσιμήτρου υποστράτηγο ε.α. Γεώργιο Κατσιμήτρο, από Δ.Λιμνιάτης, Το Έπος του 1940 και ο στρατηγός Χ. Κατσιμήτρος, Ιστορία Εικονογραφημένη, τ. 352, 10/1997.
[11] Ντ.Μαγγιοράκος, Το ξεκίνημα της νίκης. Ημερολόγιο από τον πόλεμο 40-41, εκδ. Γαρουφάλη και Σία, Αθήνα, 1946
[12] Γ.Αναστασιάδης, Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ. 12, εκδ. Αγγελάκη, Αθήνα, 1994, σ. 110.
[13] Β.Δρακόπουλος, 1940-41 Ελλάδα η πρώτη νίκη, εκδ. National Geographic Ελλάδα, Αθήνα, 2001, σ. 82.
[14 ]Ντέλας Στρατολάτης, Στα Βουνά της Αλβανίας. Ημερολόγιο του πολέμου 1940-41, εκδ. Νιάρχος, Αθήνα, 1980.
[15] Ο.π.
[16] Ντ.Μαγγιοράκος, ο.π.
[17] Σ.Τζιρόπουλος, Ημερολόγιον από τον πόλεμο του 1940, εκδ. Νέα Θέσις, Αθήνα, 1997.
[18] Ελ.Μπελιά (επιμ.), Ημερολόγια πολέμου και αλληλογραφία 1940-1941, εκδ. Συλλόγου προς Διάδοση Ωφέλιμων Βιβλίων, Αθήνα, 1998, ενοτ. Ι. Ημερολόγια και αλληλογραφία Δ.Β.Βαγιακάκου.
[19 ]Στρατολάτης, ο.π.
[20] Π.Θεοδωρακάκος, Το ημερολόγιο ενός πολεμιστή στα χιονισμένα βουνά της Β.Ηπείρου από το έπος του 1940-1941, Αθήνα, 1997.

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Οι διεθνεις αντιδράσεις για τον πόλεμο των Φώκλαντ. Η στήριξη της Θάτσερ από τις ΗΠΑ.



δημοσ. σε Ιστορικά Θέματα, τ. 10/2012.

Εισαγωγή

Με τη συμπλήρωση 30 χρόνων από την ένοπλη σύγκρουση Ηνωμένου Βασιλείου (ΗΒ) και Αργεντινής στα νησιά Φώκλαντ, ήρθαν στη δημοσιότητα νέα στοιχεία για τις διεθνείς προεκτάσεις της σύγκρουσης. Μέσω αποχαρακτηρισμένων εγγράφων φάνηκε η στάση των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής (ΗΠΑ) απέναντι σε δύο συμμαχικές τους χώρες. Οι Βρετανοί εκμεταλλεύτηκαν τη στάση των ΗΠΑ, οι οποίες παρότι αρχικά δήλωναν ουδέτερες –έπειτα έλαβαν ξεκάθαρη θέση υπέρ των Βρετανών- αποδεικνύεται σήμερα πως υποστήριζαν εξ αρχής το ΗΒ. Σε αυτό συντέλεσε ιδιαίτερα η σχέση της Θάτσερ (Margaret Hilda Thatcher) με το Ρήγκαν (Ronald Wilson Reagan), αφού ήταν δύο πολιτικοί με ταυτόσημες απόψεις, πέραν των άλλων και, στην εξωτερική πολιτική. Οι στενοί αμερικανοβρετανικοί δεσμοί έπαιξαν έτσι σημαντικό ρόλο στην επιτυχημένη επιχείρηση ανακατάληψης των Φώκλαντ από το Ηνωμένο Βασίλειο. Εξίσου ενδιαφέρουσα ήταν η στάση και των υπολοίπων κρατών τόσο του Δυτικού όσο και του Ανατολικού συνασπισμού αλλά και το ότι η σύγκρουση είχε προεκτάσεις και στο εσωτερικό των δύο χωρών.


Οι αμφισβητήσεις της Αργεντινής στη βρετανική κυριαρχία στα Φώκλαντ


Η νησιωτική συστάδα των Φώκλαντ (Μαλβίνες κατά τους Αργεντινούς) αποτελείται από δύο μεγάλα νησιά στο νοτιοδυτικό Ατλαντικό, την Ανατολική και τη Δυτική Φώκλαντ και άλλα 200 νησάκια. Έχουν συνολική έκταση 12 στρέμματα., απέχουν 280 μίλια από το στενό του Μαγγελάνου, ο πληθυσμός τους το 1982 ήταν 1.800 άτομα, βρετανικής εθνικότητας και αποτελούν βρετανικό υπερπόντιο έδαφος [1].

Από το 1820 είχε εγκατασταθεί στα Φώκλαντ βρετανική στρατιωτική δύναμη και το 1833 τα νησιά έγιναν αποικία του ΗΒ. Η Αργεντινή διεκδικούσε -διεκδικεί ακόμα σήμερα- τα Φώκλαντ αφού θεωρούσε πως το 1829 δημιουργήθηκε αποικία των Ηνωμένων Επαρχιών του Ρίο ντε λα Πλάτα (προπατόρων της Αργεντίνικης Δημοκρατίας). Μετά το 1945 οι Βρετανοί είχαν προτείνει επανειλημμένα την παραπομπή του κυριαρχικού καθεστώτος των Φώκλαντ στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγη, πράγμα που αρνούνταν οι Αργεντινοί. Από το 1964, και αφού μεσολάβησε η αποαποικιοποίηση, η Αργεντινή προέβαλε νέες έντονες αξιώσεις στα νησιά και επιχείρησε να αυξήσει την επιρροή της στους κατοίκους, π.χ. με συμφωνία επικοινωνιών και μεταφορών. Το 1978 οι Βρετανοί ανακάλυψαν μυστική στρατιωτική βάση του αργεντίνικου στρατού στα γειτονικά νησιά Σάντουιτς, και από τότε υπήρχε –μυστική- παρουσία βρετανικών υποβρυχίων στην περιοχή [2]. Από το 1975 έως το 1982 οι Βρετανοί μελετούσαν είτε την ύπαρξη δυνατοτήτων αξιοποίησης των νησιών -σχέδια Σάκλετον {Shackleton)- [3] είτε ένα σχέδιο συμβιβασμού με την Αργεντινή. Το τελευταίο εκπονήθηκε από τη νεοσύστατη κυβέρνηση της Θάτσερ το 1979 και τον υφυπουργό Εξωτερικών Ρίντλεϋ (Nicholas Ridley), αφού υπήρχε ανησυχία ότι η 150η επέτειος από την βρετανική κατάληψη θα αποτελούσε αφορμή εντάσεων από τους Αργεντινούς, και αποτελούνταν από τρεις εναλλακτικές. Η πρώτη προέβλεπε το «πάγωμα» του θέματος για τα νησιά, δηλαδή μια χρονική περίοδο όπου ΗΒ και Αργεντινή δε θα έθεταν ζητήματα κυριαρχίας• η τελευταία αρνήθηκε. Η δεύτερη προέβλεπε την συγκυριαρχία, δηλαδή την ύπαρξη μιας μεν κυβέρνησης, αλλά δε δύο σωμάτων ασφαλείας, δύο Βουλών, δύο επίσημες γλώσσες κ.λπ.• αυτή θεωρήθηκε ανεφάρμοστη. Η τρίτη προέβλεπε την εκμίσθωση την νησιών, δηλαδή την παραχώρησή τους στην Αργεντινή αλλά τη διατήρηση της βρετανικής εξουσίας για αρκετά χρόνια• και αυτή λόγω αντιδράσεων στο εσωτερικό του ΗΒ απορρίφθηκε, παρότι όμως [4]. Το 1981 το ΗΒ και η Αργεντινή είχαν συνομιλίες στη Ν.Υόρκη για την πρώτη προοπτική των προτάσεων Ρίντλεϋ, αλλά η στρατιωτική κυβέρνηση του στρατηγού Γκαλτιέρι (Leopoldo Fortunato Galtieri Castelli) αρνήθηκε την πρόταση• οι Βρετανοί ωστόσο θεωρούσαν πως η Αργεντινή θα προέβαινε μόνο σε οικονομικές κυρώσεις. Το Φεβρουάριου του 1982 επαναλήφθηκαν οι συνομιλίες στη Ν.Υόρκη με το νέο βρετανό αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών Λους (Richard Napier Luce) και τον Αργεντινό υφυπουργό Ρος (Enrique Ros). Οι δύο χώρες συμφώνησαν την 1η Μαρτίου 1982 να συστήσουν μια διμερή επιτροπή που θα μελετούσε το θέμα και θα επανεξέταζε το εδαφικό καθεστώς ύστερα από ένα χρόνο [5]. Μία ημέρα μετά, στις 2 Μαρτίου, ο υπουργός Εξωτερικών της Αργεντινής Μεντέζ (Nicanor Costa Méndez) δήλωσε πως αρνούνταν την πάροδο ενός έτους διαπραγματεύσεων και επιφυλασσόταν να ανακτήσει τα νησιά με «άλλα μέσα» [6].

Εσωτερική κατάσταση σε ΗΒ και Αργεντινή

Το 1979 είχαν ανέλθει στην εξουσία στο Λονδίνο οι Συντηρητικοί, υπό τη Θάτσερ. Η Θάτσερ, ηγέτιδα των Tories από το 1975, αντιμετώπισε τα οξεία οικονομικά προβλήματα του ΗΒ –το οποίο χαρακτηριζόταν ως ο ασθενής της Ευρώπης- με αποφασιστική πολιτική έναντι της μετριοπάθειας της προηγούμενης κυβέρνησης των Εργατικών. H χώρα από το 1979 έως το 1982 αντιμετώπιζε οικονομική στασιμότητα, πτώση της βιομηχανικής παραγωγής και αύξηση της ανεργίας. Η Θάτσερ επιδίωξε την πτώση του πληθωρισμού, τον περιορισμό των κρατικών δαπανών, τον περιορισμό των συνδικάτων, τις ιδιωτικοποιήσεις και γενικά την εφαρμογή μονεταριστικής πολιτική. Αρχικά δεν υπήρχαν αποτελέσματα και οι πολίτες αντιδρούσαν με ταραχές στις μεγάλες πόλεις. Η πρωθυπουργός πιεζόταν να ανακρούσει πρύμναν -όπως έπραξε το 1974 ο Χηθ (Edwuard Heath)- αλλά επέμεινε. Στην εξωτερική πολιτική επιδίωξε την ύπαρξη ειδικής σχέσης με τις ΗΠΑ του Ρήγκαν και χαρακτηριζόταν για τη αντισοβιετική ρητορεία της. Ήταν επιφυλακτική και προς την ΕΟΚ αλλά και την Κοινοπολιτεία, ενώ στο Βορειοιρλανδικό ήταν ανυποχώρητη από τις θέσεις της [7].

Το 1973 ο γηραιός ηγέτη Περόν (Juan Domingo Perón) ανέλαβε για τελευταία φορά νόμιμα την εξουσία στην Αργεντινή, με πλειοψηφία του 60%, ύστερα από μια εικοσαετία στρατιωτικών επεμβάσεων. Ο στρατός όμως ανέτρεψε πάλι την εκλεγμένη κυβέρνηση το 1976 και ανέλαβε την εξουσία της χώρας ο στρατηγός Βιντέλα (Jorge Rafael Videla), τον οποίο διαδέχθηκε το 1981 ο στρατηγός Βιόλα (Roberto Eduardo Viola), και τον τελευταίο, το Δεκέμβριο του 1981, ο Γκαλτιέρι. Την περίοδο εκείνη υπήρξε έντονη κρατική βία, διώξεις αριστερών, απαγωγές, εξαφανίσεις και βασανισμοί• εξαιτίας των βιαιοτήτων αυτών χαρακτηρίστηκε αυτή ως «βρώμικος πόλεμος» [8]. Οι σχέσεις των στρατιωτικών με τις ΗΠΑ ήταν καλές, μάλιστα το 1981 ο Γκαλτιέρι –προτού ανέλθει στην εξουσία- επισκέφθηκε την Ουάσινγκτον και στήριξε τις ΗΠΑ στην αντιμετώπιση των Σαντινίστας στη Νικαράγουα. Σημαντική ήταν η έξαρση του αργεντίνικου εθνικισμού με διεκδικήσεις σε βάρος της Χιλής για κάποια νησιά στο κανάλι Μπίγκλ των στενών του Μαγγελάνου, παρά το ότι το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης είχε αποφανθεί πως το κανάλι ανήκει στη Χιλή [9]. Μεγάλα προβλήματα αντιμετώπιζε τέλος η οικονομία της Αργεντινής, αφού ο πληθωρισμός σκαρφάλωσε στο 250%, το χρέος εξαπλασιάστηκε και μειώθηκε πολύ η βιομηχανική παραγωγή [10]. Για να στρέψει έτσι την κοινή γνώμη στα εθνικά θέματα, ο Γκαλτιέρι αποφάσισε να σκληρύνει τη στάση του και να καταλάβει τα Φώκλαντ [11].

H συνεργασία ΗΒ-ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης

Μόλις κατέρρευσαν οι διαπραγματεύσεις στη Ν. Υόρκη, στα μέσα Μαρτίου 1982 έγινε σαφές πως η Αργεντινή θα αναλάμβανε ένοπλη δράση στα Φώκλαντ. Έτσι το ΗΒ άρχισε να προετοιμάζεται για κάθε ενδεχόμενο, ενώ ταυτόχρονα οι ΗΠΑ προσπάθησαν να αποσοβήσουν τη σύγκρουση. Τα κίνητρα των ΗΠΑ για να αποφευχθεί η ένοπλη βία ανάγονταν στο δίλημμα που θα αντιμετώπιζαν σε περίπτωση πολέμου. Αυτό γιατί είχαν αναπτύξει την ειδική σχέση με το ΗΒ αλλά ταυτόχρονα δεν ήθελαν να δημιουργηθούν αντιαμερικανικά αισθήματα στη Νότια Αμερική και να αυξηθεί η επιρροή της ΕΣΣΔ στην περιοχή.
Έτσι η κοινή γνώμη στα λατινικά κράτη τόσο πριν την έναρξη των συγκρούσεων όσο και κατά τη διάρκεια αυτών ήταν υπέρ της Αργεντινής, αλλά οι κυβερνήσεις ήταν επιφυλακτικές στο να πάρουν θέση. Ταυτόχρονα η Κούβα (και λιγότερο η Βενεζουέλα και το Περού) επιχείρησε να εκμεταλλευτεί τα αντιαμερικανικά αισθήματα στα λατινοαμερικάνικα κράτη επικαλούμενη τη λατινική αλληλεγγύη έναντι των Αγγλοσαξώνων και να βελτιώσει τις σχέσεις της με την Αργεντινή [12]. Οι Αμερικανοί ανησυχούσαν ακόμα για τυχόν στροφή της Αργεντινής προς την ΕΣΣΔ –με την οποία είχαν αυξημένες εμπορικές ανταλλαγές σιτηρών- ή την Κίνα αναζητώντας στρατιωτική, οικονομική ή πολιτική στήριξη, σε περίπτωση που η σύγκρουση γενικευόταν και οι ΗΠΑ συντασσόντουσαν με το ΗΒ• ο φόβος αυτός όμως δεν επιβεβαιώθηκε [13].

Οι ΗΠΑ όμως αποφάσισαν να στηρίξουν το ΗΒ, καθώς η Θάτσερ είχε επιδοκιμάσει τη σκληρή στάση του Ρήγκαν έναντι του ανατολικού μπλοκ, και ο Ρήγκαν υπενθύμισε στη Θάτσερ πως εκτιμούσε τη στάση της [14]. Ωστόσο η στήριξη των ΗΠΑ αυτή θα έπρεπε να είναι συγκαλυμμένη, λόγω των παραπάνω ανησυχιών. Αρχικά στόχος ήταν να αποτραπεί η ένοπλη σύγκρουση και γι’ αυτό στις 31 Μαρτίου 1982 ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χέηγκ (Alexander Maigs Haig) διαβεβαίωσε το Βρετανό ομόλογό του Κάρριγκτον (Peter Alexander Rupert Carrington) πως οι ΗΠΑ θα έκαναν το παν για να βοηθήσουν στην επίλυση της κρίσης, προσπαθώντας να επηρεάσουν την Αργεντινή• ωστόσο για να έπειθαν τον Γκαλτιέρι έπρεπε να μη φαινόταν πως είχαν ταχθεί με το ΗΒ. O Ρήγκαν συνομίλησε στη 1 Απριλίου και με τον Γκαλτιέρι και προσπάθησε να τον πείσει να μην χρησιμοποιήσει βία στα νησιά, προσφέροντας ταυτόχρονα καλές υπηρεσίες μέσω του αντιπροέδρου Μπους (George Herbert Walker Bush), ο οποίος θα επισκεπτόταν το Μπουένος Άιρες. Ο Γκαλτιέρι όμως ήταν αδιάλλακτος και τόνισε πως τα γεγονότα είχαν ξεπεράσει τον Ρήγκαν [15]. Αυτό καθώς την επόμενη ημέρα, στις 2 Απριλίου, 2.000 Αργεντινοί στρατιώτες κατέλαβαν τα Φώκλαντ. Το ΗΒ αιτήθηκε από τις ΗΠΑ την παροχή πληροφοριών, χρήση τηλεπικοινωνιών και μεταφορικών μέσων, αίτημα το οποίο οι Αμερικανοί ικανοποίησαν.

Η Θάτσερ αποφάσισε να κρατήσει σκληρή στάση και να απαντήσει στην ένοπλη πρόκληση της Αργεντινής. Στις 3 Απριλίου ενημέρωσε το Κοινοβούλιο για τις εξελίξεις και ανήγγειλε την αναχώρηση ναυτικής δύναμης (82 πλοία και υποβρύχια), εκστρατευτικού σώματος (9.000 ανδρών) και αεροπορίας (38 αεροπλάνα και 140 ελικόπτερα) για τα Φώκλαντ, εξέλιξη την οποία στήριξε αναφανδόν και ο ηγέτης των Εργατικών Φούτ (Michael Foot) [16]. Ταυτόχρονα η Αργεντινή κατέλαβε τα βρετανικά νησιά Νότια Γεωργία και Σάντουιτς, 800 μίλια ανατολικά των Φώκλαντ. Στη συνέχεια, στις 5 Απριλίου ο Κάρριγκτον, παραιτήθηκε, αποδεχόμενος την ευθύνη της μη αποτροπής της Αργεντινής και τον αντικατέστησε ο Πυμ (Francis Leslie Pym).

Οι ΗΠΑ ανέλαβαν πρωτοβουλία για Χέηγκ μετέβη στο Λονδίνο στις 8-9 Απριλίου για συνομιλίες. O Χέηγκ διαπίστωσε πως η Θάτσερ ήταν αποφασισμένη να χρησιμοποιήσει βία για να επαναφέρει τα Φώκλαντ στο προηγούμενο status quo, παρόλο που λεκτικά τουλάχιστον –γιατί στην ουσία δεν πίστευε τις πιθανότητες μη ένοπλης λύσης- επιθυμούσε μια διπλωματική λύση. Οι Αμερικανοί διαπίστωσαν πως ήταν δύσκολο να ασκήσουν πίεση στη Θάτσερ, ακόμα και εάν οι Αργεντινοί ήταν διαλλακτικοί. Σε αυτό συνηγορούσε και ο Ρήγκαν που αναγνώρισε πως οι Βρετανοί δεν είχαν περιθώρια για διπλωματικούς ελιγμούς. Ταυτόχρονα προβληματιζόντουσαν για το πώς θα μπορούσαν να εξισορροπήσουν ανάμεσα στη στήριξη προς το ΗΒ και τη μη διατάραξη των σχέσεων των ΗΠΑ με τη Λατινική Αμερική [17]. Η Θάτσερ τόνιζε πως εξεπλάγη από την επιθετικότητα των Αργεντινών αφού ήταν σε εξέλιξη από το 1979 διαπραγματεύσεις για τα Φώκλαντ. Ανέφερε πως τη στηρίζουν Γερμανοί και Γάλλοι και πως παρότι επιθυμούσε τα διπλωματική λύση, ήταν αδύνατο να παραμείνει απαθής στη σύγκρουση. Τέλος δήλωσε πως κατανοούσε τη λεπτή θέση των ΗΠΑ αλλά ταυτόχρονα εκτιμούσε τη στήριξη σε θέματα πληροφοριών και στη στρατιωτική χρήση των αμερικανικών βάσεων της νήσου Αναλήψεως [18].

Εντωμεταξύ, ενόσω ο βρετανικός στόλος ήταν εν πλω, το ΗΒ στις 12 Απριλίου κήρυξε ναυτική ζώνη αποκλεισμού 200 μιλίων γύρω από τα Φώκλαντ. Μία μέρα μετά, το αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο ΑΒC αποκάλυψε ότι οι ΗΠΑ παρέχουν στο ΗΒ στρατιωτική στήριξη σε επίπεδο επικοινωνιών, πληροφοριών, μετεωρολογίας και προμήθειες από τη νήσο Αναλήψεως• η κυβέρνηση Ρήγκαν δε διέψευσε την είδηση, αρνούμενη να τη σχολιάσει. Ταυτόχρονα άρθρα στον τύπο της Αργεντινής τόνιζαν πως ο Χέηγκ ενεργούσε υπέρ του ΗΒ και όχι ως ουδέτερος μεσολαβητής, ενώ οι ΗΠΑ αρνήθηκαν την παροχή δορυφορικών φωτογραφιών των Φωκλαντ από ένα διαστημικό πρόγραμμα (Landsat) στο οποίο συμμετείχε και η Αργεντινή.

Στις 9-11 Απριλίου ο Χέηγκ επισκέφθηκε το Μπουένος Άιρες και μετέφερε στον Γκαλτιέρι πως η Θάτσερ επιθυμούσε ναι μεν την ειρηνική λύση, αλλά ήταν αποφασισμένη να απαντήσει ενόπλως [19]. Είχε μεσολαβήσει η επικοινωνία Μεντέζ-Χέηγκ στις 6 Απριλίου, όπου ο πρώτος δήλωσε πως αποδέχεται τη μεσολάβηση των ΗΠΑ• και ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Ρος δήλωσε πως ο Μεντέζ επιθυμούσε ειρηνική λύση, αλλά οι στρατηγοί κρατούσαν πιο επιθετική στάση [20]. Στη συνάντηση Χέηγκ-Γκαλτιέρι δεν προέκυψε αποτέλεσμα και ο πρώτος επισκέφθηκε εκ νέου στις 12-13 Απριλίου το Λονδίνο, δίχως όμως επιτυχία. Στις 15-19 Απριλίου ο Χέηγκ μετέβη ξανά στο Μπουένος Άιρες. Ο Γκαλτιέρι τήρησε και πάλι σκληρή στάση και μάλιστα για πρώτη φορά έθεσε το θέμα των Φώκλαντ στο πλαίσιο της αποαποικιοποίησης και ζήτησε το ΗΒ να «αποαποικιοποιήσει τις Μαλβίνες μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1982» [21].

Ενόψει της επερχόμενης όξυνσης στις συζητήσεις ο Χέηγκ παρουσίασε στις 17 Απριλίου ένα σχέδιο πέντε σημείων στον Γκαλτιέρι, το οποίο προέβλεπε διμερή βρετανοαργεντινική διοίκηση, αμοιβαία απόσυρση στρατευμάτων και έναρξη διαπραγματεύσεων για το μελλοντικό καθεστώς των νησιών. Παρότι οι Αμερικανοί προσπαθούσαν να δώσουν στον Γκαλτιέρι την εντύπωση πως το ΗΒ πρόκειται να προτάξει ένοπλη βία, ώστε ο Γκαλτιέρι να αποδεχθεί τη διπλωματική λύση, ο τελευταίος απέρριψε στις 19 Απριλίου την πρόταση Χέηγκ. Ταυτόχρονα ο βρετανικός στόλος εισήλθε στις 22 Απριλίου στα χωρικά ύδατα των Φώκλαντ και κατέλαβε στις 25 Απριλίου τη Νότια Γεωργία. Στις 27 Απριλίου ο Χέηγκ παρουσίασε το τελευταίο ειρηνευτικό σχέδιο που προέβλεπε άμεση κατάπαυση πυρός, αντιπροσώπευση της Αργεντινής στη διοίκηση των Φώκλαντ και μελλοντικές διαπραγματεύσεις για το κυριαρχικό καθεστώς [22]. Η Αργεντινή απέρριψε τη δεύτερη πρόταση Χέηγκ στις 29 Απριλίου και μία μέρα αργότερα οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν την επίσημη στήριξή τους στο ΗΒ καθώς και κυρώσεις εναντίον της Αργεντινής (αναστολή στρατιωτικών εξαγωγών και παρακράτηση των εξαγωγικών και εισαγωγικών τραπεζικών πιστώσεων της Αργεντινής).

Το επιτελείο της Αργεντινής έδειχνε να μην είχε εκτιμήσει σωστά τη στρατιωτική κατάσταση και μετέφερε στους Αμερικανούς πως δε θα άνοιγαν πρώτοι πυρ κατά των Βρετανών, παρά το ότι το Ναυτικό τους «πεινούσε για δράση», αφού διαφορετικά θα έχανε το πλεονέκτημα της πρώτης κίνησης [23]. Ωστόσο η πραγματικότητα ήτα διαφορετική καθώς το ΗΒ προέβη σε αεροπορικές επιδρομές (1 Μαΐου), βύθισε το καταδρομικό General Belgrano (2 Μαΐου) –οι Αργεντινοί ανταπάντησαν βυθίζοντας το Sheffield (4 Μαΐου)- κήρυξε ναυτικό αποκλεισμό 12 μίλια από τις ακτές της Αργεντινής (7 Μαΐου), επιβίβασε στρατό στα νησιά (21 Μαΐου) και εν τέλει απώθησε οριστικά τους Αργεντινούς (14 Ιουνίου).

Διεθνείς αντιδράσεις για την κρίση

Μία μόλις ημέρα μετά την κατάληψη των Φώκλαντ από την Αργεντινή κατατέθηκε ψήφισμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας (Σ.Α.) του ΟΗΕ από τον Βρετανό αντιπρόσωπο Πάρσονς (Anthony Parsons). Το ψήφισμα με αρ. 502 προέβλεπε άμεση κατάπαυση πυρός και αποχώρηση των αργεντίνικων στρατευμάτων. Αυτό υιοθετήθηκε με ψήφους 10 υπέρ, 1 κατά (του Παναμά) και 4 αποχές (την πάλαι ποτέ αποικιοκρατική Ισπανία και τις κομμουνιστικές ΕΣΣΔ, Πολωνία και Κίνα) [24]. Το ψήφισμα αυτό ήταν πολύ σημαντικό, αφού πλέον το ΗΒ επικαλούνταν το άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ για τη χρήση ένοπλης βίας έναντι της Αργεντινής νόμιμης άμυνας [25]. Μεταγενέστερα, και έχοντας κριθεί το αποτέλεσμα της σύγκρουσης, το Σ.Α. πέρασε το με αρ. 505 ψήφισμα, καλώντας ΗΒ και Αργεντινή να συνεργαστούν με το Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ για κατάπαυση πυρός [26].
Η ΕΟΚ, στο συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών της 19ης Απριλίου 1982, στήριξε ξεκάθαρα το ΗΒ ενώ στις 10 Απριλίου είχε επιβάλει οικονομικές κυρώσεις (πάγωμα εισαγωγών για 4 εβδομάδες, που μείωσε κατά 20% τις εξαγωγές της Αργεντινής) σε βάρος της Αργεντινής, βασιζόμενη στο ψήφισμα 502 του Σ.Α. του ΟΗΕ. H στήριξη μπορεί να θεωρούνταν αυτονόητο, ωστόσο δεν ήταν, αφού η Θάτσερ ήταν ευρωσκεπτικίστρια• η στάση της ΕΟΚ ήταν θετική για τους Βρετανούς [27]. Η Γαλλία επίσης κράτησε θετική στάση υπέρ του ΗΒ, αφού έχοντας προμηθεύσει αεροπλάνα (Mirage και Etendard) την Αργεντινή, παρείχε πληροφορίες για αυτά στους Βρετανούς ώστε να γνωρίζουν τη μαχητική ικανότητα των Αργεντινών. Τόσο η Θάτσερ όσο και ο υπουργός Άμυνας Νοτ (John William Frederic Nott) παραδέχτηκαν εκ των υστέρων πως ο Μιτεράν (François Maurice Adrien Marie Mitterrand) παρείχε κρίσιμη στήριξη στην κρίση των Φώκλαντ [28].
Τα κράτη της Κοινοπολιτείας στήριξαν αναφανδόν το ΗΒ, αναλαμβάνοντας την κάλυψη αμυντικών αναγκών στον Ινδικό ωκεανό, προκειμένου τα περιπολούντα βρετανικά πλοία να μετακινηθούν στα Φώκλαντ. Η Ν.Αφρική και η Ν.Ζηλανδία διέκοψαν και τις διπλωματικές τους σχέσεις με την Αργεντινή [29].

Από τα λατινοαμερικανικά κράτη, στήριξη στην Αργεντινή παρείχε το Περού, μέσω παροχής ανταλλακτικών και πυρομαχικών. Επίσης κατέθεσε στις 5 Μαΐου, δίχως όμως αποτελέσματα, πρόταση για κατάπαυση πυρός, με κύριο χαρακτηριστικό τη σύγκληση μιας διεθνούς ομάδας επαφής για να διαπραγματευτεί λύση στο εδαφικό καθεστώς [30]. Βοήθεια προσέφεραν η Κούβα και η Βενεζουέλα αλλά ο Γκαλτιέρι την αρνήθηκε λόγω ιδεολογικών διαφορών του καθεστώτος με τα κομμουνιστικά κράτη. Ο Παναμάς –σε συνεργασία με την Ισπανία- προσπάθησε στις 3 Ιουνίου, δηλαδή στο τέλος των συγκρούσεων, να περάσουν ψήφισμα από το Σ.Α. του ΟΗΕ καλώντας για κατάπαυση πυρός, επί του οποίου άσκησαν βέτο οι ΗΠΑ και ΗΒ, καθώς οι στρατιωτικές επιχειρήσεις έβαιναν προς ολοκλήρωση υπέρ την Βρετανών. Λεκτική στήριξη παρείχαν και άλλα κράτη της κεντρικής και λατινικής Αμερικής, η οποία όμως ήταν κενή περιεχομένου αφού στην ουσία δεν ήθελαν να διαταράξουν τις σχέσεις τους με τις ΗΠΑ [31]. Αντίθετα η Χιλή, λόγω της αντιπαράθεσης για το κανάλι Μπίγκλ (ο Γκαλτιέρι επιθυμούσε μετά τα Φώκλαντ να εισβάλει και στο Μπιγκλ), στήριξε έμμεσα το ΗΒ, παρέχοντας -όπως και η Θάτσερ αναγνώρισε- σημαντικές πληροφορίες στα βρετανικά στρατεύματα και δη για τις κινήσεις τις αργεντίνικης αεροπορίας [32]. Στήριξη στο ΗΒ παρείχε και η Κολομβία.
Ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών στήριξε την Αργεντινή, ως μέλος του. Έτσι σε ψηφίσματά του καλούσε αρχικά για ειρηνική επίλυση της κρίσης (13 Απριλίου), έπειτα όμως πήρε ξεκάθαρα στάση υπέρ των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Αργεντινής στα Φώκλαντ και καταδίκασε τις σε βάρος της κυρώσεις (28 Απριλίου) καλώντας τις ΗΠΑ να τις άρουν και να σταματήσουν τη στήριξη στο ΗΒ• καλούσαν και τους λαούς των λατινοαμερικανικών κρατών να στηρίξουν την Αργεντινή, παρά το τι έπρατταν οι κυβερνήσεις τους (29 Μαΐου) [33].

Τέλος η ΕΣΣΔ καταδίκασε φραστικά το ΗΒ, τις ΗΠΑ για τη στήριξη που παρείχαν, και τις οικονομικές κυρώσεις της ΕΟΚ, αλλά πέραν της λεκτικής παρέμβασης δε συμμετείχε ουσιαστικά στα τεκταινόμενα της σύγκρουσης. Οι πληροφορίες του ΗΒ για σοβιετική πρόταση παραχώρησης μέσω της Βενεζουέλας πλοίων, αεροσκαφών και πυραύλων εδάφους στην Αργεντινή δεν επιβεβαιώθηκαν. Η Αργεντινή αρνήθηκε πως λάμβανε πληροφορίες από την ΕΣΣΔ, παρά το ότι οι Βρετανοί είχαν παρατηρήσει αυξημένη σοβιετική φωτογραφική δορυφορική δραστηριότητα στα Φώκλαντ [34]. Ωστόσο ανέμενε –μάταια- έμμεση διπλωματική στήριξη από την ΕΣΣΔ, αλλά και την Κίνα, ιδίως καταψηφίζοντας το ψήφισμα 502 του Σ.Α. του ΟΗΕ [35].


Συμπεράσματα


Η σύγκρουση στα Φώκλαντ, που είχε φανεί από το 1979 πως θα επερχόταν, δημιούργησε μια εστία έντασης ανάμεσα σε δύο δυτικά κράτη και επηρέασε τις εξελίξεις στο εσωτερικό τους. Πήγαζε κυρίως από την ανάγκη νομιμοποίησης του βίαιου στρατιωτικού καθεστώτος στην Αργεντινή και προσωρινά πέτυχε το στόχο του, αφού οι Αργεντινοί συσπειρώθηκαν γύρω από τον Γκαλτιέρι. Ωστόσο η ήττα ήταν η αρχή του τέλους της δικτατορίας και οδήγησε σε ελεύθερες εκλογές το 1983. Από την άλλη η Θάτσερ εμφανίστηκε ως δυναμική και ικανή να προστατεύσει τα βρετανικά συμφέροντα ακόμα και στην άκρη του κόσμου. Το γεγονός αυτό αντέστρεψε την αρνητική εικόνα και έπεισε τους ψηφοφόρους να υπερψηφίσουν ξανά τους Συντηρητικούς το 1983. Για τις ΗΠΑ η σύγκρουση ήταν ένα δίλημμα. Έπρεπε να στηρίξουν τη στενή τους σύμμαχο Θάτσερ, όχι όμως απροκάλυπτα, αφού αυτό φοβούνταν πως θα οδηγούσε αντιαμερικανισμό στη Λατινική Αμερική, ακόμα και εμπλοκή της ΕΣΣΔ στη σύγκρουση. Κατάφεραν τόσο να επιζητούν διπλωματική λύση, όσο και να ενισχύουν στρατιωτικά τους Βρετανούς, έως ότου βέβαια στήριξαν ανοιχτά το ΗΒ. Η σύγκρουση ανέδειξε τέλος τη διαίρεση της Λατινικής Αμερικής αλλά και την αλληλεγγύη των ευρωπαϊκών και κοινοπολιτειακών κρατών στο ΗΒ.

Πηγές

Πρωτογενείς:
i. ιστοσελίδα Falklandtimeline
ii. ιστοσελίδα National Security Archive
iii. βάση δεδομένων Ηνωμένων Εθνών
iv. βάση δεδομένων Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών


Δευτερογενείς:

i. Luis Andarcia, Falkland's War: Strategic, Intelligence and Diplomatic Failures, US Army War College, Pennsylvania, 1985.
ii. Duncan Anderson, The Falklands War 1982, εκδ. Osprey Publishing, Οξφόρδη, 2002.
iii. Peter Calvocoressi, Διεθνής Πολιτική, 1945-200, εκδ. Τουρίκη, Αθήνα, 2004, σ. 1105CIA, The World Factbook 2009, εκδ. CIA, Washington DC, 2009.
iv. Alejandro Corbacho, Predicting the Probability of War During Brinkmanship Crises: The Beagle and the Malvinas Conflicts, πανεπιστήμιο CEMA, 2003, Documento de Trabajo no. 244.
v. Norberto Galasso, Historia de la Argentina, εκδ. Colihue, Μπουένος Άιρες, 2011, τ. ΙΙ.
vi. Daniel Gibran, The Falklands War: Britain Versus the Past in the South Atlantic, εκδ. McFarland, Jefferson, 2007.
vii. Wolfgang Heinz & Hugo Frühling. Determinants of Gross Human Rights Violations by State and State-sponsored Actors in Brazil, Uruguay, Chile, and Argentina: 1960–1990, εκδ. Martinus Nijhoff, Χάγη, 1999.
viii. Lisa Martin, Institutions and Cooperation: Sanctions during the Falkland Islands Conflict, International Security, vol. 16, no. 4, Spring, 1992.
ix. John Nott, Here Today, Gone Tomorrow: recollections of an errant politician, εκδ. Politico's Publishing Ltd, Λονδίνο, 2003.
x. Margaret Thatcher, Statecraft: Strategies for a Changing World, εκδ. HarperCollins, Νέα Υόρκη, 2002.
xi. John Young, Η Ευρώπη του Ψυχρού Πολέμου, 1945-1991, πολιτική ιστορία, εκδ Πατάκη, Αθήνα, 2002.


Παραπομπές

[1] CIA, The World Factbook 2009, εκδ. CIA, Washington DC, 2009, ενοτ.: Falkland Islands/Malvinas Islas
[2] Peter Calvocoressi, Διεθνής Πολιτική, 1945-200, εκδ. Τουρίκη, Αθήνα, 2004, σ. 1105
[3] Shackleton Report, HC Deb 08 December 1982, vol 33 σσ.851-860
[4] Συνεδρίαση της Βουλής των Κοινοτήτων, της 2ης Δεκεμβρίου 1980, δημοσίευση λόγου υφυπουργού Εξωτερικών Ridley, δημοσ. σε Falkland Islands Newsletter, αρ. 9, τ. Δεκεμβρίου 1980.
[5] Daniel Gibran, The Falklands War: Britain Versus the Past in the South Atlantic, εκδ. McFarland, Jefferson, 2007, σ. 44
[6] Το κείμενο της δήλωσης διαθέσιμο στην ιστοσελίδα falklandtimeline, διαδικτ.: http://falklandstimeline.wordpress.com/1982-2/
[7] John Young, Η Ευρώπη του Ψυχρού Πολέμου, 1945-1991, πολιτική ιστορία, εκδ Πατάκη, Αθήνα, 2002, σσ. 251-255
[8] Wolfgang Heinz & Hugo Frühling. Determinants of Gross Human Rights Violations by State and State-sponsored Actors in Brazil, Uruguay, Chile, and Argentina: 1960–1990, εκδ. Martinus Nijhoff, Χάγη, 1999. σσ. 236–237.
[9] Απόφ. 18ης Φεβρουαρίου 1977, Reports of International Arbitral Awards, vol. XXI, UN, Ν.Υόρκη, 2006, σσ. 53-264
[10] Norberto Galasso, Historia de la Argentina, εκδ. Colihue, Μπουένος Άιρες, 2011, τ. ΙΙ, σσ. 505-532
[11] Alejandro Corbacho, Predicting the Probability of War During Brinkmanship Crises: The Beagle and the Malvinas Conflicts, πανεπιστήμιο CEMA, 2003, Documento de Trabajo no. 244, σ. 3
[12] Secretary of State Haig’s review to U.S. diplomats in Latin America, 7 May 1982, δημοσ. σε ιστότοπο The National Security Archive (NSA), διαδικτ.: http://www.gwu.edu/~nsarchiv/NSAEBB/NSAEBB374/
[13] Falkland Islands, Haig to Pym and Mendez, April 28, 1982, NSA
[14] Presidential Message to Mrs. Thatcher on Falkland Island Dispute, April 1, 1982, NSA.
[15] President’s Conversation with Argentine President Galtieri, April 2, 1982, NSA.
[16] Ο λόγος της Thatcher ενώπιον του Κοινοβουλίου αυτούσιος στον ιστότοπο falklandtimeline, διαδικτ.: http://falklandstimeline.wordpress.com/1982-2/
[17] Memo [from Secretary of State] to the President: Discussions in London, April 9, 1982, NSA, καθώς και Your Discussions in London, President Reagan to Secretary Haig, April 9, 1982, NSA.
[18] Memo: Secretary’s [Haig] Meeting with Prime Minister Thatcher, April 8: Falkland Crisis, NSA.
[19] Memorandum for the President, April 12, 1982, NSA.
[20] Falkland Dispute, Haig to US Embassy in Buenos Aires καθώς και US Ambassador in Buenos Aires to Haig, April 8, 1982. NSA.
[21] Falkland Dispute: Argentine Proposal, US Embassy in Buenos Aires, April 15, 1982, NSA.
[22] US Peace proposal, April 27, 1982, ιστότοπος falklandtimeline, διαδικτ.: http://www.falklands.info/history/82doc.html
[23] Falklands Crisis: Prospective US measures, US Embassy Buenos Aires, April 30, 1982 καθώς και Falkland Island Disputes, Argentine Air Force Chief to US Deputy Chief of Mission in Argentina, May 1, 1982, NSA.
[24] UNSC Resolution 502, April 3, 1982, Meeting no.: 2350, Code: S/RES/502
[25] Daniel Gibran, σ. 77
[26] UNSC Resolution 505, May 26, 1982, Meeting no: 2368, Code: S/RES/505
[27] Lisa Martin, Institutions and Cooperation: Sanctions during the Falkland Islands Conflict, International Security, vol. 16, no. 4, Spring, 1992.
[28] John Nott, Here Today, Gone Tomorrow: recollections of an errant politician, εκδ. Politico's Publishing Ltd, Λονδίνο, 2003, ενοτ. Falklands: the first week - landing and victory
[29] Luis Andarcia, Falkland's War: Strategic, Intelligence and Diplomatic Failures, US Army War College, Pennsylvania, 1985.
[30] Peruvian Peace Proposal, 5 May 1982, διαδικτ.: http://www.falklands.info/history/82doc010.html
[31] Duncan Anderson, The Falklands War 1982, εκδ. Osprey Publishing, Οξφόρδη, 2002, σ. 72 επ.
[32] Margaret Thatcher, Statecraft: Strategies for a Changing World, εκδ. HarperCollins, Νέα Υόρκη, 2002, σ. 267.
[33] OAS, Res 359 (13 April 1982), 360 (21 April 1982), 1 (28 April 1982), 2 (29 May 1982), διαδικτ.: http://www.falklands.info/history/82doc.html
[34] British Joint Intelligence Committee, Immediate Assessment/JIC82IA29, April 17, 1982, NSA.
[35] Situation in Falkland Islands as of 700 EST, U.S. Embassy Buenos Aires, April 3, 1982, NSA.

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

Παρανομίες από εισπρακτικές εταιρίες και δικαιώματα οφειλετών.


Με αφορμή την επιβολή από την Πολιτεία προστίμων σε βάρος εταιριών ενημέρωσης οφειλετών (εισπρακτικές εταιρίες) κρίνεται σκόπιμη η υπενθύμιση των δικαιωμάτων των οφειλετών. Τα δικαιώματα αυτά είναι ρητά και συγκεκριμένα. Η παραβίασή τους επιφέρει κυρώσεις έναντι των εισπρακτικών και δυστυχώς η παραβίαση αυτή είναι συχνή. Παρά το ότι το οι εισπρακτικές διαρρέουν πως οι παραβιάσεις γίνονται από εταιρίες παράνομα λειτουργούντες, τα πρόστιμα αποδεικνύουν πως παρανομούν και οι πλέον «μεγάλες και γνωστές» νόμιμα λειτουργούντες εταιρίες ενημέρωσης οφειλετών (δελτίο τύπου Υπουργείου Ανάπτυξης της 10ης Οκτωβρίου 2012, διαδικτ.: http://www.mindev.gov.gr/?p=8292).

Παραθέτω ευθύς αμέσως τα δικαιώματα των οφειλετών, όπως αυτά συμπληρώθηκαν από το άρθρο 36 Ν. 4038/2012. Ειδικότερα η τηλεφωνική επικοινωνία από την εταιρία ενημέρωσης οφειλετών για την ενημέρωση του οφειλέτη για ληξιπρόθεσμη απαίτηση επιτρέπεται να πραγματοποιείται μετά την πάροδο δέκα ημερών από την ημέρα που αυτή κατέστη ληξιπρόθεσμη, από τις 9:00 έως 20:00 και μόνο τις εργάσιμες ημέρες. Οι δανειστές-τράπεζες παρέχουν στις εισπρακτικές εταιρίες μόνο τα αναγκαία για την επικοινωνία στοιχεία των οφειλετών. Οι εισπρακτικές χρησιμοποιούν τα δεδομένα των οφειλετών για τους σκοπούς, για τους οποίους διαβιβάσθηκαν τα δεδομένα από τον δανειστή σύμφωνα με το νόμο, καθώς και για την υπεράσπιση δικαιώματος τους ενώπιον των δικαστηρίων ή άλλης δημόσιας αρχής. Απαγορεύεται ρητά στις εισπρακτικές η διαβίβαση των στοιχείων σε τρίτους, με ή χωρίς αντάλλαγμα, καθώς και η χρήση τους για άλλους. Συγκεκριμένα ορίζεται βέβαια πως απαγορεύεται στις εισπρακτικές η πρόσβαση σε αρχεία οικονομικής συμπεριφοράς, όπως στην «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Α.Ε.», ή σε άλλα αρχεία για τη διακρίβωση της πιστοληπτικής ικανότητας του οφειλέτη. Επιπρόσθετα οι εισπρακτικές οφείλουν να καταγράφουν και να τηρούν για ένα έτος το περιεχόμενο της επικοινωνίας προκειμένου να ελέγχεται η παραβίαση του νόμου σε περίπτωση καταγγελίας. Ο οφειλέτης ενημερώνεται υποχρεωτικά για την καταγραφή και το σκοπό της. Το περιεχόμενο της καταγραφής δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε βάρος του οφειλέτη. Επίσης οι εταιρίες παροχής τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών οφείλουν να χορηγούν χωρίς επιβάρυνση στον οφειλέτη ή, μετά από καταγγελία του οφειλέτη στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, εντός δέκα ημερών από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης, κατάσταση με τα συναφή δεδομένα κίνησης των τηλεφωνικών συνδέσεων καθώς και τα αναγνωριστικά στοιχεία του κατόχου της τηλεφωνικής παροχής από την οποία πραγματοποιήθηκε η επικοινωνία με τον οφειλέτη προκειμένου να ελεγχθεί καταγγελία για παραβίαση του νόμου. Επιπλέον οι εταιρείες ενημέρωσης είναι υποχρεωμένες να τηρούν ηλεκτρονικό αρχείο τηλεφωνικών επικοινωνιών ενημέρωσης στις οποίες προβαίνουν προς τον οφειλέτη και να χορηγούν τα στοιχεία αυτά, εφόσον ζητηθούν, στον οφειλέτη ή στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή.

Ισχύουν κατά τα λοιπά τα δικαιώματα του οφειλέτη σύμφωνα με το Ν. 3758/2009. Έτσι σε κάθε προφορική επικοινωνία με τον οφειλέτη, οι εισπρακτικές υποχρεούνται να διαθέτουν εμφανή τον αριθμό προέλευσης κλήσης, να παρέχουν πλήρη και σαφή Ενημέρωση στους οφειλέτες, τόσο για το ονοματεπώνυμο του καλούντος υπαλλήλου και την ιδιότητα του, όσο και για τον αριθμό Μητρώου της εισπρακτικές κατά την έννοια του άρθρου 7 Ν. 3758/2009 και το σκοπό της επικοινωνίας τους. Σε κάθε δε έγγραφη επικοινωνία, είτε με επιστολή είτε με σταθερό μέσο, οι εισπρακτικές υποχρεούνται, πλέον των ανωτέρω, να αναγράφουν, την πλήρη εμπορική επωνυμία τους, την ταχυδρομική διεύθυνση της καταστατικής έδρας τους, με οδό, αριθμό, πόλη, ταχυδρομικό κώδικα, τηλεφωνικό αριθμό, αριθμό τηλεομοιοτυπίας και διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, καθώς και τον αριθμό Μητρώου.

Πολύ σημαντικό πως απαγορεύεται στις εισπρακτικές να εμφανίζονται ως Τράπεζες, δηλαδή να αντιποιούνται με οποιονδήποτε τρόπο κατά την επικοινωνία τους με τους οφειλέτες την επωνυμία ή το διακριτικό τίτλο των δανειστών - εντολέων τους. Ταυτόχρονα πολύ σημαντικό πως απαγορεύεται στις εισπρακτικές να εμφανίζονται ως δικηγόροι ή δικαστικοί επιμελητές καθώς και να ενεργούν πράξεις, οι οποίες ασκούνται αποκλειστικά από δικηγόρους ή δικαστικούς επιμελητές, όπως έρευνα στα υποθηκοφυλακεία ή κτηματολογικά γραφεία, παράσταση σε δημόσιες αρχές, κοινοποίηση δικαστικών ή εξώδικων πράξεων, κίνηση διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης ή με οποιονδήποτε τρόπο συμμετοχή σε αυτήν, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα περί Δικηγόρων. Τέλος απαγορεύεται στις εισπρακτικές να αναθέτουν τη δικαστική διεκδίκηση των οφειλών σε δικηγόρους και δικαστικούς επιμελητές της δικής τους επιλογής, έργο που ανήκει αποκλειστικά στους δανειστές.

Τέλος οι πιο κάτω απαγορεύσεις είναι σαφείς και ρητές, σε σημείο που δε χωρεί αμφισβήτησή τους. Έτσι είναι παράνομες: η άσκηση σωματικής βίας, ψυχολογικής πίεσης περί διακινδύνευσης του επαγγέλματος, των περιουσιακών στοιχείων ή της ζωής του οφειλέτη ή των οικείων του· η επίδειξη προσβλητικής συμπεριφοράς ή η χρήση προσβλητικών εκφράσεων εναντίον του οφειλέτη ή και των οικείων του· η δυσφήμιση ή η απειλή δυσφήμισης του οφειλέτη στο οικογενειακό ή εργασιακό περιβάλλον του· η εκμετάλλευση περιστάσεων αντικειμενικής αδυναμίας του οφειλέτη· η απειλή λήψης μη νόμιμου μέτρου σε βάρος του· η παραπλανητική πληροφόρηση του οφειλέτη· οι κατ’ οίκον ή στο χώρο εργασίας του οφειλέτη επισκέψεις, καθώς και οι επισκέψεις σε άλλους χώρους αυστηρά προσωπικούς, όπως νοσοκομεία· η όχληση των οικείων προσώπων του οφειλέτη· η παραπλανητική χρήση και παρουσίαση εγγράφων που δημιουργούν εσφαλμένα την εντύπωση ότι πρόκειται για δικαστικά έγγραφα· και η οποιαδήποτε επικοινωνία που περιλαμβάνει ανακριβείς πληροφορίες σχετικά με τις συνέπειες αθέτησης πληρωμών.

Σε κάθε περίπτωση που ο οφειλέτης διαπιστώνει τέλεση παρανομίας από κάθε εισπρακτικές εταιρία που τον οχλεί οφείλει να πληροφορηθεί τα δικαιώματά του, να συμβουλευτεί το δικηγόρο του και να προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες ενημέρωσης των αρμόδιων φορέων και άσκησης των δικαιωμάτων του ενώπιον κάθε αρχής ή δικαστηρίου.

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

Ευθύνη των Δήμων για ζημίες πολιτών από πλημμύρες και άλλα ακραία καιρικά φαινόμενα.

Οι Δήμοι οφείλουν να λαμβάνουν συγκεκριμένα μέτρα προκειμένου να προστατέψουν την περιουσία των κατοίκων τους από ακραίες φυσικές καταστροφές, ειδικά από πλημμύρες. Οι παραλείψεις τους αυτές δημιουργούν κινδύνους για καταστροφές από φυσικά φαινόμενα, τα οποία εάν είχαν δημιουργηθεί οι απαραίτητες και εκ του νόμου ουκ άνευ υποδομές, ουδέποτε θα είχαν πλήξει τις ιδιοκτησίες των κατοίκων τους. Οι παραλείψεις αυτές έχουν να κάνουν από τη μια με την έλλειψη κάθε είδους υποδομής αποχετευτικού δικτύου ή απορροής ομβρίων υδάτων σε αστικές ή και αγροτικές περιοχές. Παρά το γεγονός ότι όταν εντάσσονται στο σχέδιο πόλης αγροτικές περιοχές, ο εκάστοτε Δήμος είναι υποχρεωμένος να προβαίνει σε κατασκευή έργων υποδομής, συχνά οι Δήμοι δεν προβαίνουν για λόγους κόστους σε καμία εργασία. Δεν υφίστανται υποδομές κατάλληλες να συγκρατήσουν όμβρια ύδατα ή να προστατέψουν τα κτίσματα που νομιμότατα έχουν ανεγερθεί στις περιοχές εντός σχεδίου πόλης από φυσικές καταστροφές. Από την άλλη, συχνά ρέματα, κανάλια και αποχετεύσεις εμποδίζουν την απορροή των νερών. Πολλές φορές τα παραπάνω είναι καλυμμένα, μπαζωμένα και ελλιπώς καθαρισμένα. Συνεπεία αυτού τα όμβδια ύδατα, τα οποία στην περίπτωση που οι οδοί απορροής ήταν καθαρές και ανοικτές θα διοχετεύονταν εκεί, δεν έχουν διάδρομο διαφυγής. Έτσι δεν μπορούν να απορροφηθούν από το έδαφος αφού ο όγκος των υδάτων είναι τόσο μεγάλος που ξεπερνά τη φυσική απορροφητικότητα του εδάφους και οι μοναδικές διέξοδοι που υπάρχουν είναι καλυμμένες. Συνεπώς οδηγούνται στις γύρω περιοχές, με τη μορφή πλημμύρας. Συνεπώς οι Δήμοι που παραλείπουν να καθαρίσουν τις υποδομές αποχέτευσης και να απομακρύνουν τα φερτά υλικά από αυτές με αποτέλεσμα ευθύνονται για τη δημιουργία και παρουσία κινδύνου επί πολλά έτη. Εάν αντίθετα οι Δήμοι προβούν σε κατασκευή όλων όσων όφειλαν αλλά εμφανίζονται (αφού εντάσσουν στο σχέδιο πόλης μια περιοχή) πως είχαν πράξει, τα ακραία φυσικά φαινόμενα των πλημμύρων θα περιορίζονται και το νερό δε προκαλεί μεγάλες καταστροφές. Νομικά η ευθύνη των Δήμων εδράζεται στο άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα, όπου ορίζεται ότι «για παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του δημοσίου κατά την άσκηση της δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανατεθεί, το δημόσιο ενέχεται σε αποζημίωση, εκτός αν η πράξη ή η παράλειψη έγινε κατά παράβαση διάταξης που υπάρχει για χάρη του γενικού συμφέροντος...», στο άρθρο 106 δε ότι «οι διατάξεις των δύο προηγούμενων άρθρων εφαρμόζονται και για την ευθύνη των δήμων, των κοινοτήτων ή των άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου από πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων που βρίσκονται στην υπηρεσία τους». Ταυτόχρονα η υποχρέωση προς αποζημίωση μπορεί να προκύψει και από παράνομες υλικές ενέργειες ή παράνομες παραλείψεις υλικών ενεργειών των ως άνω οργάνων, οι οποίες εκδηλώνονται συνήθως στο πλαίσιο του καθεστώτος των δημοσίων κτημάτων από το φορέα που είχε την επιμέλεια τους. Ο αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ ζημιογόνου πράξης (παράλειψη αποτροπής πλημμύρας) και αποτελέσματος (βλάβη περιουσιών πολιτών) συνίσταται στην παράλειψη του εναγομένου να κατασκευάσει τα μέτρα υποδομής που έπρεπε να έχει κατασκευάσει και στην παράλειψή του να διατηρεί καθαρές τις αποχετευτικές υποδομές. Το δε γεγονός της πλημμύρας δε συνιστά γεγονός ανώτερης βίας καθώς σχεδόν πάντα το ύψος της βροχόπτωσης είναι αυξημένο όχι όμως πρωτοφανές αφού κατά τη διάρκεια του χειμώνα το ύψος της βροχόπτωσης κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα. Συνεπώς οι παράνομες πράξεις των Δήμων είναι πρόσφορες και ικανές κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων να επιφέρουν την υπερχείλιση των γεωτεμαχίων σε κατοικημένες περιοχές και τη διοχέτευση νερού και φερτών υλικών στα κτίρια. Οι Δήμοι σχεδόν πάντα έχουν τόσο το χρόνο (από την ένταξη στο σχέδιο πόλης έως την ανοικοδόμηση μεσολαβεί σεβαστό χρονικό διάστημα) αλλά και τα μέσα (δεδομένου ότι πρόκειται ιδίως επί «Καλλικράτη» για το μεγάλους σε πληθυσμό και υποδομές δήμους) να προβούν σε κατασκευή των απαραίτητων υποδομών και στον καθαρισμό του αποχετευτικού δικτύου, δίχως να κινδυνεύσει η ικανότητά τους να πληρώσουν τους μισθούς του προσωπικού και τα λειτουργικά τους έξοδα. Συνεπώς υπάρχει τόσο η σχετική πρακτική και κυρίως οικονομική δυνατότητα του των Δήμων, όσο και η εκ μέρους αυτών κακή χρήση της διακριτικής τους ευχέρειας.

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Ολική διαγραφή χρέους τέως εμπόρων (αρ. 60/2012 Ειρηνοδικείου Αλμωπίας, υπερχρεωμένα νοικοκυριά)

Παραθέτω το κείμενο της με αρ.60/2012 απόφασης του Ειρηνοδικείου Αλμωπίας (Αριδαίας), με την οποία «παγώνουν» και προσωρινά «διαγράφονται» ολικά οι οφειλές ζευγαριού μεσήλικων μακροχρόνια άνεργων (προ τριών και έξι ετών αντίστοιχα), τέως ελεύθερων επαγγελματικών. Τα ενδιαφέροντα σημεία έχουν να κάνουν: 1) με το γεγονός του ότι το Δικαστήριο κρίνει πως υπάρχει στους δανειολήπτες «πραγματική αδυναμία καταβολών και ελαχίστου ακόμα ποσού». Επομένως το δικαστήριο μπορεί «να καθορίζει μηνιαίες καταβολές μικρού ύψους ή και μηδενικές ακόμη». 2) με το γεγονός πως οι δανειολήπτες δεν ευθύνονται για την υπερχρέωσή τους, η οποία συντελέστηκε εξαιτίας της οικονομικής κρίσης που τους οδήγησε σε ανεργία. «η εισοδηματική στενότητα, τα υψηλά επιτόκια στο χώρο ιδίως της καταναλωτικής πίστης, οι επιθετικές πρακτικές προώθησης των πιστώσεων, ατυχείς προγραμματισμοί, απρόβλεπτα γεγονότα στη ζωή των. δανειοληπτών (απώλεια εργασίας, περικοπές μισθών, κ.λ.π.), αποτέλεσαν παράγοντες οι οποίοι, δρώντας κάτω από την απουσία θεσμών συμβουλευτικής υποστήριξης των καταναλωτών σε θέματα υπερχρέωσης, συνέβαλαν ανενόχλητα στην αυξανόμενη υπερχρέωση νοικοκυριών, τα οποία, αδυνατώντας στη συνέχεια να αποπληρώσουν τα χρέη τους υπέστησαν και υφίστανται, τις αλυσιδωτά επερχόμενες καταστροφικές. συνέπειές της, προκειμένου δε να αντιμετωπιστεί το πραγματικό, ιδιαίτερα μεγάλο και οξυμμένο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας κατά τρόπο ουσιαστικό, σύγχρονο, θεσμικό, εναρμονισμένο με τις επιταγές ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους δικαίου, η πολιτεία θέσπισε τις διατάξεις του νόμου 3869/2010». 3) με το γεγονός πως αναγνωρίζεται η πτώση των τιμών των ακινήτων στην επαρχία εξαιτίας «των πτωτικών τάσεων της αγοράς ακινήτων λόγω της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας». Αναγνωρίζεται έτσι πως η αντικειμενική αξία είναι ίση της εμπορικής ακόμα και όταν η πρώτη είναι πολύ μικρή (διαμέρισμα 70 τ.μ. αξίας μόλις 27.000 Ευρώ). Παρά το ότι η απόφαση ορίζει επανεκδίκαση της υπόθεσης για να διαπιστωθεί αν «θα έχει βελτιωθεί σημαντικά η οικονομ?ική κατάστασή τους με την εξεύρεση εργασίας», ωστόσο είναι σχεδόν βέβαιο πως εξηντάρηδες σε καιρό βαθειάς οικονομικής κρίσης, δεν θα βρουν δουλειά και άρα το Δικαστήριο θα τους διαγράψει οριστικά όλο το χρέος. Αρχικά δάνεια από την Εθνική Κτηματική Τράπεζα της Ελλάδος (απορροφήθηκε από την Εθνική): 1) στεγαστικό 7 εκατ. δρχ., 23.04.1996, σημερινή οφειλή 26.655,70 Ευρώ. 2) επισκευαστικό 1,05 εκατ. δρχ., 07.04.1997, σημερινή οφειλή 5.969,17 Ευρώ. Η σύζυγος πριν μείνει άνεργη είχε επιχείρηση εμπορίας ενδυμάτων και έκλεισε το 2006, ενώ ο σύζυγος -μικροπωλητής οικιακών ειδών σε λαϊκές αγορές- έμεινε άνεργος και διέκοψε τις εργασίες του το 2008. οι υπερχρεωμένοι πληρώσαν μέχρι τη στιγμή που καταθέσαμε την αίτηση στο δικαστήριο 37.000 €. Δηλαδή πολύ περισσότερα από τις 23.624,36 Ευρώ που δανείστηκαν (προσθέστε και 32.624,87 Ευρώ που τους "πάγωσε" το δικαστήριο, δηλαδή σύνολο τα δύο δάνεια θα τους κόστιζαν 69.624,87 Ευρώ) και πολύ περισσότερα από τη σημερινή αξία του σπιτιού τους. Το κείμενο της απόφασης έχει ως εξής: Αριθμός 60/2012 ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΛΜΩΠΙΑΣ (Εκουσία Δικαοδοσία) Αποτελούµενο από τον Ειρηνοδίκη Αλµωπίας Ηλία Παπαδόπουλο και τη γραµµατέα Μαριάνθη Πανέλου Λαδά. Συνεδρίασε δηµόσια και στο ακροατήριό του στις 8 Ιουνίου 2012, για να δικάσει την εξής υπόθεση εκουσίας δικαιοδοσίας, µεταξύ : Των αιτούντων: 1) ……………….. του …….. και της …………. και 2) ………… του ………. και της ………., κατοίκων Αριδαίας (……….) Ν. Πέλλας, που παραστάθηκαν ο µεν πρώτος µετά η δε δεύτερη δια του πληρεξουσίου τους δικηγόρου Έδεσσας Εµµανουήλ Εµµανουηλίδη. Της πιστώτριας στην οποία κοινοποιήθηκε η αίτηση: Της ανώνυµης τραπεζικής εταιρείας µε την επωνυµία «……………. ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.», που εδρεύει στην Αθήνα (…………..) και εκπροσωπείται νόµιµα, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου της δικηγόρου Θωµά Παπατάσου. Οι αιτούντες κατέθεσαν την από 9-8-2011 και µε αύξοντα αριθµό έκθεσης κατάθεσης 157/11-8-2011 αίτησή τους, που απευθύνεται προς το Δικαστήριο αυτό, για όσους λόγους επικαλούνται σ' αυτή, η συζήτηση της οποίας προσδιορίστηκε αρχικά για την δικάσιµο της 13-1-2012 και µετά από αναβολές για αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας. Κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από το σχετικό πινάκιο στη σειρά της και κατά τη συζήτησή της στο ακροατήριο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και τις προτάσεις τους, τις οποίες ανέπτυξαν και προφορικά. ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ Σύµφωνα µε τη διάταξη της παρ. 5 του άρθρου 8 Ν. 3869/2010, δεν αποκλείεται η εµφάνιση στην πράξη ακραίων ή εξαιρετικών περιπτώσεων οφειλετών, οι οποίοι έχουν πραγματική. αδυναµία καταβολών και ελαχίστου ακόµα ποσού. Τούτο ενδεικτικά µπορεί να συµβεί σε περιπτώσεις χρόνιας και χωρίς υπαιτιότητα του οφειλέτη ανεργίας, σοβαρών προβληµάτων υγείας ή άλλου µέλους της οικογένειάς του, ανεπαρκούς εισοδήµατος για την κάλυψη των βασικών στοιχειωδών αναγκών ή άλλων λόγω ισοδύναµης βαρύτητας. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν τηρείται ο κανόνας που επιβάλλεται µε την παρ. 2, αλλά επιτρέπεται στο δικαστήριο να καθορίζει µηνιαίες καταβολές µικρού ύψους ή και µηδενικές ακόµη, εφόσον διατυπώνεται σχετικό αίτηµα από τον οφειλέτη. Το δικαστήριο προβαίνοντας σε εφαρµογή της διατάξεως του εδ. α' τις παρ. 5 του άρθρου 8, ορίζει µε την ίδια απόφαση νέα δικάσιµο που απέχει από την προηγούµενη όχι λιγότερο από πέντε (5) µήνες για επαναπροσδιορισµό των µηνιαίων καταβολών. Στη νέα αυτή δικάσιµο είτε επαναλαµβάνει την προηγούµενη απόφασή του, είτε προσδιορίζει εκ νέου τις καταβολές προς τα πάνω ή προς τα κάτω, αν συντρέχει περίπτωση. Για τη νέα δικάσιµο οι διάδικοι (οφειλέτης-πιστωτές), ενηµερώνονται µε δική τους επιµέλεια (βλ. Αθανάσιο κρητικό, ρύθµιση των οφειλών υπερχρεωµένων φυσικών προσώπων, σελ. 138-129, ΕιρΛαρ 106/2011 Α' δηµοσίευση ΝΟΜΟΣ). Με την κρινόµενη αίτησή τους οι αιτούντες, οι οποίοι είναι σύζυγοι, επικαλούµενοι έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας και µόνιµη αδυναµία πληρωµής των ληξιπρόθεσµων χρηµατικών οφειλών τους προς την πιστώτρια, που αναφέρεται στην περιεχόµενη στην αίτηση αναλυτική κατάσταση, ζητούν, όπως σαφώς συνάγεται από το όλο περιεχόµενο της αίτησης, τη ρύθµιση των χρεών τους σύµφωνα µε τα σχέδια διευθέτησης που υποβάλλουν και αφού ληφθούν υπόψη η περιουσιακή τους κατάσταση, όπως αυτή εκτίθεται και οι δυνατότητες της αµοιβαίας συνεισφοράς, µε σκοπό την απαλλαγή τους απ' αυτά και την εξαίρεση της εκποίησης της κύριας κατοικίας τους που αναφέρεται στην εν λόγω σίτηοη, της οποίας είναι συγκύριοι κατά ποσοστό 50% έκαστος. Με το παραπάνω περιεχόµενο η αίτηση' αρµόδια φέρεται για συζήτηση στο Δικαστήριο αυτό, κατά την διαδικασία της εκούσιας διαδικασίας των άρθρων 741 επ. ΚΠολΔ (άρθρο 3 ν.3869/2010), εφόσον για το παραδεκτό της α) τηρήθηκε η προδικασία του εξωδικαστικού συµβιβασµού µε τη διαµεσολάβηση προσώπου απ' αυτά που έχουν σχετική εξουσία από το νόµο (βλ. άρθρο 2 ν.3869/2010), ο οποίος απέτυχε, όπως βεβαιώνεται από το διαµεσολαβητή Δικηγόρο Έδεσσας Εµµανουήλ Εµµανουηλίδη, β) κατατέθηκε µέσα στην εξάµηνη προθεσµία του άρθρου 2 παρ.1 ν.3869/2010 από την αποτυχία του εξωδικαστικού συµβιβασµού και γ) δεν εκκρεµεί άλλη αίτηση των αιτούντων για ρύθµιση των χρεών τους στο Δικαστήριο αυτό ή άλλο Ειρηνοδικείο της χώρας, ούτε έχει απορριφθεί προγενέστερη αίτησή τους για ουσιαστικούς λόγους όπως διαπιστώθηκε µετά από αυτεπάγγελτο έλεγχο κατ' άρθρο 13 παρ. 2 του ν.386/Ι210 (βλ. σχετικές βεβαιώσεις των γραµµατέων του Δικαστηρίου αυτού και του Ειρηνοδικείου Αθηνών). Τέλος δε παραδεκτά σωρεύονται στο ίδιο δικόγραφο οι δύο αιτήσεις των αιτούντων δεδοµένου ότι συνδέονται µεταξύ τους µε το δεσµό της απλής οµοδικίας (βλ. Ειρ. Θεσ/νίκης 6546/2011 αδηµ.) Παραδεκτά εισάγεται για συζήτηση µετά α) την εµπρόθεσµη και νοµότυπη κλήτευση της µετέχουσας πιστώτριας και επίδοση σ' αυτήν των- εγγράφων που προβλέπονται στο άρθρο 5 παρ.1 του v.3869/2010, και β) την εµπρόθεσµη κατάθεση στη γραµµατεία του Δικαστηρίου αυτού των εγγράφων του άρθρου 4 παρ.2 και 4 ν.3869/2010 (,βεβαίωση αποτυχίας εξωδικαστικού συµβιβασµού, υπεύθυνη δήλωση για την ορθότητα και πληρότητα των καταστάσεων κλπ.). Είναι δε ορισµένη καθότι εµπεριέχονται σ' αυτή όλα τα απαιτούµενα στοιχεία που αναφέρονται στην παρ.1 του άρθρου 1 και στην παρ.1 του άρθρου 4 του ν.3869/2010, παρά τις περί του αντιθέτου αιτιάσεις της καθ' ης συµµετέχουσας πιστώτριας τράπεζας. Ο ισχυρισµός αυτής ότι το περιλαµβανόµενο στην αίτηση αίτηµα των αιτούντων είναι αόριστο, καθόσον οι τελευταίοι ζητούν να υπαχθούν στις διατάξεις του ν. 3869/2010, επειδή βρίσκονται σε µόνιµη αδυναµία εκπληρώσεως των ληξιπρόθεσµων χρηµατικών οφειλών τους, χωρίς να εξειδικεύουν τα πραγµατικά περιστατικά τα οποία τους περιήγαγαν σε µόνιµη και ανυπαίτια αδυναµία πλήρωµής των δανειακών τους υποχρεώσεων και χωρίς να δικαιολογούν την περιέλευσή τους σε κατάσταση µόνιµης αδυναµίας αποπληρωµής των χρεών τους, δεν είναι βάσιµος, διότι ο νόµος δεν ορίζει το περιεχόµενο του αιτήµατος, σύµφωνα δε µε το άρθρο 1 του ιδίου νόµου, σκοπός του οφειλέτη είναι η ρύθµιση των οφειλών του, αυτος δε ο σκοπός καθίσταται σαφής στο αίτηµα των αιτούντων µε την παραπάνω διατύπωση. Επίσης, ο έτερος ισχυρισµός της καθ’ ης συµµετέχουσας περί αοριστίας της ένδικής αίτησης για το λόγο ότι πέραν της γενικόλογης αναφοράς των αιτούντων πως βρίσκονται ανυπαίτια σε µόνιµη αδυναµία πληρωµής των ληξιπρόθεσµων χρεών, δεν φαίνεται να υπάρχουν ειδικοί λόγοι ή έκτακτες συνθήκες και απρόβλεπτα γεγονότα (ανεργία, πρόβληµα υγείας, µεταβολή οικογενειακής κατάστασης κλπ) που συνέτρεξαν, ώστε να οδηγήσουν αυτούς σε µόνιµη αδυναµία πληρωµής των ληξιπρόθεσµων υποχρεώσεών τους και ως εκ τούτου να δικαιολογείται η υπαγωγή τους στις ευνοϊκές διατάξεις του ν, 3869/2010, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιµος διότι ακριβώς η υπερχρέωση των πολιτών και ο εξ αυτής αποκλεισµός τους από την οικονοµική και κοινωνική δραστηριότητα οδήγησε στη θέσπιση του εφαρµοζόµενου µε την παρούσα νόµου µε σκοπό την απελευθέρωση των οφειλετών από την κατάσταση παραγωγικής αδράνειας και εγκλωβισµού στην οποία έχουν περιέλθει, ενώ οι ειδικοί λόγοι. ή έκτακτες συνθήκες ως αιτία της µόνιµης αδυναμίας πληρωµής χρεών έχουν να κάνουν µε την περίπτωση, που. προβλέπεται στη διάταξη του άρθρου 8 παρ, 5 ν, 3860/2010 και αφορά τη δυνατότητα του Δικαστηρίου για προσδιορισµό µικρού ύψους ή µηδενικών καταβολών και τον επαναπροσδιορισµό αυτών µετά από νέα δικάσιµο µε την προοπτική να αυξηθεί αυτό εάν το παρόν Δικαστήριο κρίνει στη συνέχεια ότι υπάρχει η σχετική δυνατότητα. Περαιτέρω, η αίτηση είναι νόµιµη, στηριζόµενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 5ι 6 παρ. 3, 8ι 9 και 11 του ν. 3869/2010, καθόσον µε βάση τα εκτιθέµενα σ' αυτή περιστατικά συντρέχουν οι προϋποθέσεις υπαγωγής των αιτούντων στη ρύθµιση του νόρου, εφόσον πρόκειται για φυσικά πρόσωπα, στερούµενα πτωχευτικής ικανότητας, τα χρέη τους δεν περιλαµβάνονται στα εξαιρούµενα της ρύθµισης και έχουν ήδη περιέλθει σε κατάσταση µόνιµης αδυναµίας πληρωµής των ληξιπρόθεσµων χρεών τους, εποµένως από τη στιγµή που δεν επιτεύχθηκε δικαστικός συµβιβασµός µεταξύ των αιτούντων και της πιστώτριάς του, πρέπει η αίτηση να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιµότητα. Ωστόσο, ο ισχυρισµός της καθ' ης ότι η κρινόµενη αίτηση ασκείται καταχρηστικά είναι απορριπτέος ως µη νόµιµος, διότι τα επικαλούµενα πραγµατικά περιστατικά, ακόµη και αν υποτεθεί ότι είναι αληθινά, δεν µπορούν να υπαχθούν στη διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ, (ΕιρΘεσ 309/2011 σε ΝΟΜΟΣ), καθόσον η προσφυγή των αιτούντων στις διατάξεις του ν. 3869/2010 αποτελεί δικαίωµά τους, η αίτησή τους δε θα γίνει δεκτή από το αρµόδιο ειρηνοδικείο, µόνο µε τη διαπίστωση της ύπαρξης των προϋποθέσεων του άρθρου 2 του νόµου αυτού και εφόσον, βέβαια, οι αιτούντες δεν περιήλθαν µε δόλο σε µόνιµη αδυναµία πληρωµής των ληξιπρόθεσµων χρηµατικών οφειλών τους στοιχείο, το οποίο αν αποδειχθεί από την πιστώτρια τράπεζα, θα έχει ως αποτέλεσµα την απόρριψη της αίτησης ως ουσιαστικά αβάσιµης. Εξάλλου, η εισοδηµατική στενότητα, τα υψηλά επιτόκια στο χώρο ιδίως της καταναλωτικής πίστης, οι επιθετικές πρακτικές προώθησης των πιστώσεων, ατυχείς προγραµµατισµοί, απρόβλεπτα γεγονότα στη ζωή των. δανειοληπτών (απώλεια εργασίας, περικοπές µισθών, κ.λ.π.), αποτέλεσαν παράγοντες οι οποίοι, δρώντας κάτω από την απουσία θεσµών συµβουλευτικής υποστήριξης των καταναλωτών σε θέµατα υπερχρέωσης, συνέβαλαν ανενόχλητα στην αυξανόµενη υπερχρέωση νοικοκυριών, τα οποία, αδυνατώντας στη συνέχεια να αποπληρώσουν τα χρέη τους υπέστησαν και υφίστανται, τις αλυσιδωτά επερχόµενες καταστροφικές. συνέπειές της, προκειµένου δε να αντιµετωπιστεί το πραγµατικό, ιδιαίτερα µεγάλο και οξυµµένο πρόβληµα της ελληνικής κοινωνίας κατά τρόπο ουσιαστικό, σύγχρονο, θεσµικό, εναρµονισµένο µε τις επιταγές ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους δικαίου, η πολιτεία θέσπισε τις διατάξεις του νόµου 3869/2010 (ΜονΠρωτΑθ 8326/2010 σε ΝΟΜΟΣ, όπου και παραποµπή στην αιτιολογική έκθεση του ν. 3869/2010). Από την εκτίµηση της ένορκης κατάθεσης του µάρτυρα απόδειξης και της ανωµοτί κατάθεσης του πρώτου αιτούντος, που εξετάστηκαν στο ακροατήριο αυτού του Δικαστηρίου, που περιέχονται στα ταυτάριθµα µε την απόφαση αυτή πρακτικά συνεδριάσεως, τα έγγραφα που παραδεκτά και νόµιµα προσκοµίζουν και 'επικαλούνται, οι διάδικοι, από τις οµολογίες που συνάγονται από τους ισχυρισµούς των διαδίκων (άρθρο 261 ΚΠολΔ) και απ' όλη γενικά τη διαδικασία αποδείχθηκαν τα παρακάτω: Οι αιτούντες είναι σύζυγοι και από τον γάµο τους έχουν δύο ενήλικα τέκνα, ήτοι ένα θήλυ, ηλικίας 26 ετών, το οποίο φέρεται να είναι γραµµένο από 29-9-2004 στο τµήµα Λογιστικής του ΤΕΙ ΣΕΡΡΩΝ (βλ. την από 9-1-2012 βεβαίωση του εν λόγω ιδρύµατος) και ένα άρρεν ηλικίας 23 ετών τα οποία διαµένουν στην πατρική οικία µε τους γονείς τους. Ο πρώτος αιτών …………… του ………, ηλικίας σήµερα 55 ετών, από το έτος 2002 εργαζόταν ως µικροπωλητής στις λαϊκές αγορές ήτοι πωλούσε διάφορα οικιακά σκεύη, µαχαιροπήρουνα, πιατικά, γυαλικά, είδη πορσελάνης και αγγειοπλαστικής την δραστηριότητά του δε αυτή διέκοψε την 18-11-2008 (βλ. την µε αριθµό δήλωσης 229/18-11-2008 βεβαίωση διακοπής εργασιών φυσικού προσώπου επιτηδευµατία του αρµοδίου υπαλλήλου της Δ.Ο.Υ. Αριδαίας). Κατά τους ισχυρισµούς του ιδίου, αυτός (πρώτος αιτών) είναι άνεργος από 9-12-2009 έως και σήµερα, γεγονός το οποίο επιβεβαιώνει και ο µάρτυρας απόδειξης (βλ. κατάθεση του µάρτυρα που περιέχεται στα ταυτάριθµα πρακτικά παρούσας όπου αναφέρει « ... Γνωρίζω ότι ο αιτών είναι άνεργος και πριν από 3 χρόνια ασχολούνταν µε τις λαϊκές αγορές). Η δεύτερη αιτούσα ……………….. του ………, ηλικίας σήµερα 57 ετών, διέθετε µέχρι την 2-5-2006 δική της ατοµική επιχείρηση (βιοτεχνία ενδυµάτων), την οποία και έκλεισε και έκτοτε παραµένει άνεργη (βλ. τις αριθµ. πρωτ. 2476 και 2478/6-6-2011 βεβαιώσεις του ΟΑΕΔ, Αριδαίας σχετ. µε το χρόνο ανεργίας των αιτούντων). Λόγω δε της µακροχρόνιαςονεργίας τους έχουν περιέλθει σε µόνιµη και διαρκή αδυναµία να πληρώσουν τις ληξιπρόθεσµες χρηµατικές οφειλές τους. Έχουν στην συγκυριότητά τους κατά ποσοστό 50% έκαστος, ένα αυτοτελές και διαιρεµένο διαµέρισµα, επιφάνειας 68,50 τ.µ., (82,50 Τ.µ. µικτά) στο δεύτερο όροφο, επί τετραώροφης οικοδοµής σε οικόπεδο έκτασης …….. τ.µ., στο ……ο Ο.Τ. του συνοικισµού Αριδαίας του Δήµου Αλµωπίας Ν. Πέλλας, επί της οδού …….. …., του οποίου η εµπορική αξία ανέρχεται στο ποσό των 27.000,00 ευρώ, καθόσον κατά την κρίση του Δικαστηρίου αυτή δεν υπολείπεται της αντικειµενικής, λαµβανοµένων υπόψη της παλαιότητας της οικίας, της περιοχής στην οποία βρίσκεται (πόλη της Αριδαίας), του εµβαδού της, της αντικειµενικής της αξίας (βλ. ΕΤΑΚ του έτους 2009, το οποίο προσδιορίζει την αντικειµενική αξία του ακινήτου αυτού) και των πτωτικών τάσεων της αγοράς ακινήτων λόγω της δυσµενούς οικονοµικής συγκυρίας. Σε χρόνο προγενέστερο του έτους από την κατάθεση της ένδικης αίτησης οι αιτούντες είχαν αναλάβει τα παρακάτω χρέη, -τα οποία υπολογίζονται µε την τρέχουσα αξία του κατά το χρόνο αυτό, κατά το χρόνο κοινοποίησης της αίτησης, µε εξαίρεση τα εµπραγµάτως ασφαλισµένα στεγαστικά δάνεια των. οποίων ο εκτοκισµός συνεχίζεται µε το επιτόκιο της ενήµερης οφειλής µέχρι το χρόνο έκδοσης της παρούσας απόφασης- (άρθρ. 6 παρ. 3 ν. 3869/2010 βλ. σε Κρητικό «Ρύθµιση των οφειλών υπερχρεωµένων φυσικών προσώπων» σελ. 99): 1) Ο ………………… προς την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε. το συνολικό ποσό των 20.686,53 ευρώ, που προέρχεται από την υπ' αριθµ. 0350416230 σύµβαση στεγαστικού δανείου και µε αριθµ. λογαριασµού 0000000350416230 (κοινή οφειλή µετά της συζύγου) και 2) η ……………………… προς την ...... Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε. το συνολικό ποσό των 26.655,70 ευρώ, που προέρχεται α) από την υπ' αριθµ. 0350416230 σύµβαση στεγαστικού δανείου και µε αριθµ. λογαριασµού 0000000350416230, ποσού 20.686,53 ευρώ (κοινή οφειλή µετά του συζύγου) και β) από τη με αριθµ. 0350790086 σύµβαση στεγαστικού δανείου και µε οριθµ-λογοριοσρού 0000000350790086, ποσού 5.969,17 ευρώ. Έχουν πάψει δε να εξυπηρετούν τα δάνειά τους αυτά, τα οποία ανέρχονται σε σηµαντικό ύψος για την οικονοµική τους κατάσταση .και έτσι έχουν περιέλθει σε µόνιµη και διαρκή αδυναµία να πληρώνουν τα ληξιπρόθεσµα αυτά χρέη προς την καθ' ης πιστώτριά τους, η δε αδυναµία τους αυτή δεν οφείλεται σε δόλο, όπως ισχυρίζεται η τελευταία και τούτο διότι δε νοείται δολιότητα των δανειοληπτών µε µόνη την ανάληψη δανειακής υποχρεώσεώς τους, της οποίας η εξυπηρέτηση είναι επισφαλής, αλλά απαιτείται και η από τους δανειολήπτες πρόκληση άγνοιας της επισφάλειας από τους πιστωτές. Άλλη πηγή εισοδήµατος δεν διαθέτουν οι αιτούντες. Από τα ανωτέρω απεδείχθη ότι οι αιτούντες έχουν περιέλθει χωρίς δόλο σε πραγµατική αδυναµία καταβολής και ελαχίστων ακόµη χρηµατικών ποσών και σχεδόν µηδαµινών, ως εισηγούνται µε το προτεινόµενο σχέδιο συµβιβασµού, δεδοµένου ότι οι ίδιοι είναι µακροχρόνια άνεργοι, ήτοι πλέον της τριετίας ο πρώτος και της εξαετίας η δεύτερη και δεν έχουν εισοδήματα ή έχουν ελάχιστα (βλ. τα κοινά εκκαθαριστικά σηµειώµατα των αιτούντων των οικονοµικών ετών 2009, 2010 και 2011, από τα οποία προκύπτει ότι για τα έτη 2009 και 2010 παρουσιάζουν µηδενικό εισόδηµα ενώ για το έτος .2011 το κοινό δηλωθέν τους εισόδηµα ανέρχεται στο ποσό των 3.430,00 ευρώ για τον καθένα). Οπότε, συντρέχουν στο πρόσωπό τους οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή τους στη ρύθµιση του ν. 3869/2010, πλην όµως λόγω του ότι η δυσµενής οικονοµική κατάστασης των αιτούντων κρίνεται προσωρινή, καθώς δεν είναι δυνατό να διαγνωστεί ο χρόνος που θα παραµείνουν άνεργοι αµφότεροι ώστε να µπορέσουν να αυξήσουν τα εισοδήµατά τους, και κατ' ακολουθία είναι δυνατό να υπάρξει βελτίωση της οικονοµικής τους κατάστασης, πρέπει για το λόγο αυτό το Δικαστήριο να αναβάλει την έκδοση της αποφάσεως και να ορίσει νέα δικάσιµο, όχι νωρίτερα από πέντε µήνες για επαναπροσδιορισµό των µηνιαίων καταβολών τους θεωρώντας ότι εντός του χρονικού διαστήµατος µέχρι τη νέα δικάσιµο, θα έχει βελτιωθεί σηµαντικά η οικονοµική κατάστασή τους µε την εξεύρεση εργασίας, σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 8 παρ. 5 ν. 3869/2010. Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται κατ' άρθρο 8 παρ. 6 του ν. 3869/2010. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΔΙΚΑΖΕΙ αντιµωλία των διαδίκων. ΑΝΑΒΑΛΛΕΙ την έκδοση της απόφασης. ΟΡΙΖΕΙ νέα δικάσιµο για επαναπροσδιορισµό των µηνιαίων καταβολών των αιτούντων την 22 Μαρτίου του έτους 2013 κατά το χρόνο και τόπο που συνεδριάζει το Δικαστήριο. ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δηµοσιεύθηκε στην Αριδαίας στις 18 Ιουλίου 2012, σε έκτακτη και δηµόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.

Σάββατο 11 Αυγούστου 2012

Η προσωρινή διαταγή σε υποθέσεις με υπερχρεωμένα νοικοκυριά.

Στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων προβλέπεται η δυνατότητα κατάθεσης αιτήματος στο δικαστήριο που εκκρεμούν τα ασφαλιστικά μέτρα για τη χορήγηση προσωρινής διαταγής. Με την προσωρινή διαταγή ρυθμίζεται νομικά μια κατάσταση εωσότου εκδικαστούν τα ασφαλιστικά μέτρα. Ταυτόχρονα, στη διαδικασία των υπερχρεωμένων νοικοκυριών υπάρχει πρόβλεψη να δικάζονται οι αιτήσεις στα Ειρηνοδικεία το πολύ έξι μήνες μετά την κατάθεσή τους. Ωστόσο λόγω έλλειψης υποδομών (ανεπάρκεια δικαστών, υπαλλήλων, αιθουσών) και του ασυνήθιστα μεγάλου αριθμού αιτήσεων ρύθμισης οφειλών που κατατίθενται, οι δικάσιμοι που προσδιορίζονται οι υποθέσεις αυτές ανάγονται και έως σε πέντε χρόνια από την κατάθεση. Στο χρονικό αυτό διάστημα προβλέπεται από το νόμο 3869/2010 η εν τοις πράγμασι αναστολή των καταδιωκτικών μέσων των δανειστών-τραπεζών σε βάρος του υπερχρεωμένου οφειλέτη. Αυτό με την έννοια του ότι παρέχεται η δυνατότητα στον υπερχρεωμένο οφειλέτη να αιτηθεί την αναστολή των μέσω εκτέλεσης (διαταγές πληρωμής, δικαστικές αποφάσεις, εντολές κατάσχεσης, πλειστηριασμοί) εωσότου δικαστεί η αίτηση του περί ρύθμισης των οφειλών του. Βέβαια σε αυτή την περίπτωση ο οφειλέτης προσπαθεί να προλάβει μια κατάσταση, δηλαδή να αποτρέψει την τράπεζα να προβεί σε αναγκαστική εκτέλεση σε βάρος της περιουσίας του• εκ του νόμου συνάγεται πως θα οδηγηθεί ο οφειλέτης σε δικαστική νίκη. Ο οφειλέτης προκειμένου να προλάβει μια κατάσταση, δηλαδή την αναστολή των μέσων εκτέλεσης των τραπεζών σε βάρος του, μπορεί να αιτηθεί τη χορήγηση προσωρινής διαταγής σε βάρος των πιστωτών του. Η προσωρινή διαταγή έχει διττό νόημα. Αφενός μεν αφορά τις συχνές περιπτώσεις που μια τράπεζα προβαίνει σε –μη σύννομη- παρακράτηση καταθέσεων, συντάξεων, επιδομάτων ή κάθε άλλου κονδυλίου που υφίσταται στους τραπεζικούς λογαριασμούς του οφειλέτη. Το φαινόμενο αυτό είναι δυστυχώς συχνό αφού τόσο οι μισθωτοί όσο και οι συνταξιούχοι εισπράττουν μισθούς και συντάξεις μέσω τράπεζας. Με την προσωρινή διαταγή αποτρέπεται ο κίνδυνος η τράπεζα να παρακρατά τμήμα των χρημάτων του οφειλέτη. Αφετέρου δε αφορά σε περιπτώσεις ιδίως δημοσίων υπαλλήλων, στρατιωτικών και συνταξιούχων του δημοσίου όπου υφίσταται παρακράτηση της δόσης τους από τράπεζες ή το ταμείο παρακαταθηκών και δανείων. Με τη χορήγηση της προσωρινής διαταγής διατάσσεται από το Ειρηνοδικείο ο πιστωτής να πάψει την παρακράτηση της δόσης του οφειλέτη εωσότου δικαστεί η υπόθεσή του. Συνεπώς μέχρι να δικαστεί η υπόθεση ο οφειλέτης δε λαμβάνει «κουρεμένο» το μισθό του αλλά αντίθετα παύει η παρακράτηση μέρους ή και όλου του ποσού που παρακρατά ο πιστωτής. Τρία σημεία θα πρέπει να τονιστούν για τη διαδικασία έκδοσης της προσωρινής διαταγής. Το ένα αφορά το ότι στην προσωρινή διαταγή συχνά δεν είναι απαραίτητη η κοινοποίηση της αίτησης στον αντίδικο. Κατά τον τρόπο αυτό ο οφειλέτης μπορεί να αποδείξει τους ισχυρισμούς του (μέσω μαρτύρων και εγγράφων) ιδίως ως προς τον κίνδυνο που υφίσταται η περιουσία του (καταθέσεις, μισθοί, συντάξεις) από τους πιστωτές μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης, χωρίς να υπάρχει πάντα η στείρα αντίκρουση που οι πιστωτές προβάλουν στις εκδικάσεις τέτοιων υποθέσεων. Το άλλο έχει να κάνει με το γεγονός πως η προσωρινή διαταγή δίδεται ιδίως σε Ειρηνοδικεία που οι χρόνοι αναμονής για εκδίκαση των υποθέσεων υπερχρεωμένων νοικοκυριών είναι πολύ μεγάλοι. Τέτοια Δικαστήρια είναι αυτά των μεγάλων αστικών κέντρων και ιδίως της Θεσσαλονίκης και της Αττικής. Τέλος σημαντικό είναι η προσωρινή διαταγή να δίδεται όχι μέχρι της στιγμή της εκδίκασης της υπόθεσης στο ακροατήριο, αλλά μέχρι την έκδοση της απόφασης. Αυτό καθώς συχνά μεσολαβεί μεγάλο χρονικό διάστημα ανάμεσα στη συζήτηση της υπόθεσης και την έκδοση της απόφασης. Εναλλακτικά υπάρχει πάντα η δυνατότητα να αιτείται ο οφειλέτης την ανανέωση της προσωρινή διαταγής στο ακροατήριο, ώστε η τελευταία να καταλαμβάνει το χρόνο μέχρι την έκδοση και την επίδοση της απόφασης στους διαδίκους. Συνοπτικά, η προσωρινή διαταγή στις υποθέσεις για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά είναι πολύ σημαντική και δε θα πρέπει να παραγνωρίζεται ο ρόλος της. Αυτός συνίσταται στην προσωρινή οικονομική ανακούφιση του υπερχρεωμένου οφειλέτη, αφού και απαλλάσσεται από το φόβο των δικαστικών ενεργειών από τους πιστωτές σε βάρος του αλλά και μπορεί να παύσει ή να μειωθεί η παρακράτηση οφειλών του από το μισθό ή τη σύνταξή του.

Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012

ΕΡΤ3-Εφημερίδα Μακεδονία: Παρουσίαση απόφασης 2/2012 Ειρηνοδικείου Μουδανιών για υπερχρεωμένα νοικοκυριά


Παρουσίαση της με αρ. 2/2012 απόφασης του Ειρηνοδικείου Νέων Μουδανιών από το δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ3, 06.07.2012. Υπερχρεωμένα νοικοκυρια. Σύνδεσμος:http://www.ert.gr/webtv/et3-rss/item/5810-Deltio-Eidhsewn-06-07-2012#.T_bicZEatgw, ρεπορτάζ στο 17:40 Παρουσίαση της με αρ. 2/2012 απόφασης του Ειρηνοδικείου Νέων Μουδανιών από την καθημερινή εφημερίδα Μακεδονία, φύλλο 6ης Ιουλίου 2012. Σύνδεσμος: http://www.makthes.gr/news/economy/90539/

Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012

Απόφαση Ρύθμισης Χρέους Υπερχρεωμένων Νοικοκυριών - Κούρεμα 53% - Υπαγωγή Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων - αρ. 2/2012 Ειρηνοδικείου Μουδανιών

Παραθέτω σχόλια και το κείμενο της με αρ. 2/2012 απόφασης του Ειρηνοδικείου Μουδανιών, στην οποία παραστάθηκα ως πληρεξούσιος δικηγόρος των αιτούντων-υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων. Η υπόθεση αφορούσε ζευγάρι καθηγητών μέσης εκπαίδευσης με συνολικά χρέη ύψους 326.618,09 Ευρώ. Κατόπιν ρύθμισης του χρέους καλούνται να καταβάλουν το ποσό των 153.079,20 Ευρώ. Συνεπώς επήλθε διαγραφή χρέους 173.538,89 Ευρώ, ή αλλιώς «κούρεμα» 53,13%. Τα αξιόλογα σημεία της απόφασης έχουν να κάνουν: 1) Πρόκειται για την 3η μόλις απόφαση πανελλαδικά που εντάσσει στις ρυθμίσεις των υπερχρεωμένων νοικοκυριών το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. 2) Δέχεται ότι ως δημόσιο υπάλληλοι οι οφειλέτες επήλθαν σε αδυναμία πληρωμής λόγω των μειώσεων των μισθών τους κατά ποσοστό 20% και πως επιβαρύνονται με επιπλέον έξοδα πέραν των συνηθισμένων λόγω προβλημάτων υγείας στο πρώτο τους παιδί. 3) Δέχεται πως εξαιρείται από τη ρευστοποίηση της ακίνητης περιουσίας, όχι μόνο η πρώτη κατοικία, αλλά και ορισμένα αγροτεμάχια που η αξία τους είναι τόσο μικρή που η ρευστοποίησή τους, εξαιτίας του κόστους της διαδικασίας και του μικρού κέρδους που θα είχαν οι τράπεζες, κρίνεται ασύμφορη και άρα απαλλάσσονται. Το κείμενο της απόφασης έχει ως εξής: ΑΡΙΘΜΟΣ 2/2012 TO ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΝΕΩΝ ΜΟΥΔΑΝΙΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ : Εκούσια Δικαιοδοσία (Ν.3869/2010) ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από την Ειρηνοδίκη Νέων Μουδανιών Δέσποινα Πολατσίδου, που ορίσθηκε με πράξη της Προέδρου Πρωτοδικών Χαλκιδικής, παρουσία και της Γραμματέως Βαρβάρας Πασιά. ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του την 21η Ιουνίου 2011, για να δικάσει την παρακάτω υπόθεση μεταξύ : ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ: 1) ……………… του …….. και 2) …………………… του ………, συζ. ………………, κατοίκων …………………… Χαλκιδικής, οι οποίοι παραστάθηκαν στο Δικαστήριο με τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Εμμανουήλ Εμμανουηλίδη (ΔΣΕδ), την παράσταση του οποίου νομιμοποίησε ο δικηγόρος του Δ.Σ. Χαλκιδικής Νικήτας Σταμπουλίδης. ΤΩΝ ΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΠΙΣΤΩΤΩΝ, οι οποίοι έχουν καταστεί διάδικοι μετά από τη νόμιμη κλήτευσή τους(άρθρα 5 ν. 3869/2010 και 748 παρ.2 ΚΠολΔ): 1) Του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ» που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, το οποίο εκπροσωπήθηκε στο Δικαστήριο από την πληρεξούσια δικηγόρο του Χριστίνα Κουστούδα, 2) της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.» που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε στο Δικαστήριο από την πληρεξούσια δικηγόρο της Ελευθερία Ζαρκαδά, 3) της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «Τράπεζα E.F.G. Eurobank Ergasias Ανώνυμη Εταιρεία» και το διακριτικό τίτλο «Eurobank Ergasias» που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε στο Δικαστήριο από την πληρεξούσια δικηγόρο της Γεωργία Γκιούλη, 4) της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «ΑΛΦΑ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.» που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε στο Δικαστήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Γεώργιο Θυμιόπουλο και 5) της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία « ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΑΛΑΔΟΣ Α.Ε. » και το διακριτικό τίτλο «ATEbank» που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία στο Δικαστήριο δεν παραστάθηκε ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο. Οι αιτούντες, με την από 10-2-2011 αίτησή τους που απευθύνεται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σ' αυτήν. Για τη συζήτηση της παραπάνω αίτησης ορίσθηκε δικάσιμος, με την υπ' αριθμ. 1/2011 πράξη, η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας. ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΟΠΩΣ ΑΥΤΗ ΣΗΜΕΙΩΝΕΤΑΙ ΣΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ TO ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ME TO NOMO Από την με αριθμό 3832Ε΄/9-3-2011 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών Ευθύμιου Πρεκετέ, που νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι αιτούντες, προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της υπό κρίση αίτησης, με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στην περιλαμβανόμενη στην υποβληθείσα από τους αιτούντες κατάσταση πιστωτών τους ανώνυμη τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.». Η τελευταία, όμως, δεν εμφανίσθηκαν στη δικάσιμο αυτή, κατά την οποία η υπόθεση εκφωνήθηκε στη σειρά της από το πινάκιο. To Δικαστήριο, ωστόσο, πρέπει να προχωρήσει στη συζήτηση της υπόθεσης σαν να ήταν όλοι παρόντες (άρθρο 754 παρ.2 ΚΠολΔ). Με την κρινόμενη αίτησή τους οι αιτούντες, οι οποίοι είναι σύζυγοι, επικαλούμενοι έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας και μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων και μη χρηματικών οφειλών τους προς τους πιστωτές που αναφέρονται στην περιεχόμενη στην αίτηση αναλυτική κατάσταση, ζητούν κατ' ορθή εκτίμηση του δικογράφου τη ρύθμιση όλων των χρεών τους προς αυτούς, με εξαίρεση της κύριας κατοικίας, ιδιοκτησίας της δεύτερης αιτούσας, σύμφωνα με το περιεχόμενο στην αίτηση σχέδιο διευθέτησης και αφού ληφθούν υπόψη η περιουσιακή και οικογενειακή κατάστασή τους, όπως αυτή εκτίθεται και οι δυνατότητες της αμοιβαίας συνεισφοράς, με σκοπό την εν μέρει απαλλαγή τους απ' αυτά. Με το περιεχόμενο αυτό η κρινόμενη αίτηση, η οποία είναι αρκούντως ορισμένη, αρμόδια και παραδεκτά εισάγεται για να συζητηθεί (2°φύλλο της με αριθμό 2/2012 απόφασης του Ειρ/κείου Ν. Μουδανιών) ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρα 741 επ. ΚΠολΔ, 3 ν. 3869/2010 και 74 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι : α) τηρήθηκε η προδικασία του εξωδικαστικού συμβιβασμού με τη διαμεσολάβηση προσώπου από αυτά που έχουν σχετική εξουσία από το νόμο (άρθρο 2 ν. 3869/2010), ο οποίος απέτυχε, όπως βεβαιώνεται από το διαμεσολαβητή δικηγόρο του Δικηγορικού Συλλόγου Εδέσσης Εμμανουήλ Εμμανουηλίδη, β) κατατέθηκε μέσα στην εξάμηνη προθεσμία του άρθρου 2 παρ.1 ν. 3869/2010 από την αποτυχία του εξωδικαστικού συμβιβασμού, γ) δεν εκκρεμεί άλλη αίτηση των αιτούντων για ρύθμιση χρεών τους στο Δικαστήριο τούτο ή άλλο Ειρηνοδικείο της χώρας, ούτε έχει απορριφθεί προγενέστερη αίτησή τους για ουσιαστικούς λόγους, όπως διαπιστώθηκε μετά από αυτεπάγγελτο έλεγχο του Δικαστηρίου κατά το άρθρο 13 παρ.2 του ν. 3869/2010 (βλ. τις σχετικές βεβαιώσεις των Γραμματέων του Δικαστηρίου τούτου και του Ειρηνοδικείου Αθηνών), δ) κλητεύθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα οι μετέχοντες πιστωτές και επιδόθηκαν σ' αυτούς τα έγγραφα του άρθρου 5 παρ.1 του ν. 3869/2010, ε) κατατέθηκαν εμπρόθεσμα στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου τα έγγραφα του άρθρου 4 τταρ.2 και 4 του ν. 3869/2010 (βεβαίωση αποτυχίας εξωδικαστικού συμβιβασμού, υπεύθυνες δηλώσεις για την ορθότητα και πληρότητα των καταστάσεων κλπ.) και στ) απέτυχε ο δικαστικός συμβιβασμός, δοθέντως ότι δεν έχει γίνει δεκτό το σχέδιο διευθέτησης οφειλών από όλους τους μετέχοντες πιστωτές (βλ: τις έγγραφες απαντήσεις τους). Η κρινόμενη αίτηση είναι νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 5, 6 παρ.3, 8 και 9 του ν. 3869/2010 και θα εξετασθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της. To πρώτο των μετεχόντων πιστωτών Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ», με τις προτάσεις του που κατατέθηκαν νόμιμα και με δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου του που καταχωρίσθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου τούτου αρνήθηκε την αίτηση και προέβαλε τον ισχυρισμό της εξαίρεσης από την ρύθμιση του ν. 3869/2010 των απαιτήσεών του έναντι των αιτούντων, διότι δεν εφαρμόζεται ο νόμος αυτός επί των προς αυτό οφειλών, για τις οποίες εφαρμόζονται οι ειδικές διατάξεις του άρθρου 62 του ν. 2214/1994 και του άρθρου 25 του ν. 3867/2010. Ο ισχυρισμός αυτός είναι μη νόμιμος και θα πρέπει να απορριφθεί. Κατά την άποψη του παρόντος Δικαστηρίου, οι διατάξεις του ν. 3869/2010, αν και είναι γενικότερες σε σχέση με αυτές του άρθρου 62 του ν. 2214/1994 και του άρθρου 25 του ν. 3867/2010, κατήργησαν σιωπηρά κάθε άλλη προηγούμενη διάταξη, που ρυθμίζει τον τρόπο αποπληρωμής των δανείων, τα οποία δεν εξυπηρετούνται κανονικά, καθόσον με τις διατάξεις του ν. 3869/2010 σκοπείται η ελάφρυνση των δανειοληπτών από την υπερχρέωση μέσω της λήψης παντός είδους δανείων και η αποκατάσταση της παραγωγικής τους δυνατότητας, η οποία υποσκάπτεται από το βάρος των χρεών τους, έτσι ώστε η αποδυνάμωση των (ενοχικών) δικαιωμάτων του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων (και όχι η κατάργησή τους καθόσον με τις ρυθμίσεις του ν. 3869/2010 τα εν λόγω πιστωτικά ιδρύματα μπορούν να ικανοποιηθούν συμμέτρως ή προνομιακώς στην περίπτωση, που έχουν εμπράγματη εξασφάλιση σε σχέση με τους υπόλοιπους πιστωτές του οφειλέτη) να επιβάλλεται από λόγους γενικότερου κοινωνικού συμφέροντος, ενώ η προνομιακή μεταχείριση των ανωτέρω πιστωτικών ιδρυμάτων έναντι των υπολοίπων πιστωτών (ανωνύμων τραπεζικών εταιριών) με βάση τις προαναφερόμενες διατάξεις νόμου δεν είναι ανεκτή δικαιοπολιτικά, διότι ο νομοθέτης με το νόμο για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα θέλησε να υπαχθούν στις ρυθμίσεις του οι χρηματικές οφειλές από δάνεια προς όλους τους πιστωτές (ιδιώτες και μη), επιπρόσθετα δε, στην περίπτωση, που ήθελε να εξαιρέσει του νόμου αυτού τις οφειλές προς το ανωτέρω πιστωτικό ίδρυμα που είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, θα το είχε πράξει ρητώς, όπως στην περιπέσω των οφειλών από τέλη προς νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου (άρθρο 1 παρ. 2 περ. β' ν. 3869/2010), οι οποίες, όπως και οι λοιπές οφειλές της ίδιας ως άνω διάταξης (εξαιρούμενες της ρύθμισης χρεών και απαλλαγής), προέρχονται από την άσκηση δημόσιας εξουσίας ή από σχέσεις δημοσίου δικαίου, περιπτώσεις δηλαδή στις οποίες το φυσικό πρόσωπο έχει την ιδιότητα του διοικουμένου (οφειλές από φόρους και τέλη προς το Δημόσιο και τους ΟΤΑ, διοικητικά πρόστιμα, χρηματικές ποινές, εισφορές προς οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης) και όχι του ιδιώτη- αντισυμβαλλόμενου (πιστούχου) κατά το άρθρο 361 ΑΚ, ενώ η ίδια ως άνω διάταξη νόμου δεν διαλαμβάνει (3°φυλλο της με αριθμό 2/2012 απόφασης του Ειρ/κείου Ν.Μουδανιών) τίποτε για οφειλές από δάνεια, που χορήγησαν ν.π.δ.δ., όπως είναι εν προκειμένω το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Η δεύτερη των μετεχόντων πιστωτών τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.», με τις προτάσεις της που κατατέθηκαν νόμιμα και με δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου της που καταχωρίσθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου τούτου, αρνήθηκε την αίτηση και προέβαλε τον ισχυρισμό ότι ως προς αυτήν η κρινόμενη αίτηση, καθόσον αφορά τη δεύτερη των αιτούντων, είναι αόριστη και πρέπει να απορριφθεί, διότι δεν προκύπτει από το δικόγραφο αίτημα της τελευταίας για ρύθμιση της οφειλής της. Η κρινόμενη αίτηση είναι αρκούντως ορισμένη και κατ' ορθή εκτίμηση του δικογράφου της προκύπτει ότι οι αιτούντες ζητούν τη συνολική ρύθμιση των χρεών τους προς όλους τους ως άνω μετέχοντες πιστωτές. To δάνειο από τη δεύτερη των μετεχόντων πιστωτών το έλαβαν και οι δύο αιτούντες, ευθυνόμενοι εις ολόκληρον για την καταβολή του. Η τρίτη των μετεχόντων πιστωτών τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «Τράπεζα E.F.G. Eurobank Ergasias Ανώνυμη Εταιρεία», με τις προτάσεις της και με δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου της που καταχωρίσθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου τούτου, αρνήθηκε την αίτηση και προέβαλε το ισχυρισμό ότι οι αιτούντες δολίως περιήλθαν σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής, διότι έχουν προβεί σε αλόγιστο δανεισμό από διάφορα πιστωτικά ιδρύματα, ενώ γνώριζαν τις οικονομικές δυνατότητές τους. Η ισχυρισμός αυτός κρίνεται αόριστος και πρέπει να απορριφθεί, διότι δεν νοείται δολιότητα του οφειλέτη (δανειολήπτη) με μόνη την ανάληψη δανειακής υποχρέωσης, της οποίας η εξυπηρέτηση είναι επισφαλής, αλλά απαιτείται και η από τον δανειολήπτη πρόκληση άγνοιας της επισφάλειας στους πιστωτές (βλ. Αθανάσιου Κρητικού Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, έκδοση 2012 σελ.57). Η τέταρτη των μετεχόντων πιστωτών τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «ΑΛΦΑ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.», με τις προτάσεις της που κατατέθηκαν νόμιμα και με δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου της αρνήθηκε την αίτηση. Από την ένορκη κατάθεση των μαρτύρων των διαδίκων που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου τούτου, τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκομίζουν και επικαλούνται και από τις ομολογίες που συνάγονται από τους ισχυρισμούς των διαδίκων (άρθρο 261 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα παρακάτω : Ο πρώτος και η δεύτερη των αιτούντων, γεννημένοι αντίστοιχα το έτος …… και ……., είναι σύζυγοι και γονείς δύο ανήλικων παιδιών, συγκεκριμένα ενός αγοριού ηλικίας 17 ετών και ενός κοριτσιού 8 ετών και κατοικούν σε μία μονοκατοικία (μεζονέτα), συνολικού εμβαδού 156,27 τ.μ. με κλειστό ισόγειο χώρο στάθμευσης εμβαδού 34,50 τ.μ., η οποία βρίσκεται στα ………………….. Χαλκιδικής, εντός του με αριθμό ….. κληροτεμαχίου εμβαδού 2.013 τ.μ., εκτός σχεδίου πόλεως - εντός ζώνης, αποπερατώθηκε το έτος 2007, ανήκει στην κυριότητα της δεύτερης των αιτούντων και αποτελεί την κύρια κατοικία τους. Οι αιτούντες εργάζονται ως καθηγητές στο …………….., ο πρώτος ως καθηγητής ………….. και η δεύτερη ως καθηγήτρια …………... Κατά το μήνα Ιανουάριο του έτους 2011, οι καθαρές μηνιαίες αποδοχές του πρώτου των αιτούντων ανέρχονταν στο ποσό των 1.461,08 ευρώ και οι καθαρές μηνιαίες αποδοχές της δεύτερης των αιτούντων ανέρχονταν στο ποσό των 1.319,42 ευρώ, πλέον του ποσού των 295,50 ευρώ που αφορούσε το επίδομα θέσης (προσωρινή Διευθύντρια του ……………….) που της δόθηκε μέχρι την 31-8-2011. Εξαιτίας των μειώσεων που έχουν υποστεί οι μηνιαίες αποδοχές του συνόλου σχεδόν των εργαζομένων στην ελληνική επικράτεια, οι καθαρές μηνιαίες αποδοχές των αιτούντων μειώθηκαν αντίστοιχα κατά ποσοστό 25% και 18,50 % περίπου και ανέρχονται σήμερα του πρώτου στο ποσό των 1.085 ευρώ και της δεύτερης στο ποσό των 1.075 ευρώ, δηλαδή συνολικά στο ποσό των 2.160 ευρώ. Οι οικογενειακές δαπάνες των αιτούντων για την κάλυψη των βιοτικών αναγκών αυτών και των δύο ως άνω ανήλικων τέκνων τους, εκ των οποίων το μεγαλύτερο ηλικίας 17 ετών πάσχει από εστιακή επιληψία, βρίσκεται σε ελαφριά νοητική υστέρηση και χρήζει παρακολούθησης σε τακτά χρονικά διαστήματα από εξειδικευμένο γιατρό, εξετάσεων και ειδικής φαρμακευτικής αγωγής, ανέρχονται στο ποσό των 1.450 ευρώ. Σε χρόνο προγενέστερο του έτους από την κατάθεση της (4 φύλλο της με αριθμό 2/2012 απόφασης του Ειρ/κείου Ν. Μουδανιών) ένδικης αίτησης, οι αιτούντες είχαν αναλάβει τα παρακάτω χρέη : Α) Ο πρώτος των αιτούντων έλαβε : 1) Από το «ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ» : α) με την από 31-7-2006 δανειακή σύμβαση, αριθμός λογαριασμού 1/105096/00/01, στεγαστικό δάνειο ποσού 71.666 ευρώ, το οποίο συμφωνήθηκε να εξοφληθεί σε 60 εξαμηνιαίες δόσεις ποσού 2.252,30 ευρώ η κάθε μία, με ετήσιο σταθερό επιτόκιο 4,90 %, για το οποίο παρακρατείται κάθε μήνα από το μισθό του πρώτου των αιτούντων το ποσό των 382,05 ευρώ, την 31-12-2010 το ανεξόφλητο υπόλοιπο κεφάλαιο ήταν 66.987,51 ευρώ, την 31-12-2011 το κεφάλαιο+τόκοι ανερχόταν στο ποσό των 70.269,90 ευρώ (66.987.51Χ 4,90%=3.282,39+66.987,51=70.269,90) ,παρακρατήθηκαν για το έτος 2011 από το μισθό του πρώτου των αιτούντων 4.584,60 ευρώ (382,05X12=4.584,60) και έμεινε ανεξόφλητο υπόλοιπο κεφάλαιο την 31-12-2011 το ποσό των 65.685,30 ευρώ (70.269,90 -4.584,60 = 65.685,30) και την 30-4-2012, μετά από την παρακράτηση από το μισθό του πρώτου των αιτούντων για τους μήνες Ιανουάριο, Φεβρουάριο, Μάρτιο και Απρίλιο του 2012 δόσεων ποσού 1.528,20 ευρώ (382,05X4=1.528,20), το ποσό των 65.230,58 ευρώ (65.685,30X4,90% = 3.218,60:12 = 268,22X4 = 1.072,88+65.685,90 = 66.758,78 - 1.528,20 = 65.230,58) (με την παραπάνω από 31-7-2006 κοινή δανειακή σύμβαση που καταρτίσθηκε και με τους δύο αιτούντες ως οφειλέτες, εκτός από το ως άνω στεγαστικό δάνειο ποσού 71.666 ευρώ που έλαβε ο πρώτος των αιτούντων, έλαβε και η δεύτερη των αιτούντων το παρακάτω αναφερόμενο στεγαστικό δάνειο ποσού 143.334 ευρώ, για τα οποία δύο ποσά οι αιτούντες συμφώνησαν ότι εγγυώνται την εξ ολοκλήρου εξόφλησή τους και ότι ενέχονται γι΄αυτά εις ολόκληρον ο καθένας και εγγράφηκε την 31-7-2006 Α' υποθήκη, στον τόμο 187 και με α/α 69, των βιβλίων Υποθηκών του Υποθηκοφυλακείου Ν. Μουδανιών, για το συνολικό ποσό των 215.000 ευρώ, σε βάρος του παραπάνω αναφερόμενου ακινήτου κυριότητας της δεύτερης των αιτούντων που χρησιμοποιείται ως κύρια κατοικία) και β) δάνειο μικροεπισκευών ποσού 20.000 ευρώ με αριθμό λογαριασμού 21/076284/00, εξάμηνη τοκοχρεωλυτική δόση 1.360,92 ευρώ και ανεξόφλητο υπόλοιπο κεφάλαιο την 31-12-2010 ποσού 15.372,59 ευρώ, το οποίο ανεξόφλητο κεφάλαιο στο τέλος του μήνα Μαρτίου του 2011 που επιδόθηκε η κρινόμενη αίτηση (άρθρο 6 παρ.3 του ν. 3869/2010),μετά από την πρόσθεση του ποσού των τόκων του πρώτου τριμήνου του έτους 2011 ποσού 218,88 ευρώ (437,76 : 6=72,96Χ3 =218,88) και την αφαίρεση των τριών δόσεων των μηνών Ιανουαρίου ,Φεβρουαρίου και Μαρτίου του 2011,ποσού 226,82 ευρώ η κάθε μία ( κεφαλαίου+ τόκου) και συνολικού ποσού 680,46 ευρώ που παρακρατήθηκαν από το μισθό του πρώτου των αιτούντων, ανερχόταν στο ποσό των 14.911,01 ευρώ (15.372,59+218,88=15.591,47 -680,46= 14.911,01)’για το οποίο παρακρατήθηκε από το μισθό του πρώτου των αιτούντων για κάθε μήνα από Απρίλιο του 2011 και μέχρι Απρίλιο του 2012 το συνολικό ποσό των 2.948,66 ευρώ (226,82Χ13 =2.948,66) και έμεινε υπόλοιπο ανεξόφλητο κεφάλαιο το ποσό των 11.962,35 ευρώ, 2)από την <<ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε>> με την από 8-10-2007 και με αριθμό 2619688820 σύμβαση CASH AU που καταρτίσθηκε και με τους δύο αιτούντες ως συνοφειλέτες και εις ολόκληρον ευθυνόμενους, δάνειο ποσού 66.500 ευρώ, διάρκειας 240 μηνών , το οποίο κατά το μήνα Μάρτιο του 2011 που επιδόθηκε η κρινόμενη αίτηση ανερχόταν στο ποσό των 63.693,27 ευρώ ( κεφάλαιο ) και μετά από την πρόσθεση των εκ ευρώ 431,65 τόκων, στο ποσό των 64.124,92 ευρώ ,για το οποίο δάνειο και για το ποσό των 79.800 ευρώ έχει εγγραφεί την 12-10-2007, δυνάμει της με αριθμό 1985/2007 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χαλκιδικής, προσημείωση υποθήκης, στο τόμο 198 και με α/α 41 των βιβλίων Υποθηκών και Προσημειώσεων του Υποθηκοφυλακείου Ν.Μουδανιών , σε βάρος του παραπάνω αναφερόμενου ακινήτου κυριότητας της δεύτερης των αιτούντων που χρησιμοποιείται ως κύρια κατοικία ), 3) Από την << τράπεζα E.F.G Eurobank Ergasias Ανώνυμη Εταιρεία >> : α) με την με αριθμό 312/1719026/01 σύμβαση, καταναλωτικό δάνειο ανοιχτής γραμμής, το οποίο κατά το μήνα Μάρτιο του 2011 που επιδόθηκε η κρινόμενη αίτηση ανερχόταν στο ποσό των 8.287,67 ευρώ (καιφάλαιο) και μετά από την πρόσθεση των εκ ευρώ 102,76 τόκων, στο ποσό των 8.390,43 ευρώ, β) με την με αριθμό 00260312410200205763 σύμβαση καταθέσεων, δικαίωμα υπερανάληψης, του οποίου κατά το μήνα Μάρτιο του 2011 που επιδόθηκε η κρινόμενη αίτηση το ανεξόφλητο ποσό ανερχόταν στο ποσό των 3.142,09 ευρώ (κεφάλαιο) και μετά από την πρόσθεση των εκ ευρώ 19,86 τόκων, στο 5°φύλλο της με αριθμό 2/2012 απόφασης του Ειρ/κείου Ν. Μουδανιών) ποσό των 3.161,95 ευρώ, γ) με την με αριθμό 5458650812321022 σύμβαση πιστωτικής κάρτας mastercard, χρηματικά ποσά, τα οποία κατά το μήνα Μάρτιο του 2011 που επιδόθηκε η κρινόμενη αίτηση ανέρχονταν στο ποσό των 1.567,07 ευρώ (κεφάλαιο) και μετά από την πρόσθεση των εκ ευρώ 86,54 τόκων και των εκ ευρώ 6,72 εξόδων, στο ποσό των 1.660,33 ευρώ, 4) Από την τράπεζα «ΑΛΦΑ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.» : α) με την με αριθμό 200804075238000 σύμβαση πιστωτικής κάρτας alpha bonus visa (αριθμός λογαριασμού 4509034652890028), χρηματικά ποσά, τα οποία κατά το μήνα Μάρτιο του 2011 που επιδόθηκε η κρινόμενη αίτηση ανέρχονταν στο ποσό των 5.199,60 ευρώ (κεφάλαιο) και μετά από την πρόσθεση των εκ ευρώ 469,43 τόκων και των εκ ευρώ 4,18 εξόδων, στο ποσό των 5.673,21 ευρώ και β) με την με αριθμό 200804075485000 σύμβαση πιστωτικής κάρτας alpha american express (αριθμός λογαριασμού 375537755336029), χρηματικά ποσά, τα οποία κατά το μήνα Μάρτιο του 2011 που επιδόθηκε η κρινόμενη αίτηση ανέρχονταν στο ποσό των 3.014,89 ευρώ (κεφάλαιο) και μετά από την πρόσθεση των εκ ευρώ 350,33 τόκων και των εκ ευρώ 2,28 εξόδων, στο ποσό των 3.367,61 ευρώ, 5) Από την τράπεζα «Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε.» : α) με την με αριθμό 4940410679791000 πιστωτική κάρτα Αγροτική visa, χρηματικά ποσά, τα οποία κατά το μήνα Μάρτιο του 2011 που επιδόθηκε η κρινόμενη αίτηση ανέρχονταν στο ποσό των 2.016,19 ευρώ (κεφάλαιο) και μετά από την πρόσθεση των εκ ευρώ 343,69 τόκων και των εκ ευρώ 4,63 εξόδων, στο ποσό των 2.364,51 ευρώ και β) με την με αριθμό 5100150679792003 πιστωτική κάρτα mastercard, χρηματικά ποσά, τα οποία κατά το μήνα Μάρτιο του 2011 που επιδόθηκε η κρινόμενη αίτηση ανέρχονταν στο ποσό των 2.027,07 ευρώ (κεφάλαιο) και μετά από την πρόσθεση των εκ ευρώ 359,59 τόκων και των εκ ευρώ 5,15 εξόδων, στο ποσό των 2.391,81 ευρώ και Β) η δεύτερη των αιτούντων έλαβε : 1) Από το «ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕίΩΝ», με την από 31-7-2006 δανειακή σύμβαση, αριθμός λογαριασμού 1/105095/00/01, στεγαστικό δάνειο ποσού 143.334 ευρώ, το οποίο συμφωνήθηκε να εξοφληθεί σε 60 εξαμηνιαίες δόσεις ποσού 4.584,66 ευρώ η κάθε μία, με ετήσιο σταθερό επιτόκιο 4,90 %, για το οποίο παρακρατείται κάθε μήνα από το μισθό της δεύτερης των αιτούντων το ποσό των 764,11 ευρώ, την 31-12-2010 το ανεξόφλητο υπόλοιπο κεφάλαιο ήταν 133.976,91 ευρώ, την 31-12-2011 το ανεξόφλητο υπόλοιπο κεφάλαιο ήταν 131.340,55 ευρώ, την 30-4- 2012 κεφάλαιο+τόκοι ανέρχονται στο ποσό των 133.485,75 ευρώ (131.340,55X4,90% = 6.435,68:12 = 536,30X4 = 2.145,20+131.340,55 =133.485,75) και το ανεξόφλητο υπόλοιπο κεφάλαιο, μετά από την αφαίρεση των τεσσάρων δόσεων των μηνών Ιανουαρίου, Φεβρουαρίου, Μαρτίου και Απριλίου του 2012 συνολικού ποσού 3.056,44 ευρώ (764,11X4=3.056,44) που παρακρατήθηκαν από το μισθό της δεύτερης των αιτούντων, ανέρχεται στο ποσό των 130.429,31 ευρώ (133.485,75 - 3.056,44= 130.429,31) (με την παραπάνω από 31-7-2006 κοινή δανειακή σύμβαση που καταρτίσθηκε και με τους δύο αιτούντες ως οφειλέτες, εκτός από το ως άνω στεγαστικό δάνειο ποσού 143.334 ευρώ που έλαβε η δεύτερη των αιτούντων, έλαβε και ο πρώτος των αιτούντων το παραπάνω αναφερόμενο στεγαστικό δάνειο ποσού 71.666 ευρώ, για τα οποία δύο ποσά οι αιτούντες συμφώνησαν ότι εγγυώνται την εξ ολοκλήρου εξόφλησή τους και ότι ενέχονται γι' αυτά εις ολόκληρον ο καθένας και εγγράφηκε την 31-7-2006 Α' υποθήκη, στον τόμο 187 και με α/α 69, των βιβλίων Υποθηκών του Υποθηκοφυλακείου Ν. Μουδανιών, για το συνολικό ποσό των 215.000 ευρώ, σε βάρος του παραπάνω αναφερόμενου ακινήτου κυριότητας της δεύτερης των αιτούντων που χρησιμοποιείται ως κύρια κατοικία), 2) Από την «ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.», με την από 8-10-2007 και με αριθμό 2619688820 σύμβαση CASH AU που καταρτίσθηκε και με τους δύο αιτούντες ως συνοφειλέτες και εις ολόκληρον ευθυνόμενους, δάνειο ποσού 66.500 ευρώ, διάρκειας 240 μηνών, το οποίο κατά το μήνα Μάρτιο του 2011 που επιδόθηκε η κρινόμενη αίτηση ανερχόταν στο ποσό των 63.693,27 ευρώ (κεφάλαιο) και μετά από την πρόσθεση των εκ ευρώ 431,65 τόκων, στο ποσό των 64.124,92 ευρώ, για το οποίο δάνειο και για το ποσό των 79.800 ευρώ έχει εγγραφεί την 12-10-2007, δυνάμει της με αριθμό 1985/2007 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χαλκιδικής, προσημείωση υποθήκης, στον τόμο 198 και με α/α 41 των βιβλίων Υποθηκών και Προσημειώσεων του Υποθηκοφυλακείου Ν. Μουδανιών, σε βάρος του παραπάνω αναφερόμενου ακινήτου κυριότητας της δεύτερης των αιτούντων που χρησιμοποιείται ως κύρια κατοικία), 3) Από την «Τράπεζα E.F.G. Eurobank Ergasias Ανώνυμη Εταιρεία», με την με αριθμό (6°φύλλο της με αριθμό 2/2012 απόφασης του Ειρ/κείου Ν. Μουδανιών) 00260312450200205836 σύμβαση καταθέσεων, δικαίωμα υπερανάληψης, του οποίου κατά το μήνα Μάρτιο του 2011 που επιδόθηκε η κρινόμενη αίτηση το ανεξόφλητο ποσό ανερχόταν στο ποσό των 3.412,75 ευρώ (κεφάλαιο) και μετά από την πρόσθεση των εκ ευρώ 32,23 τόκων, στο ποσό των 3.444,98 ευρώ, 4) Από την τράπεζα «Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε.» : α) με την με αριθμό 162/2008 σύμβαση (αριθμός λογαριασμού 2326500590835), δάνειο ποσού 12.000 ευρώ, του οποίου το ανεξόφλητο ποσό, κατά το μήνα Μάρτιο του 2011 που επιδόθηκε η κρινόμενη αίτηση, ανέρχονταν στο ποσό των 9.923,78 ευρώ (κεφάλαιο) και μετά από την πρόσθεση των εκ ευρώ 342,84 τόκων, στο ποσό των 10.266,62 ευρώ, β) με την με αριθμό 86/2009 σύμβαση (αριθμός λογαριασμού 2326400063867), δάνειο, του οποίου το ανεξόφλητο ποσό, κατά το μήνα Μάρτιο του 2011 που επιδόθηκε η κρινόμενη αίτηση, ανερχόταν στο ποσό των 4.156,47 ευρώ (κεφάλαιο) και μετά από την πρόσθεση των εκ ευρώ 208,32 τόκων, στο ποσό των 4.364,79 ευρώ και γ) με την με αριθμό 4940410390935019 πιστωτική κάρτα Αγροτική visa, χρηματικά ποσά, τα οποία κατά το μήνα Μάρτιο του 2011 που επιδόθηκε η κρινόμενη αίτηση ανέρχονταν στο ποσό των 5.793,01 ευρώ (κεφάλαιο) και μετά από την πρόσθεση των εκ ευρώ 974,24 τόκων και των εκ ευρώ 68,78 εξόδων, στο ποσό των 6.836,03 ευρώ. Οι αιτούντες, από τις μηνιαίες αποδοχές των οποίων παρακρατούνται, αφενός μεν υπέρ του ΤΑΜΕΙΟΥ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ τα παραπάνω αναφερόμενα ποσά των 608,87 και 764,11 ευρώ αντίστοιχα και αφετέρου υπέρ του Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης Δημοσίων Υπαλλήλων (Τ.Ε.Α.Δ.Υ) τα ποσά των 146,84 και 146,84 ευρώ αντίστοιχα για δάνεια ποσού 5.000 και 5.000 ευρώ αντίστοιχα με χρόνο ολοσχερούς εξόφλησης την 31-12-2013 και 30-11-2013 αντίστοιχα (το Τ.Ε.Α.Δ.Υ. δεν έχει συμπεριληφθεί στην κατάσταση των πιστωτών των αιτούντων και ως εκ τούτου κατ' άρθρο 4 παρ.6 του ν. 3869/2010 οι απαιτήσεις του δεν επηρεάζονται από την πορεία της διαδικασίας που άρχισε με την υποβολή της κρινόμενης αίτησης), με αποτέλεσμα να μην μπορούν να καλύψουν τις βιοτικές ανάγκες αυτών και των δύο ως άνω ανήλικων τέκνων τους. Οι αιτούντες έχουν πάψει να εξυπηρετούν τα δάνειά τους προς τις παραπάνω πιστώτριες τράπεζες και αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους προς το ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ και ως εκ τούτου περιήλθαν σε μόνιμη και διαρκή αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους, η δε αδυναμία τους αυτή δεν οφείλεται σε δόλο. Κατά την με αριθμό 961/1999 απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης, η ……………….. και ο πατέρας του πρώτου των αιτούντων ………………, ήταν συγκύριοι, κατά ποσοστό 1/8 εξ αδιαιρέτου ο καθένας στο με αριθμό 396 αγροτεμάχιο έκτασης 5.670 τ.μ. και στο με αριθμό 850 αγροτεμάχιο έκτασης 4.488 τ.μ. που βρίσκονται στο αγρόκτημα Αχινού Ν. Σερρών και κατά ποσοστό 1/2 εξ αδιαιρέτου ο καθένας στο με αριθμό 178 αγροτεμάχιο έκτασης 3.471 τ.μ., στο με αριθμό 585 αγροτεμάχιο έκτασης 37.500 τ.μ., στο με αριθμό 274 αγροτεμάχιο έκτασης 16.750 τ.μ. και σε οικόπεδα εμβαδού 600 και 2.200 τ.μ. που βρίσκονται αντίστοιχα στο αγρόκτημα και στον οικισμό Αχινού Ν. Σερρών. Μετά το θάνατο του …………… που επισυνέβη το έτος 2001, τα ποσοστά του επί των ως άνω ακινήτων περιήλθαν, κατά ποσοστό 1/4 εξ αδιαιρέτου στον καθένα, στον πρώτο των αιτούντων, στην ……… χήρα ………….. στην …………. του ………… και στον …………….. του ……., ως εξ αδιαθέτου κληρονόμων του, οι οποίοι έγιναν συγκύριοι κατά ποσοστό 1/32 εξ αδιαιρέτου ο καθένας στα δύο πρώτα ακίνητα και κατά ποσοστό 1/8 εξ αδιαιρέτου ο καθένας στα τα υπόλοιπα ακίνητα. Με το με αριθμό 5568/2011 συμβόλαιο διανομής του συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης Γεωργίου Τρυπή που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Νιγρίτας, που υπογράφηκε μεταξύ της ………. συζ. ………….. , το γένος ………. και ……………… και των προαναφερόμενων κληρονόμων του …………….., έγινε διανομή των ως άνω ακινήτων και ο πρώτος των αιτούντων έλαβε το 1/4 εξ αδιαιρέτου του με αριθμό 585 αγροτεμαχίου εμβαδού 37.500 τ.μ. που βρίσκεται στη θέση «ΙΒΗΡΝΑΔΡΟΜΟΣ» του αγροκτήματος Αχινού, του οποίου ποσοστού η αντικειμενική αξία ανέρχεται στο ποσό των 4.983,39 ευρώ. To 1/4 εξ αδιαιρέτου του προαναφερόμενου ακινήτου δεν κρίνεται πρόσφορο προς εκποίηση, γιατί δεν πρόκειται να προκαλέσει αγοραστικό ενδιαφέρον (μικρό εξ αδιαιρέτου ποσοστό), αλλά ούτε και να αποφέρει κάποιο αξιόλογο τίμημα για την ικανοποίηση των πιστωτών του πρώτου των αιτούντων, (7°φύλλο της με αριθμό 2/2012 απόφασης του Ειρ/κείου Ν.Μουδανιών) λαμβανομένων υπόψη και των εξόδων της διαδικασίας εκποίησης (αμοιβή εκκαθαριστή, έξοδα δημοσιεύσεων κλπ.), γι' αυτό και κρίνεται ότι δεν πρέπει να διαταχθεί η κατά το άρθρο 9 παρ.1 του ν. 3869/2010 εκποίησή του. Μοναδικό αξιόλογο περιουσιακό αποτελεί η ως άνω μονοκατοικία (μεζονέτα), συνολικού εμβαδού 156,27 τ.μ. με κλειστό ισόγειο χώρο στάθμευσης εμβαδού 34,50 τ.μ., η οποία βρίσκεται στα ……………….. Χαλκιδικής, εντός του με αριθμό 3660 κληροτεμαχίου εμβαδού 2.013 τ.μ., εκτός σχεδίου πόλεως - εντός ζώνης, αποπερατώθηκε το έτος 2007 και ανήκει στην κυριότητα της δεύτερης των αιτούντων. Η εμπορική αξία της κατοικίας αυτής, ενόψει της μείωσης της εμπορικής αξίας όλων των ακινήτων λόγω οικονομικής κρίσης και της έλλειψης αγοραστικού ενδιαφέροντος, εκτιμάται στο ποσό των 140.000 ευρώ. Η κατοικία αυτή αποτελεί την κύρια κατοικία των αιτούντων και των δύο παιδιών τους και η αξία της δεν υπερβαίνει το όριο του αφορολόγητου ποσού για έγγαμο φορολογούμενο με δύο παιδιά όπως η δεύτερη των αιτούντων, που ανέρχεται σε 300.000 ευρώ προσαυξημένο κατά 50%, όπως απαιτεί ο νόμος για την εξαίρεσή της από την εκποίηση. Από τα παραπάνω συνάγεται ότι συντρέχουν στο πρόσωπο των αιτούντων οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή τους στη ρύθμιση του ν. 3869/2010 και ειδικότερα αυτή του άρθρου 8 παρ.2 και για τους δύο αιτούντες και αυτή του άρθρου 9 παρ.2 για τη δεύτερη των αιτούντων. Έτσι, η ρύθμιση των χρεών των αιτούντων θα γίνει κατά πρώτο λόγο με μηνιαίες καταβολές απευθείας στους πιο πάνω πιστωτές, από τα εισοδήματά τους, για χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών, αρχής γενομένης από την πρώτη ημέρα του πρώτου μήνα μετά την κοινοποίηση προς τους πιστωτές της απόφασης, από τις οποίες καταβολές οι πιστωτές θα ικανοποιηθούν συμμέτρως (άρθρο 8 παρ.2 του ν. 3869/2010). To συνολικό προς διάθεση από τους αιτούντες προς τους πιστωτές τους ποσό, λαμβανομένων υπόψη των βασικών προσωπικών και οικογενειακών τους αναγκών, ανέρχεται στο ποσό των 710 ευρώ το μήνα (2.160 - 1.450=710). To καταβλητέο από τους αιτούντες ποσό προς κάθε πιστωτή προκύπτει από το κλάσμα με αριθμητή το ποσό της συνολικής καταβλητέας μηνιαίας δόσης πολλαπλασιαζόμενο με το ύψος της απαίτησης κάθε πιστωτή και παρονομαστή το ποσό του συνόλου των απαιτήσεων. Ο πρώτος των αιτούντων οφείλει : 1) στο ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ, τα παραπάνω αναφερόμενα ποσά των 65.230,58 και 130.429,31 ευρώ εις ολόκληρον με τη δεύτερη των αιτούντων και το ποσό των 11.962,35 ευρώ μόνος του, 2) στην ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε., το παραπάνω αναφερόμενο ποσό των 64.124,92 ευρώ εις ολόκληρον με τη δεύτερη των αιτούντων, 3) στην Τράπεζα E.F.G. Eurobank Ergasias A.E., τα παραπάνω αναφερόμενα ποσά των 8.390,43 και 3.161,95 και 1.660,33 ευρώ, δηλαδή συνολικά 13.212,71 ευρώ, 4) στην τράπεζα ΑΛΦΑ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε., τα παραπάνω αναφερόμενα ποσά των 5.673,21 και 3.367,61 ευρώ, δηλαδή συνολικά 9.040,82 ευρώ και 5) στην Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε. τα παραπάνω αναφερόμενα ποσά των 2.364,51 και 2.391,81 ευρώ, δηλαδή συνολικά 4.756,32 ευρώ. Η δεύτερη των αιτούντων οφείλει: 1) στο ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ, τα παραπάνω αναφερόμενα ποσά των 130.429,31 και 65.230,58 ευρώ εις ολόκληρον με τον πρώτο των αιτούντων, 2) στην ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε., το παραπάνω αναφερόμενο ποσό των 64.124,92 ευρώ εις ολόκληρον με τον πρώτο των αιτούντων, 3) στην Τράπεζα E.F.G. Eurobank Ergasias A.E., TO παραπάνω αναφερόμενο ποσό των 3.444,98 ευρώ και 4) στην Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε. τα παραπάνω αναφερόμενα ποσά των 10.266,62 και 4.364,79 και 6.836,03 ευρώ, δηλαδή συνολικά 21.467,44 ευρώ. To σύνολο των απαιτήσεων των μετεχόντων στη δίκη πιστωτών ανέρχεται στο ποσό των 323.669,43 ευρώ (65.230,58+130.429,31 + 11.962,35+64.124,92+13.212,71+9.040,82+4.756,32+3.444,98+21.467,44=323.669,43). Έτσι σε κάθε έναν από τους ως άνω πιστωτές αναλογούν από το ποσό των 710 ευρώ : Α) για τον πρώτο των αιτούντων, τα εξής ποσά : 1) στο ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ : α) το ποσό των 143,0895 ευρώ το μήνα (710 X 65.230,58 : 323.669,43) εις ολόκληρον με τη δεύτερη των αιτούντων, β) το ποσό των 286,1092 ευρώ το μήνα (710 X 130.429,31 : 323.669,43) εις ολόκληρον με τη δεύτερη των αιτούντων και γ) το ποσό των 26,2405 ευρώ το μήνα (710 X 11.962,35 : 323.669,43), 2) στην ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε., το ποσό των 140,6641 ευρώ το μήνα (710 X 64.124,92 : 323.669,43) εις ολόκληρον με τη δεύτερη των αιτούντων, 3) στην Τράττεζα E.F.G. Eurobank Ergasias A.E., TO ποσό (8°φύλλο της με αριθμό 2/2012 απόφασης του Ειρ/κείου Ν. Μουδανιών) των 28,9833 ευρώ το μήνα (710 X 13.212,71 : 323.669,43), 4) στην τράπεζα ΑΛΦΑ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε., το ποσό των 19,8319 το μήνα (710 X 9.040,82 : 323.669,43) και 5) στην Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε., το ποσό των 10,4334 ευρώ το μήνα (710 X 4.756,32 : 323.669,43) και Β) για τη δεύτερη των αιτούντων, τα εξής ποσά : Α) για τη δεύτερη των αιτούντων, τα εξής ποσά : 1) στο ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ : α) το ποσό των 286,1092 ευρώ το μήνα (710 X 130.429,31 : 323.669,43) εις ολόκληρον με τον πρώτο των αιτούντων, β) το ποσό των 143,0895 ευρώ το μήνα (710 X 65.230,58 : 323.669,43) εις ολόκληρον με τον πρώτο των αιτούντων, 2) στην ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε., το ποσό των 140,6641 ευρώ το μήνα (710 X 64.124,92 : 323.669,43) εις ολόκληρον με τον πρώτο των αιτούντων, 3) στην Τράπεζα E.F.G. Eurobank Ergasias Α.Ε., το ποσό των 7,5568 ευρώ το μήνα (710 X 3.444,98 : 323.669,43) και 4) στην Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε., το ποσό των 47,0908 ευρώ το μήνα (710 X 21.467,44 : 323.669,43). Στο τέλος της τετραετίας κάθε ένας από τους παραπάνω πιστωτές θα έχει λάβει τα εξής ποσά : A) TO TAMEIO ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ, κατά προτίμηση από τον πρώτο ή τη δεύτερη των αιτούντων, ως εις ολόκληρον συνοφειλετών : α) το ποσό των 6.868,29 ευρώ (143,0895 ευρώ X 48 μήνες) και β) το ποσό των 13.733,24 (286,1092 ευρώ X 48 μήνες), δηλαδή συνολικά το ποσό των 20.601,53 ευρώ, Β) TO TAMEIO ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ, από τον πρώτο των αιτούντων, το ποσό των 1.259,54 ευρώ (26,2405 ευρώ X 48 μήνες), Γ) η ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε., κατά προτίμηση από τον πρώτο ή τη δεύτερη των αιτούντων, ως εις ολόκληρον συνοφειλετών, 6.751,87 ευρώ (140,6641 ευρώ X 48 μήνες), Γ) η Τράπεζα E.F.G. Eurobank Ergasias A.E. : α) από τον πρώτο των αιτούντων το ποσό των 1.391,19 (28,9833 ευρώ X 48 μήνες) και β) από τη δεύτερη των αιτούντων το ποσό των 362,72 ευρώ (7,5568 ευρώ X 48 μήνες), Δ) η ΑΛΦΑ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε., από τον πρώτο των αιτούντων το ποσό των 951,93 ευρώ (19,8319 ευρώ X 48 μήνες) και Ε) η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε. : α) από τον πρώτο των αιτούντων το ποσό των 500,80 ευρώ (10,4334 ευρώ X 48 μήνες) και β) από τη δεύτερη των αιτούντων το ποσό των 2.260,35 ευρώ (47,0908 ευρώ X 48 μήνες). Δηλαδή, οι αιτούντες συνολικά θα έχουν καταβάλει το ποσό των 34.079,93 ευρώ και θα έχει μείνει υπόλοιπο 289.589,50 ευρώ σε όλους τους πιστωτές τους. Από τα ως άνω ποσά των 130.429,31 και των 65.230,58 ευρώ, δηλαδή συνολικά από το ποσό των 195.659,89 ευρώ, που αφορά τα δάνεια προς το ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ για τα οποία έχει εγγραφεί η παραπάνω Α' υποθήκη, στον τόμο 187 και με α/α 69, των βιβλίων Υποθηκών του Υποθηκοφυλακείου Ν. Μουδανιών, για το συνολικό ποσό των 215.000 ευρώ, σε βάρος του παραπάνω αναφερόμενου ακινήτου κυριότητας της δεύτερης των αιτούντων που χρησιμοποιείται ως κύρια κατοικία, αφαιρουμένου του ποσού των 20.601,53 ευρώ που με την παρούσα απόφαση έχει ρυθμισθεί να δώσουν εις ολόκληρον οι αιτούντες, απομένει υπόλοιπο 175.058,36 ευρώ. Για τη διάσωση της κατοικίας της δεύτερης των αιτούντων θα πρέπει να καταβληθεί από τη δεύτερη των αιτούντων το 85% της εμπορικής της αξίας, δηλαδή το ποσό των 119.000 ευρώ (140.000 X 85%). Η αποπληρωμή του ποσού θα γίνει εντόκως, χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου, με κυμαινόμενο επιτόκιο που θα ισχύει σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος κατά τον τελευταίο μήνα, για τον οποίο υφίσταται μέτρηση, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η καταβολή του ποσού των 119.000 ευρώ θα ξεκινήσει τέσσερα χρόνια μετά από τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης, ο δε χρόνος εξόφλησής του πρέπει να ορισθεί στα 20 χρόνια. Η μηνιαία δόση θα ανέρχεται στο ποσό των 495,83 ευρώ (119.000 ευρώ : 240 μήνες). Από τις δόσεις αυτές θα ικανοποιηθεί προνομιακά το ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ, του οποίου το χρέος υπερβαίνει το 85% της εμπορικής αξίας της κατοικίας της δεύτερης των αιτούντων και ανέρχεται μετά από την αφαίρεση των καταβολών του άρθρου 8 του ν. 3869/2010 σε 175.058,36 ευρώ. Οι υπόλοιπες απαιτήσεις του ΤΑΜΕΙΟΥ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ και των λοιπών πιστωτών κατά το μέρος που δεν καλύφθηκε από τις καταβολές της τετραετίας, μετά την εξάντληση του ποσού των 119.000 ευρώ που αποτελεί το 85% της αξίας της κατοικίας με την προνομιακή ικανοποίηση της απαίτησης του ΤΑΜΕΙΟΥ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ για την οποία έχει εγγραφεί Α' υποθήκη, δεν μπορούν να ικανοποιηθούν γιατί δεν μπορεί να επιβληθεί άλλη υποχρέωση στους (9°φύλλο της με αριθμό 2/2012 απόφασης του Ειρ/κείου Ν.Μουδανιών) αιτούντες. Συνεπώς, σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, η κρινόμενη αίτηση θα πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη και να ρυθμιστούν τα χρέη των αιτούντων με σκοπό τη μερική απαλλαγή τους με την τήρηση των όρων της ρύθμισης για κάθε έναν από αυτούς, εξαιρουμένης της εκποίησης της κύριας κατοικίας ιδιοκτησίας της δεύτερης των αιτούντων, σύμφωνα με όσα ειδικότερα ορίζονται στο διατακτικό της παρούσας. Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται υπέρ των αιτούντων σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 8 παρ.6 του ν. 3869/2010. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην της πέμπτης των μετεχόντων στην δίκη πιστωτών, αντιμωλία των λοιπών. ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αίτηση. ΡΥΘΜΙΖΕΙ τα χρέη των αιτούντων, για τα οποία ευθύνονται εις ολόκληρον, με τη μηνιαία καταβολή προς τους πιστωτές τους επί μία τετραετία, αρχής γενομένης από την 1η ημέρα του επόμενου μήνα από την επίδοση της παρούσας απόφασης, ως εξής : α) στον πρώτο μετέχοντα πιστωτή ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ, καταβολή μηνιαίως του ποσού των 143,0895 ευρώ και του ποσού των 286,1092 ευρώ, εις ολόκληρον ο καθένας από τους αιτούντες και β) στη δεύτερη μετέχουσα πιστώτρια ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε., καταβολή μηνιαίως του ποσού των 140,6641 ευρώ, εις ολόκληρον ο καθένας από τους αιτούντες. ΡΥΘΜΙΖΕΙ τα υπόλοιπα χρέη του πρώτου των αιτούντων, με τη μηνιαία καταβολή προς τους πιστωτές του επί μία τετραετία, αρχής γενομένης από την 1Π ημέρα του επόμενου μήνα από την επίδοση της παρούσας απόφασης, ως εξής : α) στην τρίτη μετέχουσα πιστώτρια Τράπεζα E.F.G. Eurobank Ergasias A.E., καταβολή μηνιαίως του ποσού των 28,9833 ευρώ, β) στην τέταρτη μετέχουσα πιστώτρια ΑΛΦΑ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε., καταβολή μηνιαίως του ποσού των 19,8319 ευρώ και γ) στην πέμπτη μετέχουσα πιστώτρια Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε., καταβολή μηνιαίως του ποσού των 10,4334 ευρώ. ΡΥΘΜΙΖΕΙ τα υπόλοιπα χρέη της δεύτερης των αιτούντων, με τη μηνιαία καταβολή προς τους πιστωτές του επί μία τετραετία, αρχής γενομένης από την 1η ημέρα του επόμενου μήνα από την επίδοση της παρούσας απόφασης, ως εξής : α) στην τρίτη μετέχουσα πιστώτρια Τράπεζα E.F.G. Eurobank Ergasias A.E., καταβολή μηνιαίως του ποσού των 7,5568 ευρώ και β) στην πέμπτη μετέχουσα πιστώτρια Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε., καταβολή μηνιαίως του ποσού των 47,0908 ευρώ. ΕΞΑΙΡΕΙ από την εκποίηση την κύρια κατοικία των αιτούντων, κυριότητας της δεύτερης των αιτούντων, δηλαδή μία μονοκατοικία (μεζονέτα), συνολικού εμβαδού 156,27 τ.μ. με κλειστό ισόγειο χώρο στάθμευσης εμβαδού 34,50 τ.μ., η οποία βρίσκεται στα ………………. Χαλκιδικής, εντός του με αριθμό 3660 κληροτεμαχίου εμβαδού 2.013 τ.μ.. ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τη δεύτερη των αιτούντων να καταβάλει, για τη διάσωση της ως άνω κατοικίας της, επί είκοσι (20) χρόνια, στον πρώτο μετέχοντα πιστωτή ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ, ποσό τετρακοσίων ενενήντα πέντε ευρώ και ογδόντα τριών λεπτών (495,83) μηνιαίως. Η καταβολή των δόσεων αυτών ορίζεται να ξεκινήσει την 1η ημέρα του πρώτου μήνα μετά από την πάροδο τεσσάρων χρόνων από τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης και θα γίνει εντόκως, χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου, με κυμαινόμενο επιτόκιο που θα ισχύει σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος κατά τον τελευταίο μήνα, για τον οποίο υφίσταται μέτρηση, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στα Νέα Μουδανιά, στις 30-4-2012, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, χωρίς να είναι παρόντες οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους.

συνδέσεις σε κοινωνικά δίκτυα

Piano & Band

J' accuse...

Κατηγορώ τον αντισυνταγματάρχη Πατύ ντε Κλαμ, γιατί υπήρξε ο σατανικός δράστης της δικαστικής πλάνης..
Κατηγορώ τον στρατηγό Μερσιέ γιατί, το λιγότερο από πνευματική ανεπάρκεια, έγινε συνένοχος του μεγαλύτερου ανομήματος του αιώνα.
Κατηγορώ τον στρατηγό Μπιγιό, γιατί είχε στα χέρια του αναμφισβήτητες αποδείξεις της αθωώτητας του Ντρέιφους και τις έπνιξε..
Κατηγορώ τον στρατηγό ντε Μπουαντέφρ και τον στρατηγό Γκονζ, γιατί υπήρξαν συνένοχοι του ίδιου εγκλήματος..
Κατηγορώ τον στρατηγό ντε Πελλιέ και τον ταγματάρχη Ραβαρί, γιατί έκαμαν μια εγκληματική προανάκριση, με την πιο τερατώδη μεροληψία..
Κατηγορώ τους τρεις γραφολόγους Μπελόμ, Βαρινιάρ και Γουάρ, γιατί συνετάξανε ψεύτικες εκθέσεις απατεώνων..
Κατηγορώ το υπουργείο Στρατιωτικών και το Επιτελείο, γιατί έκαμαν στις εφημερίδες ιδιαίτερα στην Αστραπή και στην Ηχώ των Παρισίων, μια βδελυρή και απαράδεκτη εκστρατεία για να παραπλανήσουν τη κοινή γνώμη..
Κατηγορώ, τέλος, το πρώτο Στρατοδικείο γιατί παραβίασε το δίκαιο..

Δικαιοσύνη

Εν δέ δικαιοσύνη συλλήβδην πάσ'αρετή εστί.

Ολες γενικά οι αρετές βρίσκονται μέσα στη δικαιοσύνη.
-Αριστοτέλης